We kunnen allemaal wel denken dat we stuk voor stuk uniek en bijzonder zijn, maar uiteindelijk zijn mensen ook maar meeloperige idioten. Ook in 2018 staken weer een heleboel hypes de kop op, sommige interessant of bijzonder, andere vreselijk of bizar. Dit waren de trends die dit jaar de muziekindustrie in z’n greep hielden. Heb je heel 2018 onder een steen geleefd? Dan ben je na dit lijstje weer helemaal bij.
Creatieve collectieven
Veel mensen, veel ambitie en méér dan alleen muziek: 2018 was een goed jaar voor creatieve collectieven. Geïnspireerd door boybands en de major label songfabriek van Max Martin, maar dan DIY. Het is ook wel gezellig: lekker met tien à vijftien man samen in een huis als BROCKHAMPTON en Superorganism, samen opstaan, ontbijten, en dan muziek / videoclips / games / kleding / boeken maken. De Nederlandse Smib crew kreeg met z’n multimediale output een hele beweging op de poten. En die los-vaste groepen met creatievelingen hebben nog iets gemeen: ze zijn allemaal groot geworden met het internet, waar je alles kunt leren wat je maar wilt. Dus waarom zou je het dan niet gewoon allemaal zelf doen?
Lees ook dit interview met Superorganism, de muzieknerds achter het mysterie.
Kijk dit interview met Smib: 'Wat is Smib? Smib is alles.'
K-pop kookt over
En nog iets wat we aan het internet te danken hebben: pop wordt steeds internationaler. Grote sterren komen al lang niet meer alleen uit Amerika of het Verenigd Koninkrijk. Na Latin pop met ‘Despacito’ vorig jaar definitief doorbrak, was dit het jaar dat K-pop keihard overkookte. Dankzij een leger aan tomeloos enthousiaste internationale fans besteeg boyband BTS de hitlijsten, en verkochten de Koreaanse popidolen stijf de de Ziggo Dome uit. Die fans houden ook zo ongeveer op eigen kracht de cd-afdeling van de MediaMarkt in leven.
Lees hier hoe K-popfans massaal met z'n allen de MediaMarkt overspoelden.
Latin blijkt een blijvertje
Met Latin is het trouwens nog lang niet voorbij. Kijk maar eens naar dit lijstje van de grootste streaminghits van 2018: nummers een, drie en vier zijn afkomstig van artiesten met een Latijns-Amerikaanse achtergrond. Reggaeton-invloeden zijn nog altijd almachtig. Daddy Yankee borduurt voort op zijn ‘Despacito’-succes, en J.Balvin staat er na ‘Mi Gente’ vorig jaar zelfs twee keer in: een keer met superster Cardi B, en een keer op de allergrootste hit van het jaar, ‘X’ met Nicky Jam. Maar laat de beat van die grootste hit juist uit de vochtige Hollandse grond afkomstig zijn.
Lees ook hoe de Arnhemse Afro Bros de grootste streaminghit van 2018 produceerden.
De online regenboogvlag van #20gayteen
In één tweet op 1 januari was het gedaan: 2018 werd omgedoopt tot #20gayteen. Niks van meegekregen? Dan zit je zeker niet vaak op Twitter, Tumblr of het juiste hoekje van Instagram, waar jonge fans luid en duidelijk de regenboogvlag laten wapperen voor een nieuwe generatie LGBTQ-artiesten. Popsterren (in spe) die hun identiteit niet langer hoeven te verbergen, en daarmee ook hun fans inspireren om zichzelf te zijn. Hayley Kiyoko, Troye Sivan en King Princess zijn wereldwijde boegbeelden van dit vrolijke jonge homo-activisme: de strijd om niet alleen queer te mogen zijn, maar ook zichtbaar queer te mogen zijn, en daar luid en duidelijk over te kunnen zingen.
Lees hier een interview met Poprondetalent Ward, de Nederlandse vaandeldrager van #20gayteen.
Kijk King Princess over gay zijn, religieuze ervaringen en '1950'
De liefdevolle break-up song
Break-up songs zijn van alle tijden. De eerste holbewoner die twee stenen tegen elkaar sloeg en zo per ongeluk een beat maakte, begon vast meteen te wauwelen over hoe erg hij zijn ex miste, als een prehistorische Drake. Maar waar exen in liedjes over het algemeen vallen in de categorie ‘the one that got away’ of ‘ik wou dat ik je godverdomme nooit ontmoet had’, zagen we in 2018 een nieuwe soort ontstaan: de break-up song met medeleven. Goed, het is uit, en ja, dat is naar, maar we hebben er toch ook veel van geleerd? En we hadden het toch fijn samen? Luister naar Troye Sivans ‘The Good Side’, waarin hij ruimhartig zijn excuses aanbiedt, of Ariana Grandes hit ‘thank u, next’ waarin ze al haar exen zelfs bedankt voor de rol die ze in haar leven hebben gespeeld. En ook op Robyns comebackplaat is er naast hartzeer ook ruimte voor liefdevolle reflectie.
Lees alles over Robyns nieuwste album: 'tussen de regels dansen met Zweedse superpop'
De politiek is naar de klote
Is er ooit een jaar geweest dat de wereld niet in brand leek te staan? Kun je je nog een tijd herinneren dat je dacht ‘Goh, het gaat allemaal best soepel met het klimaat, de politiek en de samenleving’? Misschien is alles altijd al klote geweest, dit jaar lijkt het er wel heel dik bovenop te liggen. Artiesten laten zich dan ook duidelijk horen over maatschappelijke kwesties, en dit jaar blijkt het publiek daar grote behoefte aan te hebben: Childish Gambino kreeg het hele internet aan het discussiëren met ‘This is America’, Shame en IDLES verkopen zaal na zaal uit met anti-Brexit- en pro-immigratie-punk, en ook De Staat liet z’n visie op de maniakale Amerikaanse politiek los.
Lees een interview met Joe Talbot van IDLES over liefdevol verzet en de gebreken van mannelijkheid.
Lees een longread over Childish Gambino: van lachertje tot erkend genie.
Kijk dit interview met De Staat: ''Kitty Kitty' gaat over die oranje boy'
Activisme op de dansvloer
Ook op de dansvloer is er steeds meer ruimte voor bewustzijn. Natuurlijk liggen de wortels van de dance diep in zwarte Amerikaanse muziek en de queer scene, maar ook daar hebben de witte heteromannen op een gegeven moment de overhand genomen. In 2018 was er echter steeds meer aandacht voor diversiteit en activisme op de dansvloer en achter de draaitafels: van ‘All men? Nein, danke’-stickers die de aandacht vragen voor vrouwloze line-ups, en Dance With Pride, dat onder meer geld inzamelt voor LGBTQ-vluchtelingen, tot de oproep om Giegling-frontman Konstantin te weren van ADE om zijn nogal grove uitspraken over vrouwen. Bijzonder was de aanwezigheid van afgezanten van Bassiani op ADE, de Georgische club die ondanks gewelddadige politieke tegenstand vecht voor vrijheid.
Lees ons verslag van Spielraum x Bassiani op ADE.
Luister een interview met Axmed Amiin Maxamed, een van de initiatiefnemers van Dance With Pride.
Rappende vloggers / vloggende rappers
De artiesten die hun faam eerst op YouTube vergaarden en het daarna als rapper proberen, beslaan een divers spectrum. Van overduidelijke cash grabs (de rappende vlogbroers Jake en Logan Paul) tot artistieke ambities (Joost) en een heleboel daar tussenin (alles van Armoo tot Vonneke Bonneke en van Supergaande tot Famke Louise). Van Joost is de overgang van YouTube naar muziek niet zo vreemd: die deed in zijn video’s toch altijd al precies wat hij wilde, en dat was altijd al van een wat kunstzinniger niveau dan de ‘TOILET PRANK GAAT FOUT!!!’ van Armoo, of de inmiddels verwijderde, extreem saaie vlogs van Famke Louise. En toch boekten ook die laatste twee dit jaar fikse muzikale successen nadat ze hun online carrière achter zich lieten. Of we daar blij mee moeten zijn is natuurlijk een ander verhaal.
Lees deze longread over Armoo: 3VOOR12 DISST ARMOO EN 6IX9INE GAAT FOUT!!!
Lees dit interview met Joost: ‘Haat je me, dan haat je me. Prima.’
Nederlandse classics in een nieuw jasje
Na Ronnie Flex' versie van de BLØF-tranentrekker 'Omarm Me' was het hek van de dam. Er steken steeds meer moderne versies van Nederpopclassics de kop op, vaak met dezelfde R&B-invloeden (met dank aan Boyz II Men en het onvolprezen Re-Play) en dikke autotune-saus. In 'Verleden Tijd' verbouwen Frenna en Lil Kleine 'Onderweg' van Abel, en dat bleek een succes: hoge streamingcijfers en zelfs de nummer twee in FunX' verkiezing van de DiXte 1000 aller tijden. Niet zo gek dus dat Frenna op zijn album Francis ook met BLØF aan de haal gaat: 'Regen' is een nieuwe versie van 'Harder dan ik hebben kan', inclusief Paskal Jakobsen-feature. En dan is er nog Young Ellens, die een iets modernere klassieker in een nieuw jasje giet: zijn 'Diamonds' leent een lijntje van 'Sterrenstof' van De Jeugd van Tegenwoordig.
Lees hoe de zanger van Abel reageerde toen hij 'Verleden Tijd' voor het eerst hoorde.
Mentale gezondheid in hiphop
2018 was een jaar van bewustzijn, in de liefde, op de dansvloer, online en in de muziek. Ook het traditioneel onaantastbare hiphop liet zich dit jaar van z'n meest introspectieve kant zien: rappers als Willem, Kanye West, S10, Ray Fuego, Denzel Curry en Mr. Polska lieten dit jaar allemaal zien dat psychische problemen vaker voorkomen dan je denkt. Ze ontketenden een belangrijke discussie over open zijn over je eigen problemen en hulp zoeken als je dat nodig hebt. Van depressie tot suïcidale gedachtes, van therapie tot zelfhulp: alles is bespreekbaar. En dat is maar goed ook.
Lees dit interview met Willem over zijn eerste album sinds de breuk van The Opposites, over angstaanvallen, suïcidale gedachtes en medicatie als laatste redmiddel.
Lees dit interview met S10 over de stemmen in haar hoofd, suïcidale gedachtes en geluk vinden in de kleine dingen.