Objectief. Genuanceerd. Gestoeld op feiten. Dat zijn normaal gesproken de hoekstenen van 3voor12 Den Haag, zal iedere lezer beamen. Tot nu. Want een keer per jaar mogen onze redactieleden het achterste van hun tong laten zien. Wat vonden ze nou echt het beste? Het jaar is bijna ten einde. Tijd dus voor jaarlijstjes.

Emmy Kadee (schrijven en (ont)regelen)

Beste Haagse release van 2024
Het derde album van Baardvader, When The Stars Arrive. Een combinatie van muziek waar ik in mijn jeugd veel naar luisterde, zoals Soundgarden en Kyuss, en nog steeds doe. Ik heb de band ook geïnterviewd. Ze kiezen niet voor de makkelijke route en blijven trouw aan zichzelf. Dat vind ik tof. Verder volg ik ook graag Mye_Taai. Geen album of EP dit jaar, wel meerdere singles. Deze act blijft dit jaar grenzen verleggen, vooral letterlijk, door samen te werken met artiesten buiten Den Haag en vooral in het Verenigd Koninkrijk. Als hier je scene niet is, dan zoek je die gewoon elders op. Mooie mentaliteit.

Beste niet-Haagse release van 2024
Er is dit jaar geen album dat ik helemaal plat heb gedraaid of waar ik helemaal ondersteboven van raakte. Wat ik wel ontzettend cool vind, is dat in de meeste jaarlijsten veel vrouwelijke artiesten in de top staan als Charli XCX, Sabrina Carpenter, Billie Eilish en Ariana Grande. Dat is wel eens anders geweest. Girlpower <3

Beste show gezien in Den Haag
Eén van de momenten die mij het meest bij is gebleven dit jaar is de soundcheck van One Eye One Leg, het project vol intense soundscapes met Ierse folk en uilleann pipes van Ian Lynch van Lankum. Ik liep tijdens Rewire per ongeluk binnen in een nog lege donkere Lutherse Kerk. Alles galmde en de setting was prachtig. Ik heb met gesloten ogen op een kerkbankje zeker een half uur niet bewogen. Het was magisch. Verder werd ik erg blij van de show van John Coffey op Sniester. In plaats van in de kolkende massa te staan, heb ik alle bewegingen en crowdsurfers eens vanaf het balkon bekeken. Mooi nieuw perspectief.

Muzikaal hoogtepunt van 2024
Een dieptepunt werd uiteindelijk een soort hoogtepunt. Ik moest met Hurricane Joe spelen op een festival ergens in Nederland. Wij speelden in de avond op een podium waar de geluidsman enorm doorgesnoven was. Hij bleef maar van alles schreeuwen en ondertussen hoorden wij niets qua podiumgeluid, ook elkaar niet. Zelfs de microfoon stond blijkbaar vaak uit. We hebben gespeeld, maar het was echt SHIT. Toen we klaar waren, stormde die doorgesnoven geluidsman het podium weer op om nog meer tegen Hurricane Joe te schreeuwen. Ik voelde een vechtpartij opkomen, dus ik rende het podium af om achter een sterke man te gaan staan (heel stoer!). Uiteindelijk is er niets fysieks gebeurd en heeft iedereen zich weten in te houden. Dat was echt een prestatie van wereldformaat. Achteraf kunnen we er hard om lachen. Het was memorable. Die show overtreffen wordt lastig.

Favoriete artikel op 3voor12 Den Haag dit jaar
Ik heb veel plezier gehad met mijn Sniesterroute dit jaar. Ter voorbereiding op een rechtse coalitie heb ik alles van rechts bekeken, ook letterlijk. 

Beste foto van dit jaar
Dat is de foto van Föllakzoid op Grauzone gemaakt door Stephan Kaffa. De show was bijzonder, ik weet nog steeds niet wat ik heb gezien (Is het een rave? Is het een fashion show? Nee, het is het Föllakzoid.). Die foto laat het mysterie goed zien en laat de artiest echt shinen. Wat ik ook mooi vond, is dat Föllakzoid deze foto met mijn door een vertaalmachine gehaalde recensie op Instagram had geplaatst.

Föllakzoid

Esmée (fotograaf, maar kan eigenlijk alles)

Beste Haagse release van 2024
inneruu
blijft me verbazen met de adembenemende shows (zie hieronder) en het speelse ‘rrrrr’ maakt me blij in zowel studio- als live-vorm. De voorgaande single ‘druist’ deed me lekker zweven over imaginaire landschappen. Frontman van inneruu Wouter Mol bracht ook zijn solo-debuutalbum ‘uit- en ingehouden’ uit, met het openhartige ‘intiem’: ik ben fan van Nederlandstalige muziek als het goed gedaan wordt, en zie hier een succesvol resultaat.    Andere eervolle benoeming: ‘Follia’ van SCHMOOG. We praten niet genoeg over SCHMOOG!  

Beste niet-Haagse release van 2024
Met stip op één: Romance van Fontaines D.C. Ik was altijd al groots fan van zusterband IDLES, die met het brute TANGK zichzelf overtroffen dit jaar. Ook ik ben deze zomer ten prooi gevallen van de indie femme-pop van Chappell Roan, The Last Dinner Party en beabadoobee, die duidelijk de popwereld aan het overnemen zijn. En als ik er nog eentje mag noemen: ‘Suffocate’ van Knocked Loose met Poppy. Die wint de smerigste breakdown van het jaar. 

Beste show gezien in Den Haag
inneruu
: als je die nog niet gezien hebt, zet het per direct op de 2025-voornemenslijst. Ik zag en fotografeerde ze bij hun releaseshow in Zaal 3. Er waren mannen in gekke pakjes, knettersnoeplepels, visuals van onder tot boven in de zaal, en een fictieve taxonomische classificatie van het publiek waaraan bepaald werd welk geluid je tijdens de show mocht roepen. Ondanks de enorm sensorische beleving weet inneruu altijd een kleine, intieme sfeer neer te zetten. 

Muzikaal hoogtepunt van 2024
In november zag ik de uitvoering van van de achtste symfonie van Sjostakovitsj door het Residentie Orkest. Zo’n heel orkest is een muur van energie en ik heb de zaal compleet overdonderd verlaten. Aan de andere kant van het spectrum van overweldigende muziek: het metalfestival Baroeg Open Air was ook een leuk feest.

Favoriete artikel op 3voor12 Den Haag dit jaar
Ik lees toch minder vaak artikelen dan ik wil, blijkt maar weer. Ik kies daarom maar voor het verslag van Grauzone, waar ik zelf aan de fotografische kant meewerkte. Ieder redactielid weet dat zo’n verslag tot stand komt door uren rondbanjeren en per optreden een andere collega treffen: meestal komt er dan al middels gesprek een soort recensie tot stand en het eindresultaat van zulke avonden samengepropt zien in het fantastische werk wat de schrijvers afleveren, blijft leuk. 

Beste foto van dit jaar
Dit jaar zijn er zóveel sterke foto’s geplaatst. Er viel dit jaar genoeg te fotograferen. Ik denk dat we als stad toch wel een beetje uit de covid-nasleep aan het oprijzen zijn. Je ziet die motivatie voor meer muziek ook weer een beetje groeien, denk ik, ondanks het dieptrieste cultuurbeleid wat hier gevoerd wordt. De tekenen van verzet tonen zich ook op beeld: deze van Patricia de Koning bijvoorbeeld, die zelf grapt enkel schreeuwende mannen vast te leggen. Ach, als het maar hard is!

Barno Koevoet & the Duijmschpijkers @ Sniester 2024

Marjolein Gerritsen (regelnicht en rots in de branding)

Beste Haagse release van 2024
Het eerste wat er in mij opkomt is ´Cigarettes After Sex´, de debuutsingle van Lilith Left The Garden. Behalve dat de bandnaam me erg aanspreekt - Lillith was de eerste vrouw van Adam, net als hij uit aarde gemaakt en ze verliet het paradijs omdat ze weigerde om zich aan haar man te onderwerpen - is de titel van het nummer ook nog één van mijn favoriete bands. En dan is het ook nog gewoon een heel lekker nummer.

Beste niet-Haagse release van 2024
Het debuutalbum van English Teacher vind ik echt fantastisch. Vooral het nummer 'Albert Road' heb ik dit jaar grijs gedraaid. Wel jammer dat ze live op Best Kept Secret wat tegenvielen. Hopelijk weten ze zich komend festivalseizoen te revancheren. 

Beste show gezien in Den Haag
Het optreden van Sylvie Kreusch tijdens PAARD van Stal was echt geweldig! Wat een enorme power straalt die vrouw uit en wat een show! Sylvie is wat mij betreft echt een act van wereldformaat. In april staat ze in het Patronaat, ik kan niet wachten!

Muzikaal hoogtepunt van 2024
Ik heb dit jaar zoveel fantastische optredens gezien dat ik het moeilijk vond om te kiezen, maar ik denk dat het dan toch het optreden van Fontaines D.C. wordt. De aanloop alleen al maakte het heel spannend. Ik was al ruim twee maanden op zoek naar een kaartje op Ticketswap, maar viste iedere keer achter het net. Het weekend voor de show op zondag had ik inmiddels vijftig keer meegedaan met een loterij, en toen ik einde ochtend nog steeds geen kaartje had, wilde ik de hoop al opgeven. Totdat een vriendin van mij terloops een appje doorstuurde van een vriend van haar die toevallig een kaartje over had. Ze kon zich vaag herinneren dat ik mogelijk wel interesse had…. Ik heb even een vreugdedansje gedaan! Het concert zelf was geweldig, van de dramatische start met ´Romance´, tot aan de toegift met een prachtige ´In The Modern World.´ Het feit dat Wunderhorse de support-act was, maakte het nog geweldiger.

Beste foto van dit jaar
De foto van Sylvie Kreusch van Jan Rijk vind ik zo vet! Hij geeft zo goed de dramatiek van het concert weer. Sylvia in haar scharlaken jurk met zwarte handschoenen en zonnebril, knielend op het podium, schreeuwend in de microfoon terwijl een windmachine haar knalrode haar alle kant op blaast. Muziekfotografie op zijn best!

Eric Hoetjes (oud-redactielid met fomo)

Beste Haagse release van 2024
Ik twijfel tussen ‘Laundry’ van Pyke en ‘Are We Out Of The Woods’ van My Girlfriend. Beide songs stonden hoog in mijn Spotify wrapped en hebben veel indruk op mij gemaakt. Pyke’s song is een voorbeeld van de goede songwriter die Pijke de Grood is. Een heerlijke ballad met een geweldig refrein dat, ondanks dat de tekst constant anders is, erg goed blijft hangen. ‘Are We Out Of The Woods’ is daarentegen een lekkere popbanger met een leuke verwijzing naar Taylor Swift en die heerlijk is om mee te hardlopen. 

Beste niet-Haagse release van 2024
Ik denk dat Brat van Charli XCX, Romance van Fontaines D.C. en IJsland van de gelijknamige groep hier de enige juiste antwoorden zijn. Iedereen die iets anders zegt, heeft het verkeerd.

Beste show gezien in Den Haag
Ik vond Maria Iskariot in het Paardcafé erg leuk. Ook was My Girlfriend op The LIFE I LIVE een hoogtepuntje, al is het maar omdat frontman Gijs gigantisch op zijn plaat ging toen hij bij de laatste song op de basdrum ging staan en het geheel omkletterde.

Muzikaal hoogtepunt van 2024
Ik was bij The Era’s Tour in de ArenA, ben eindelijk een keer uitgegaan in een Berlijnse club (Wilden Renate) en zag een van de weinige shows die IJsland ooit gaf. Stuk voor stuk hoogtepunten. Maar het absolute hoogtepunt zag ik in de Rotterdamse bioscoop KINO eind 2023 (ik mag een beetje valsspelen). Voor het eerst in mijn leven zag ik de beste concertfilm ooit, Stop Making Sense van Talking Heads. Ik baal er nog steeds van dat ik niet eerder in heb gezien dat deze band briljant is en dat ik het maar mondjesmaat luisterde voor ik de film zag. De muziek, de opbouw en de dansjes zijn fenomenaal en in de bioscoop mocht ook gedanst worden en werden cocktails geschonken. Weergaloos feestje en mijn favoriete artiest van 2024.

Favoriete artikel op 3voor12 Den Haag dit jaar
Even een stukje zelfbevlekking, maar ik vond het interview dat ik met Bright Nshuti van PAARD deed over Club PAARD een erg leuk stuk. Daarbij is het een interessant en relevant concept dat dit jaar door ons grootste poppodium is uitgerold. Ook waren de festivalverslagen van Grauzone en Rewire weer heel lekker.

Beste foto van dit jaar
Deze foto uit het interview van 10 jaar Motorkontje is heerlijk vervreemdend:

Marco Vlot (eenvoudig redactielid en kattenliefhebber)

Beste Haagse release van 2024
Pineapple Kid maakte met 'Superhero' de nodige indruk op mij. Zo breekbaar hadden we Roy-Victor nog niet gehoord. Maar als liefhebber van rechttoe rechtaan rock moet ik ook 'Stok achter de deur' van Rauwkost noemen. Zet 'm op, doe jouw ogen dicht, vraag of iemand wat bier over je heengooit en je waant je op de Zwarte Cross.

Beste niet-Haagse release van 2024
Op Sniester ontdekte ik (rijkelijk laat) DEADLETTER. Een paar maanden geleden bracht deze band debuutalbum Hysterical Strength uit, en die staat thuis regelmatig op. 

Beste show gezien in Den Haag
Natuurlijk hoort hier een obligaat: kiezen is lastig want ik heb ZOVEEL goede shows,gezien, maar ik ga voor het optreden van Peter Alexander Jobson op Crossing Border. In de prachtige Koninklijke Schouwburg speelde deze man, ook bekend als bassist van I Am Kloot, nummers van zijn EP, die inmiddels gesigneerd in mijn kast staat. Extra bijzonder was dat hij zijn goede vriend Guy Garvey, die je kan kennen als de zanger van Elbow, had meegenomen. Met hun chemie en humor veranderde de zaal in een pub waar twee vrienden samen prachtige muziek maakten. 

Muzikaal hoogtepunt van 2024
Na een afwezigheid van enkele jaren en een groot gemis, trad The Dillinger Escape Plan weer eens op in Europa. Of het een tijdelijke reunie is of dat er meer gaat komen is de vraag, maar het optreden op de Lokerse Feesten was heerlijk en cathartisch. En dan was er natuurlijk het optreden van mijn countryband Beerstorm in het Radarcafé. We spelen zo'n eens in de tien jaar, dus wie het heeft gemist, moet misschien nog wel even wachten.   

Favoriete artikel op 3voor12 Den Haag dit jaar
Het leukste van al die Haagse festivals bezoeken is verrast worden, en dat is ook dit jaar meerdere malen gebeurd. Het meest verrassend was misschien The Hague Songbook Exchange in PAARD, georganiseerd door Antilounge. Lang verhaal kort: artiesten uit de Haagse underground speelden elkaars nummers en voerden deze op. Het zijn avonden waarop ik van tevoren nog geen idee heb wat ik ga schrijven, maar de inspiratie vanzelf komt.

Beste foto van dit jaar
Op de valreep van het jaar sprak redactiegenoot Emmy Kadee de heren van Motorkontje. Judith Zandwijk maakte foto's.

Patricia de Koning (fotograaf en fervent strandganger)

Beste Haagse release van 2024
Kiezen is niet mijn sterkste kant,  dus ik noem er gewoon drie die me zijn bijgebleven:  Wodan Boys - 'Karaoke Rockstar', LIBERTAT - 'Liberty' en Laura Palmer - 'Drive'.

Beste niet-Haagse release van 2024
Het album I Want Blood van Jerry Cantrell staat hier al een paar maanden op repeat. 

Beste show gezien in Den Haag
Dat is waarschijnlijk iets wat ik op Sniester heb gezien. Ik denk John Coffey. Of Modder. En ik werd ook erg gelukkig van Barno Koevoet & the Duijmschpijkers die de foyer van het Koorenhuis afbraken. Sowieso ben ik wel een beetje fan van Sniester. Ik kom al 8 jaar op dit festival en het is zo tof om te zien hoe dit uitgegroeid is tot wat het nu is. Steeds meer bezoekers, grotere namen, maar toch heeft het zijn rauwe karakter weten te behouden. 

Muzikaal hoogtepunt van 2024
The Roots
in Paradiso! Het zijn stuk voor stuk geweldige muzikanten en het was echt tof om te zien hoe goed die band op elkaar is ingespeeld.

Favoriete artikel op 3voor12 Den Haag dit jaar
Ik ga een rubriek noemen: Haagse Haakjes. Door deze rubriek belandde ik o.a. bij een Quiet Room Session in een barbershop die allesbehalve ‘quiet’ bleek te zijn. Ik heb spoken word optredens meegemaakt midden tussen de indrukwekkende beelden van Joan Miró tijdens After Hours in Beelden aan Zee. En afgelopen maand stond ik in Bar Laak voor het nieuwe initiatief Gem SSSions, waar ik zeker vaker terug ga komen. Ik vind het mooi om te zien als artiesten en organisatoren onverwachte locaties opzoeken wanneer de gebaande paden niet aansluiten. 

Beste foto van dit jaar
Dat is sowieso deze plaat van Esmée de Vette:

Micha Hollestelle (stukjesmachine)

Beste Haagse release van 2024
‘Sunland’ van Templo Diez. Termen als ‘origineel en ‘uniek’ betekenen soms nog wel wat. Templo Diez liet ons vijf jaar wachten op zijn nieuwe langspeler. Het album is vernoemd naar een verlaten goudstad in Californië. Dan heb je de thema’s wel: falen, wat ooit was, vermorzelde hoop, vluchten en… toch weer hopen en doorgaan. Zelf spreken ze van een “goth mix van rock, droompop en Americana”. Gitaren die zingende zagen imiteren, wah-wah en echo, met soms alleen hele kleine kale nootjes onder de zang. Het album – qua tekst, muziek en zang – lijkt een destillaat van de rusteloze zielen die ooit in de mijnstad leefden, dronken, vreeën, moorden, liefhadden, dierbaren begroeven, en die nu onzichtbaar gevangen zijn in de lege spookstad . Pers het geluid van die rusteloze zielen samen, laat het langzaam ontsnappen en spoken door oude mijnschachten. Wat je dan bovengronds uit de schachten hoort galmen: dat is dit album. 

Beste niet-Haagse release van 2024
‘Still Willing’ van Personal Trainer. Geweldige mix van het beste van Cake, INXS, Elvis Costello en The Kinks. Verzin het eens bij elkaar. Als je weet hoe hard deze gasten getourd hebben met hun eerste album. Om dan als jonge band zo snel een tweede album uit te brengen dat beter is dan het eerste, dat echt heel goed was: dat is een bijzondere samenkomst van ambitie, veel talent en heel erg genieten van wat je doet. Dat laatste is heel erg eigen aan Personal Trainer en hoor je gelukkig weer terug op de plaat. Je ziet het ook terug op het podium. Het is aanstekelijk. Ik heb Personal Trainer met dit album nog niet live gezien, maar ik zie ze toch live voor me als ik ‘Still Willing’ luister. Leg hun eerste single, ‘The Industry’, er nog eens naast voor de grap. Composities zijn complexer, qua instrumenten en lagen, productie verfijning vele malen beter, de toegevoegde twee (derde) stem en ga zo maar door. Alles wat dit album is, ligt in de kiem besloten in die eerste single. Zoveel progressie en toch zo diezelfde Personal Trainer blijven: grote klasse.

Beste show gezien in Den Haag
Zonder meer de ‘Doorbrekers’ avond van onze eigen clubtour, in en met de Zwarte Ruiter. Female fronted punkrock. Wat een affiche sowieso: Chattermag, Røyking en VALS ALARM. Het was alsof ze allemaal hun beste show speelden. Ik had ze allemaal al wel los van elkaar gezien. Maar nu achter elkaar? Uitgeput op de vloer bleef ik achter. De emotionele achtbaan werd versterkt doordat Røyking, voor hen onverwacht, de Music Support prijs kreeg uitgereikt door Kate van Popradar. Daar Kate ook frontvrouw van Chattermag is, was ze nog in volle outfit. Het bracht zoveel moois van de Haagse scene samen: Popradar, Popweek, 3voor12, jonge bands die één jaar geleden niet of nauwelijks bestonden en nu al wat te groot leken voor de Zwarte Ruiter.

Muzikaal hoogtepunt van 2024
Tegelijkertijd, maar los van elkaar, met mijn dochter zangles beginnen bij Robin. Lekker om de hoek, bij YMCA Scheveningen. Robin is een muzikale duizendpoot, bij het grotere publiek onder andere bekend als AVA NOVA of als zangeres van MOJO FYRE. Voor mij is ze vooral iemand waar zowel ik als mijn dochter altijd blij zingend vandaan komen na een uur les. Ze doet me zelfs geloven dat ik kan zingen, terwijl mijn vrouw nog steeds spreekt over een brandalarm. Je stem vinden is overdrachtelijk bedoeld als in jezelf komen, je eigen geluid vinden. Letterlijk is het een nog mooiere ervaring. Je moet eerst door bakken onzekerheid heen en het is zo fysiek. Na de eerste lessen was ik echt bekaf. Alles moet los om die stem van onderuit je buik, door je strot, uit je mond te laten komen. Het voelt echt als yoga.  

Favoriete artikel op 3voor12 Den Haag dit jaar
Altijd mijn laatste artikel. Niet omdat ik mijzelf nou fantastisch vind, maar omdat ik geniet van schrijven, nieuwe dingen ontdekken, uitgaan, nieuwe mensen ontmoeten en van muziek luisteren en kijken. Elk nieuw artikel dat ik voor 3voor12 mag en kan schrijven is, naast hard werk naast het ‘vaste’ werk, vaak een feestje. Dus mijn artikelen zijn een soort vakantiekiekjes. Vaak zie ik voor een artikel een artiest voor de eerste keer. Ik probeer zoveel mogelijk Haagse muzikanten te kijken. Waar mogelijk op andere plekken dan de Grote Markt, zoals Musicon, Radarcafé, Podium aan Zee en dergelijke. Maar ja, dan staat er weer iets briljants in PAARD of de Zwarte Ruiter en dan sta ik daar toch wel weer vooraan.

Beste foto van dit jaar
Wellicht omdat ik een Røyking fanboy ben, omdat ik ze voor 3oor12 meerdere keren heb gesproken en dus hun reis ken, of omdat de foto is genomen tijdens de mijn favoriete show van 2024: de foto van Emma, schijnbaar uitgeput, op de grond voor de bassdrum. Die show viel midden in Popronde, waarvoor ze in totaal dertig optredens deden. Røyking bracht daar hun nieuwe EP uit. Het was de eerste keer voor ze in de Zwarte Ruiter. Dan kregen ze ook nog de Music Support prijs… Op deze foto zie ik Emma, als beeld van heel Røyking, die alles maar dan ook alles heeft gegeven in deze show en in dit jaar. Ze is uitgeput, maar nog steeds high op dopamine van al het moois wat het Røyking bracht. Ze pakt hier een moment dat ze verdiend heeft. 

Røyking

Mirjam de Groot (schrijver en globetrotter)

Beste Haagse release van 2024
'¿WhySoSerious?' van Plonki, FUZZY TEETH en Jack the Owl. Plonki legt de lat hoog, zo bewees Pleun Stork tijdens Sniester. 

Beste niet-Haagse release van 2024
‘Lorelei’ van MRCY – vertrouwde soul met een eigentijdse twist. 

Beste show gezien in Den Haag
De samenwerking tussen het Residentie Orkest, geleid door Gijs Kramers en de wereldwijd bekende componist en pianist Joep Beving. Het was een neoklassiek concert waarbij het net is alsof er af en toe een film afspeelt, maar dan beter en zonder beelden. Het heeft iets magisch en je kunt je eigen verbeelding erop loslaten. Het optreden was daardoor een muzikale ervaring zoals je die niet vaak meemaakt.

Muzikaal hoogtepunt van 2024
Het optreden van Sampha tijdens North Sea Jazz Festival. Je hoeft alleen maar zijn tiny desk concert op Youtube te kijken en je begrijpt waarom! 

Favoriete artikel op 3voor12 Den Haag dit jaar
Het interview met Marco Bijsterbosch over tien keer Sniester. Het is een fantastisch interview dat voor iedereen de moeite waard is om te lezen, of je nu al jarenlang bekend bent met Sniester of niet. Het interview is toegankelijk geschreven, leest heerlijk weg en zit vol met interessante feitjes over het Haagse muziekfestival.  

Beste foto van dit jaar
Concert Joep Beving x Residentie Orkest in Amare.
 

Jens de Kooker (schrijver en platenhandelaar)

Beste Haagse release van 2024
Somebody’s daughter van néomí. Een volwaardig debuutalbum van deze singer-songwriter die in rap tempo erg populair aan het worden is. En terecht, want néomí verpakt persoonlijke verhalen in liedjes die zowel folky als poppy kunnen zijn, en altijd catchy. Persoonlijke favoriet is het nummer ‘garden’, dat gaat over de dementerende opa van de zangeres. Een prachtig kunstwerkje.

Beste niet-Haagse release van 2024
Helemaal aan het begin van het jaar, in januari, bracht de Amerikaanse band glass beach hun tweede album uit, genaamd plastic death. Een mooi voorbeeld van een band die zich niet gelimiteerd voelt door genres of stijlen. Op plastic death komt van alles voorbij, van emo tot prog, van metal tot indie, en van alles daar tussenin. Daarnaast blijven de nummers op het album verrassen, dankzij de vele details, maar bovenal doordat de band steeds opbouwt naar een climax, om vervolgens weer wat dingen om te gooien en opnieuw op te bouwen naar een nóg betere climax.

Beste show gezien in Den Haag
Ik ben dit jaar enorm fan geworden van 32elephants, een Amsterdamse emo-band die tijdens de Popronde in Den Haag De Zwarte Ruiter plat speelde. Als geen ander weten deze gasten hoe ze gevoelens als nostalgie en melancholie over moeten brengen op het publiek. Daarnaast moet TAXITAXI zeker ook genoemd worden. Dit aanstekelijke trio maakte er dit jaar onder andere op Sniester een heerlijk punk meezingfeest van.

Muzikaal hoogtepunt van 2024
Na lang wikken en wegen kies ik voor het wonderschone concert dat Adrianne Lenker (frontvrouw van Big Thief) in mei in het Concertgebouw in Amsterdam gaf. Zoals ze daar zat, in haar eentje met slechts haar gitaar, op dat enorme podium dat normaal gesproken gevuld wordt door enorme orkesten, dat was zo fragiel en krachtig tegelijk. Ze was die avond flink verkouden, maar zelfs op haar slechtste dag zou ze nog betoveren. Woorden schieten tekort voor de schoonheid die Adrianne vertolkt.

Favoriete artikel op 3voor12 Den Haag dit jaar
Tijd voor wat zelfpromotie, want ik ben wel trots op mijn Oh ja joh?! met Fenster. Mijn eerste interview ooit en volgens mij is ‘ie best goed gelukt. Ik hoop volgend jaar dan ook meer interviews te gaan doen!

Beste foto van dit jaar
Ik hou wel van kunstzinnige foto’s. Extra fijn dus dat de set van Ben Frost en Greg Kubacki op Rewire werd aangevuld met prachtige visuals. De credits gaan vervolgens naar onze Jörgen, die de artiest op deze foto midden in de visuals heeft geplaatst, die daardoor samensmelt met de kunstige achtergrond.

Ben Frost

Lone Mokkenstorm (schrijver en wolkenfluisteraar)

Beste Haagse release van 2024
Een single die gelijk in mij opkomt 'Intergalactisch Verdriet' van BJND. Wat een heerlijke track is dat! Ook ‘Laundry’ van Pyke is een mooie, die heeft het gelijk tot mijn herfstplaylist geschopt na de eerste keer draaien.

Beste niet-Haagse release van 2024
Het nieuwe album van Eefje de Visser staat bij mij thuis al een tijdje op repeat. Ik luister al sinds mijn vijftiende naar haar werk, je zou bijna kunnen zeggen dat we samen zijn opgegroeid. En net zoals ik van opstandige puber in een selectief opstandige volwassene ben uitgegroeid, weet ook Eefje zichzelf elke keer opnieuw uit te vinden. Haar korte optreden tijdens de 3voor12 Song van het Jaar in Tivoli vond ik dan ook geweldig.

Beste show gezien in Den Haag
Ik heb erg genoten van de editie van RO NOW in april, waarin Mahler en Franck werden gespeeld. Iets heel anders dan waar ik normaal voor zou gaan, maar ik vind het prachtig hoe het Residentieorkest klassieke muziek aan noobs als ik weet te serveren.

Muzikaal hoogtepunt van 2024
Dit jaar ging ik voor de tweede keer naar Sniester. Wat een heerlijk sfeertje daar! Tijdens de show van John Coffey, een band die al langer op mijn bucket list stond, ging het dak eraf. Ook het optredens van néomí op Best Kept Secret en die van Folamour op ADE vond ik absoluut betoverend. Op 3voor12-gebied heb ik weer veel bijzondere en getalenteerde mensen mogen ontmoeten. Ik kijk ernaar uit om volgend jaar weer meer stukken te schrijven!

Favoriete artikel op 3voor12 Den Haag dit jaar
Ik vond het afscheidsinterview met Henk Koolen erg mooi! Heel bijzonder om te lezen hoe iemand die al 27 jaar meedraait in de Haagse scene terugkijkt op die periode.

Beste foto van dit jaar
Er is zoveel moois op de website verschenen, maar ik vond het gecombineerde werk van powerduo Judith Zandwijk en Jan Rijk tijdens Crossing Border 2024 geweldig. De combinatie van concertfotografie, portretten en bijzondere sfeerfoto’s maakten het stuk helemaal af. Ook wil ik nog een shoutout doen naar ´onze´ Jörgen, die de gehele 3voor12 Clubtour in zijn eentje wist vast te leggen in een fantastisch fotoverslag.

Michel Behre @ Crossing Border 2024