Baardvader groeit verder op derde album Baardvader groeit verder op derde album

Na het vele spelen was het tijd om te gaan schrijven voor derde plaat. Het schrijfproces vond plaats vanaf januari 2023 totdat de band een week de studio in dook in augustus. In tegenstelling tot de eerdere twee albums die zij zelf opnamen, kozen de heren er deze keer voor om naar Far Out Sound Studio van Niek van den Driesschen te gaan. Jelle: “Niek is opgegroeid met deze muziek, dus hij heeft een goed beeld van hoe het zou moeten klinken. Een soort van second opinion en sparringpartner. Hij begrijpt dat we die ‘tapesound’ willen, maar dat je tegelijkertijd ook opties wil hebben om het aan te kunnen kleden hoe je zelf wil. Het was zijn suggestie om het eerst digitaal op te nemen en het dan door tape te halen. Dan kan je kiezen wat je er wel en niet doorheen wil halen en hoe hard je het instuurt. Daarnaast heeft Niek een grotere ruimte, dus je hebt meer ambient sound. Ook heeft hij veel goede spullen: hele goede vintage microfoons, een vette mengtafel, een goede taperecorder en andere vette spullen. En het is een chille dude.”

95% van de nummers was af voor de studioweek, maar er zijn altijd dingen die arrangementwijs pas in de studio naar voren komen en na het opnemen van de basis op z’n plek vallen. Ook ervaarde de band ‘studio magic’ momenten. Jeroen: “Toen we drums aan het soundchecken waren, was er een hollowbody gitaar die enorm resoneerde. Jelle hoorde mijn drums door die gitaar zijn koptelefoon inkomen. We beseften dat dat cool klonk. We hebben die gitaar vlak voor de drums gezet en gestemd in de toonaard van het nummer. Dat zit nu in een paar nummers erin.”

Door de studiodeadline moest de basis af zijn. Met elke riff ging Baardvader aan de slag om een nummer te maken. Jelle: “Jeroen vond zelf dat hij bij bepaalde partijen nog niet helemaal comfortabel was of het helemaal geïntegreerd had. Maar ik vind juist dat je op die plaat kan horen dat het allemaal heel erg nieuw en fris is.” Ook heeft de band bewust keuzes gemaakt voor de plaat: ‘de kunst van het weglaten’ zoals JP het noemt. “Bijvoorbeeld in een sectie van een gitaarsolo doet Jeroen geen drumfills, alleen maar een backbeat. Dit is de structuur", zegt Jelle. "Als we live spelen laat hij dat helemaal los. Op sommige stukken gaat hij los, terwijl ik ook uit mijn dak ga. Dat is live supervet en geeft veel energie. Op de plaat zou dat afleiden of te overweldigend zijn. Serve the song.” Jeroen haalt een stuk aan uit ‘Redemption Day’: “Ik had in mijn hoofd dat het een bombastisch stuk zou worden met waarschijnlijk driedubbele gitaarsolo’s. Ik wilde hem expres strak houden, zodat je er nog heel veel laagjes op kan bouwen.”

De band heeft de week in de studio ervaren als een saamhorig proces. Een heel contrast met de vorige twee zelf opgenomen albums. “De eerste plaat hebben we ergens in een schuur opgenomen", zegt Jelle. "We hebben drie dagen drums opgenomen, ander weekend bas, daarna weer een weekend gitaar. Tweede plaat was een beetje hetzelfde verhaal. Ik heb ook een heel groot deel van de zang van de tweede plaat in mijn eentje opgenomen. Ik zat gewoon naast mijn computer met een microfoon.” Nu het trio zeven dagen achter elkaar de studio inging waren ze alle drie overal bij en hebben ze met elkaar meegedacht en geluisterd hoe het moest zijn. Na de studiodagen stopte het perfectioneren nog niet. De band heeft thuis nog dingen herzien en opnieuw opgenomen, zoals andere melodieën, teksten en gitaarsolo’s.

Als we de band vragen hoe ze dit album zelf vinden klinken, komt als antwoord: meer prog, diverser, meer hifi en minder DIY (do it yourself). Jelle: “Deze plaat klinkt gewoon beter. We hebben het in een goede ruimte opgenomen, dat hoor je. We hebben over alles nagedacht. We hebben nagedacht over hoe het moet klinken, wat er hoorbaar moet zijn, in welke volgorde het moet staan en hoe het past op een plaat. En we het hebben laten masteren. Dat maakt toch wel echt het verschil.” JP heeft net als de vorige twee platen ook dit album gemixt: “Ik vind het moeilijk om er iets over te zeggen, want ik heb alle platen zelf gemixt, maar ik weet wel dat we gewoon steeds betere gear en ruimtes hebben. Ik hoor zelf die progressie. In het begin was het vrij onschuldig, we wisten niet echt wat we aan het doen waren. We zijn er nu veel serieuzer mee bezig.”

We praten verder over de verschillen met de vorige albums en de groei die de band heeft doorgemaakt. Op het eerste album stonden langzamere en snellere dingen. Op Foolish Fires kwamen er meer lagen en een eigenere sound, maar was het veel in dezelfde vibe. When The Stars Arrive is in die zin diverser, meer in your face. Alles is gedefinieerd en goed hoorbaar. Ook was het niet meer werken met wat je hebt liggen, maar kiezen uit alle opties die zich presenteerden. “Qua gitaar hebben we veel meer geëxperimenteerd, meer solo’s en verschillende sounds," zegt Jelle. "Er was een moment dat ik vier 4x12 gitaarspeaker cabinets had neergezet met twee versterkers en dan nog twee kleine gitaarcombo's aan de zijkant. Niek had er zo’n zestien microfoons voorgezet. Het was echt mega!”

Ook experimenteerde de band meer met andere maatsoorten. Door het verkrijgen van meer muzikale invloeden en meer te luisteren naar bands of artiesten die progressieve invloeden hebben is het schrijven of denken in andere maatsoorten steeds makkelijker geworden. Jeroen: “De grootste uitdaging voor mij was om vreemde maatsoorten proberen te laten klinken als een acht of een zes, zodat het natuurlijk aanvoelt en het in eerste instantie niet opvalt.” “Het moet geen Toolshit zijn," vult JP aan. "De belangrijkste factor is dat je met je hoofd nog moet kunnen meeknikken/headbangen.” De band is van mening dat je door andere maatsoorten te gebruiken, je nog specifiekere muziek kan maken en het nog meer eigen wordt.

De groep houdt vast aan metaforische teksten met invloeden uit het leven, jeugd, de bijbel en spiritualiteit. De gelaagdheid van de verhalen in de bijbel is iets wat het trio boeit. JP: “Er staan veel filosofisch interessante dingen in en dingen die door anderen zijn herkauwd. In die zin is het een bron voor een hele hoop andere dingen. Zoveel jaar later zijn mensen er nog steeds niet over uit wat er nou precies mee bedoeld wordt. Ik vind dat mooi, die manier van schrijven heeft iets magisch.”

Het eerste nummer van de plaat ‘I Know You Know’ is het eerste nummer dat de band heeft geschreven. Het gaat over soul pools: een concept waarbij iedereen in je omgeving mensen zijn die je al kent van vroeger of van een ander leven. We zitten met zijn allen in een soul pool. We worden erin geboren en we zijn voorbestemd om elkaar op een gegeven moment tegen te komen. Jelle: “Dit is een van onze vele inspiratiebronnen, maar het kan betekenen wat je zelf wil. Mensen moeten er een eigen boodschap aan uithalen. Ik heb Jeroen 1,5 jaar geleden ontmoet, maar het voelt alsof ik hem al veel langer ken. Ik heb het idee dat hij in mijn leven had moeten komen. Het eerste couplet van het nummer begint met ‘where could you be, you float away so easily’. Dat gaat erover dat je met z’n allen in die poel zit. Tweede couplet gaat over dat je uit die pool gaat en op de wereld komt. Derde couplet gaat over dat je elkaar weer vindt en verder gaat. In de refreinen gaat het over verder gaan met waar je gebleven bent.” Laten we hopen dat Baardvader op de ingeslagen weg verder gaat met hun eigen verhaal.

The limited edition vinyl When The Stars Arrive is verkrijgbaar bij Baardvadershows en via bandcamp. Alle polaroids zijn gemaakt in augustus 2023 tijdens de opnameweek in Far Out Sound Studio.