Voor de mainstage heeft zich een kleine menigte verzameld voor Bram Vanparys, oftewel The Bony King of Nowhere. In 2018 gooide Vanparys hoge ogen met zijn album Silent Days. Na zes jaar is er een langverwacht tweede album Everybody Knows. Van dat laatste album trapt hij af met ‘Are You Still Alive’. We betreden hierdoor meteen een koninkrijk waar een maatschappijkritische Bony King de scepter zwaait. ‘Are You Still Alive’ lijkt te gaan over ons imago op social media en hoe we de zaak graag mooier presenteren dan hij is. De lyrics zijn beladen, maar de sound dromerig en melodieus.
De herfst is begonnen en we kunnen niet anders dan concluderen dat de festivalzomer er nu toch echt op zit. Dat de festivalzomer, ook in Limburg, vol hoogtepunten zat, hoeven we jullie niet uit te leggen. Toch delen we graag 15 van onze hoogtepunten, in willekeurige volgorde. Van de onuitputtelijke energie van Meltheads op Mama's Pride tot de bevreemdende, doch briljante show van Loverman op Bruis.
The Bony King of Nowhere @ Zomerparkfeest
The Gluts @ Bruis Maastricht
Postpunk psychedelica uit “Bella Italia”. Maar bella zal het vandaag niet worden in de kleine zaal van de Muziekgieterij wanneer zanger Nicolò J. Campana en consorten al vroeg het podium betreden. Vanaf de eerste minuut laat de band zien dat ze niet veel op hebben met de glamour uit hun stad Milaan. Nicolò brengt zichzelf in trance door als een bezetene achter de knoppen van de synths te draaien en onheilspellende donkere klanken de zaal in te gooien.
Make Them Suffer @ Jera on Air
Make Them Suffer levert de beste dosis metalcore van de dag en zet een show neer die tot in de puntjes klopt. Al snel blijkt de artistieke kwaliteit van deze band torenhoog te zijn. Alle leden van Make Them Suffer barsten van energie als zij over het podium razen. De band speelt als een vlijmscherp mes met twee totaal verschillende kanten: we horen extreem strakke breakdowns waarop zanger Sean Hermanis geweldig screamt; aan de andere kant van het lemmet klinkt een melodisch hoogstandje met prachtige clean vocals van zangeres Alex Reade.
J. Bernardt @ Bruis Maastricht
De quasinonchalante houding helpt zeker in dit geheel mee, maar de muziek daarentegen lijkt tot in detail te zijn uitgewerkt. J. Bernardt bewijst vanavond een alleskunner te zijn: een goede zanger, een instrumentalist en performer. Hoewel we soms de gelijkenis met Balthazar niet kunnen ontkennen, kleurt hij de muziek op zijn eigen manier en is hij voor ons de perfecte afsluiter van deze eerste Bruis festivaldag.
DOOL @ Pinkpop
Voor de terloopse Pinkpop-passant die Van Dorst kent als de tv-presentator van Nachtdier, of de ad-rem sterrenfluisteraar van Boerderij van Dorst, zijn deze gelaagde heavy rocksongs vast effe schrikken. Of zoals hen met een grijns samenvat: ‘Ja sorry, het is geen Ed Sheeran.’ Behoorlijk understatement. Zo bouwt opener 'Venus In Flames' zeven minuten door, terwijl 'Oweynagat' een uitbarstende volkaan is van gitaargeweld.
©
Jasper ten Tusscher
Loverman @ Bruis Maastricht
Wanneer De Graef zich afvraagt hoe lang hij nog moet spelen, schrikt hij even van het volledige kwartier dat nog rest. Of ja, ‘schrikken’... De Graef is eerder de man die het ongemak omarmt. Tijdens slotnummer 'Differences Aside' duikt hij voor een laatste keer het publiek in, gewapend met zijn microfoon op zoek naar onschuldige festivalgangers. Dat levert hilarische taferelen op, terwijl we ons langzaam afvragen of we naar een concert of een circusact - absoluut in de beste zin van het woord - kijken. Eén ding is zeker: Loverman is een bizar goede entertainer, die af en toe parels voor de zwijnen werpt. De voorste rijen, die wél luisteren, krijgen echter een show om nooit te vergeten.
©
Roel Janssen
Electric Callboy @ Jera on Air
Tot ver achterin de tent wordt er gesprongen, gemosht en gedanst en er komen talloze crowdsurfers voorbij. ‘Spaceman’ komt al vrij vroeg in de set voorbij en wordt luidkeels meegezongen. Onder andere bij ‘Hypa Hypa’ wordt de temperatuur in de toch al warme tent flink opgedreven door pyro-effecten, die bij andere nummers dan weer worden afgewisseld met confetti. Af en toe voelt het een tikkeltje ingestudeerd, zeker als de fallusvormige piano op het podium komt en ‘Let it go’ en ‘I want it that way’ gecoverd worden.
©
Nadine Gijzen
Meltheads @ Mama's Pride
Door naar een van de hoogtepunten van de zondag, Meltheads! Meltheads is een postpunk sensatie uit Antwerpen, die recentelijk hun langverwachte debuutalbum 'Decent Sex' uitbracht. Vanmiddag mogen zij hun rammelende punk ten gehore brengen op de mainstage van Mama's Pride. Na het eerste nummer is meteen duidelijk dat het een energieke show wordt, waarbij niemand stil kan blijven staan! Harde gitaren en vocals rollen over het veld en nagenoeg iedereen kijkt met volle aandacht naar de talentvolle Belgen. Wegkijken is ook lastig, zanger Sietse Willems maakt als geen ander gebruik van de hele stage en klimt zelfs boven op het podium.
©
Jeffrey Blondeau
Joey Valence & Brae @ Booch?
Joey Valence & Brae brengen een explosie van energie naar Booch? festival, en het wachten blijkt meer dan de moeite waard. Door een vertraagde vlucht beginnen ze later dan gepland. Het bomvolle plein in Heerlen staat vol spanning te wachten terwijl een van de saxofonisten van Moon Hooch een last-minute DJ set brengt als briljante opwarmer. Hierdoor is de stemming meteen aanwezig in het publiek. Zodra het duo het podium betreedt, barst het feest volledig los, als een vulkaan die eindelijk uitbarst.