DTRH18: dit was de zaterdag DTRH18: dit was de zaterdag

Down The Rabbit Hole op zijn best: het is zo’n nacht dat de temperatuur niet onder de achttien graden komt, op elk hoekje van het terrein zijn kleine feestjes aan de gang; bij de ijskraam, in het bos, bij het kampvuur aan het strand. Voor wie het blokkenschema nog niet weggeflikkerd heeft is The Black Madonna allicht de meest serieuze optie.

Lees hier de hele recensie

Als twee van je headliners zekerheidjes zijn – carrières van minstens een decennium, trouwe fanbase, sterke livereputatie – kun je wat meer risico nemen met headliner nummer drie. Een minder voor de hand liggende naam kiezen, een act waar je in gelooft eigenhandig verheffen tot AAA-status. Maar dan wil je natuurlijk wel iemand die kan deliveren. Anderson .Paak lijkt in dat opzicht een logische keuze. Helaas lijkt het erop dat hij de belofte niet waar kan maken - tot het allerlaatste moment.

Lees de hele recensie

Oh Sees had de live-reputatie uit kunnen vinden. Staan ze ingeplugd, dan leveren ze. Wat de verwachtingen natuurlijk ook weer opvoert. Of misschien wel niet. Ze doen het gewoon. Ook op Down The Rabbit Hole. Het daglicht is volledig uit de avond getrokken. De visuals branden in de lage lange tent. Oh Sees uit San Francisco brengt hun stoomrock naar voren in dikke lagen energie. Eerst punky, dan duikt de band verder de diepte in.

Lees de hele recensie

Ken je dat gerucht over Spotify? Beweerd wordt dat ze hun succesvolste playlists vullen met muziek van niet-bestaande artiesten. Nummers die perfect aansluiten bij hits, zonder dat ze zelf de hitlijsten halen. Nummers die niemand overslaat omdat ze niemand in de weg zitten: van die hapslikweg-muziek die het goed doet in de Zara (de EDM-variant), het Ryanairvliegveld op een uur rijden van Bologna (de lounge-variant) of in het koffiezaakje waar je altijd afspreekt met je tindermatches (de folk-variant).

Lees hier de hele recensie

Idles wil dan ook verbinden, om samen te kunnen vechten tegen de onderdrukking. Dat is pas punk, verdomme. In guitige pastelkleurige korte broeken benen de mannen het podium op. Talbot staat zich op te fokken, tegen zichzelf schreeuwend met alsmaar roder wordend hoofd.

Lees hier de hele recensie 

‘I want to run my fingers up your pussy,’ kirt Fever Ray, terwijl ze haar vingers alvast prikkelend in de lucht steekt. Ze ziet eruit alsof ze net uit de psychiatrische inrichting is ontsnapt, en nu héél veel zin heeft in seks met duizend Zweedse vrouwen. De show van Karin Dreijer is nogal, eh, expliciet, een tikkeltje choquerend en vooral heel erg leuk, zoals ook de laatste optredens van haar groep The Knife zo speels en verwarrend waren.

Lees hier de hele recensie

Van Disclosure tot Rudimental, van SBTRKT tot Clean Bandit, het succes van de elektronische popmuziek in Engeland bracht heel wat acts voort die voor hun vocals putten uit het talent van anderen. En een voor een gaan ze vervolgens voor eigen succes. En waarom ook niet als je zo’n goede stem hebt als Sampha: met een warme gospel-feel kleurt hij elektronische producties.

Lees hier de hele recensie

Dat je de tent uit loopt en alweer bent vergeten wat je net ook alweer had gezien.

Lees de hele recensie hier

Op het WK is Afrika uitgeschakeld, maar op Down The Rabbit Hole doet het continent gewoon nog mee. De afgevaardigde: Togo All Stars, afkomstig uit Lomé in het kleine West-Afrikaanse land Togo, aan dezelfde kust als buurland Ghana en Ivoorkust. Het achtkoppige gezelschap heeft een wiegend ritme waarmee het soepel verbinding legt tussen Afrobeat, voodoo en een aardige dosis funk. De Togo All Stars heeft de blazers en de percussie in de voorhoede. De muziek wordt nooit plat, maar spannend is het ook niet per se. Het tempo is en blijft goedlachs. Togo All Stars is goed voor een ontspannen uurtje heupwiegen. 

De set sluit met het zachtjes jankende ‘Go Gladly In The Earth’, een prachtige grafrede waarmee Holden ons vol levenslust terug het veld op stuurt.

Lees hier de hele recensie

Hoewel The Affirmations verdienstelijk spelen, kunnen ze de kracht van hun frontvrouw meestal niet bijbenen. Gelukkig is de spits sterk genoeg om de wedstrijd te dragen. Maar dan weten ze tegen het einde van de set toch te overweldigen: Led Zeppelin-cover (!) 'Dazed & Confused' laten ze beuken als Sly & The Family Stone, rauw, donker en freaky.

Lees hier de hele recensie

Denk John Maus voordat hij een band om zich heen verzamelde, met vrolijke synthpoptunes die hij op zijn iPhone aan zet, een tikkeltje minder manisch en nog veel opgewekter. ‘AAAAAAAAAH!!!!,’ kirt hij. ‘AAAAHAHAAAH!’ Iedereen roept met ‘m mee. Hoe je precies op zijn tunes moet springen? In zijn groene sportbroekje doet hij het vast voor. Hoppa, indrukwekkend de knieën de lucht in getrokken. Hoppa!

Lees hier de hele recensie

La Femme is zo DIY als het maar kan. Toen het succes in Frankrijk maar uitbleef, besloot het vijftal hun heil te zoeken in Amerika waar ze eigenhandig een complete tour boekten. Dit zorgde voor flink wat paniek in het thuisland, waar men La Femme met blozende wangen toch rap op de festivalposters kwakte. En terecht.

Lees hier de hele recensie

Het is lastig om geen jaloezie te voelen bij het zien van de 21-jarige Tamino. Kijk die knappe Belg met zijn Egyptische roots daar staan met zijn gitaar, zijn grote ogen vaak wat timide verscholen achter lange donkere wimpers. Hoor hoe hij kan uithalen, terwijl hij de lettergrepen al rekkend omlaag of omhoog buigt. Met slechts één ep op zak is hij een van de snelst rijzende sterren bij onze Zuiderburen, maar ook bij ons stond hij vorig jaar al op meer dan vijfentwintig verschillende podia. 

Lees hier de hele recensie

Het was gisteren even de vraag of hij nog zou komen. Zijn vlucht vanuit Barcelona was vertraagd, zijn plek op het programma werd al vergeven aan eerst Curtis Harding en, toen die ook vertraagd was, twintig minuten Ploegendienst. Curtis kon nog in het nachtprogramma van de vrijdag worden ingepast, maar voor Jinte 'J. Bernardt' Deprez moest er een andere oplossing worden bedacht. En die werd juist gevonden in de ochtend. 

Lees hier de hele recensie