1. Sevn Alias
Het had een lucky shot kunnen zijn: op Noorderslag was Sevn Alias zo happening dat we de rapper uitriepen tot het grootste nieuwe talent van allemaal. Heel veel festivals sloegen toe, tot Pinkpop aan toe. En als je daar dan kunt excelleren tegenover Paul McCartney, dan ben je echt lekker bezig. De beste show voor Sevn Alias zelf was afgelopen weekend in hiphop walhalla Woo-Hah!, naast internationale sterren als Young Thug en A$AP Ferg. Ondertussen schopte hij het met zijn mixtape TwentyFourSevn 3 tot nummer 2 in de album charts en scoorde hij ook nog met boy band B-Brave, waardoor hij zich dapper verweerde tegen kritische fans. Sevn is aan de bal, en dan moet zijn album Trap Grammy dit jaar ook nog komen.

2. Indian Askin
Het was te verwachten met die dikke radiohit uit 2015, maar Indian Askin groeide dit voorjaar uit tot DE gitaarband die elk festival wilde hebben, van Vestrock tot Dauwpop tot Best Kept Secret tot lokale evenementjes als Geinbeat. Precies wat ze nodig hebben: veel spelen. Ondertussen kreeg de band ook dit jaar veel airplay en liefde op 3FM en verscheen hun debuutalbum Sea Of Ethanol, een ware ode aan koning alcohol.

3. SFB
Misschien is SFB nog wel succesvoller dan Sevn Alias. De Haagse rapgroep bepaalt momenteel samen met Broederliefde en Ronnie Flex de sound van de Nederlandse hiphop. Dansbaar, los in de heupen, niet bang voor autotune, en de fans vreten het gretig. Met Nu Sta Je Hier heeft SFB een grote internethit te pakken, en tot ieders verrassing kwam daar ook ineens een heel album met Glowinthedark overheen.

4. The Brahms
In de categorie luchtige gitaarpop gaat The Brahms nog steeds als een dolle. Vorig jaar als brak de Herman Brood Academie band al door met Golden, zo’n lekkere indiepopplaat a la Vampire Weekend, dit jaar werd dat succes vervolgd met Shoulder Blades, dat al bijna 150 keer op de radio te horen was. Qua liveshows moet The Brahms wel nog doorstoten naar de eredivisie. Dat is ook wel logisch, want het geluid is live nogal dun. In de luwte heeft de band in elk geval volop kans daaraan te werken.

5. Amber Arcades
Tot twee weken geleden zouden we hier geschreven hebben dat het er op de een of andere manier bij Amber Arcades nog niet zo uit kwam. Doordat het album pas eind juni verscheen (het was rond de jaarwisseling al af!) miste de band ondanks buzz in Engeland toch een beetje de boot wat betreft de festivals, en dan werk je steeds vanuit een achterstand. Nu is ie er dan - goede plaat! - en plotseling heeft Amber Arcades de 3FM Megahit te pakken. De kaarten liggen er ineens heel anders voor, en de toekomst lacht Annelotte toe.

6. The Great Communicators
Toen wij folky indiepopgroep The Great Communicators anderhalf jaar geleden vroegen op het 3voor12 podium op Noorderslag te komen spelen, zeiden ze vriendelijk en beleefd ‘nee’. Wie doet dat nu, zou je denken. Nou, een band met zelfkennis dus. Ze vonden zichzelf er nog niet klaar voor. Een jaar later - begin dit jaar dus - hebben ze het goedgemaakt, en even later verscheen hun eerste single Motion, die meteen zijn weg vond naar 3FM. Een vliegende start onder eigen voorwaarden dus.

7. Interstellar Funk
Het goede nieuws is dat Interstellar Funk dit jaar op zo’n beetje ieder relevante dance-festival geboekt wordt, van DGTL tot Dekmantel. Het slechte nieuws is dat het hem vaak niet lukt om van dat verdomde openingsslot te raken. Maar dat is niet ongewoon voor een talentvolle maar jonge dj. Gelukkig krijgt hij wel kansen om zichzelf echt te laten zien, onder andere met een residency in De School, de club waar iedereen in Amsterdam naar kijkt. Ook zijn debuut-ep op Rush Hour beviel uitstekend.

8. Klangstof
Een van de factoren die stevig meetellen als we onze talenten wegen is natuurlijk internationale allure. Amber Arcades belandde op een paar hele hippe Amerikaanse en Engelse blogs, maar ook Klangstof liet zich wat dat betreft gelden. NME nam zelfs het ‘R-woord’ in de mond: ‘Klangstof sounds like the more shimmering moments of pre-bloopy Radiohead, if they had aligned themselves with the production tendencies of Abel Tesfaye and the soaring beauty of all those Sigor Ros moments that make nature programmes so atmospheric.’ In afwachting van het debuutalbum heeft frontman Koen van de Wardt wel even een volledig nieuwe band achter zich verzameld.

9. Death Alley
Dat de hardrockers van Death Alley een beetje onder de radar zouden blijven hadden we wel verwacht. Op radiohits zijn ze per slot van rekening totaal niet uit. Je moet goed ingevoerd zijn om te zien dat de band volop in beweging is en heel veel live-meters maakt. In hardrockkringen doet de groove-hardrock met speelse occulte twist het goed, zeker internationaal, met onder andere een show op het befaamde Hellfest achter de kiezen. Death Alley zelf snoof intussen de angstig schone lucht van het Nederlandse podiumcircuit nog eens op en besloot dat het beter was om dan maar zelf een smerig rock ’n roll festival van de grond te trekken. Waarvoor hulde! Maar nu eerst op weg naar Amerika!

10. Polynation
Danceduo Polynation staat bekend om de warme, bedwelmende sets met live drummer, die we in de afgelopen maanden geregeld op een festival zijn tegengekomen. Er verscheen een prima nieuwe EP en een remix die zelfs van My Baby een coole band maakt. Er waren her en der wat goede gigs, zoals hun sets op Pitch en Grasnapolsky. Binnenkort verschijnt ook nog een Love Over Entropy remix van Why You, maar je voelt dat het echte werk nog moet komen.

11. Canshaker Pi
Het klonk allemaal heel mooi: Pavement zanger Stephen Malkmus zou de jonge Amsterdamse band Canshaker Pi helemaal te gek vinden. Maar ja, dat kan ook labelpraat zijn, poging om hype te creëren. Totdat Malkmus zelf vanuit een Amsterdamse studio zat te Twitteren. Er wordt dus daadwerkelijk opgenomen. We kunnen niet wachten op het resultaat, dat dit najaar vermoedelijk zal verschijnen bij Excelsior. Op het jubileumfeestje van dat label in de Tolhuistuin liet Canshaker Pi zich in elk geval al zien als gretig en klaar voor het serieuzere werk.

12. Max Meser
De half Spaanse, half Nederlandse Max Meser (23) vertrok bijna vier jaar geleden van een klein gehucht in Catalonië naar het drukke Amsterdam om zijn muzikale geluk te beproeven. Intussen heeft hij tal van baantjes, open mic's en voorprogramma’s van Douwe Bob achter de rug. En om zijn status als muzikant officieel te maken: zijn debuutalbum Change - een klassieke Britpop-plaat - verscheen dit voorjaar. Hij leidde alleen nog niet tot de gedroomde grote doorbraak.