“Whiskey en weltschmerz, daar gaat het om”, zegt de zeventienjarige gitarist/zanger Boris de Klerk van Canshaker Pi lachend. “Ja, we hebben er toch wel last van, hoor: intense emoties, en tuurlijk, er is altijd wat aan de hand in de wereld, er zijn altijd mensen die ontevreden zijn.” Hij lijkt het te menen, maar er weerklinkt ook wel een knipoog in door, en dat is typisch voor Canshaker Pi. Het zijn piepjonge Amsterdamse branieschoppers, met twee leden van Palio SuperSpeed Donkey, die de inspiratie putten bij slackerrocksensaties als Pavement en Sonic Youth. Hun liedjes zijn fel en soms bijna woedend, maar ook supergrappig en begeesterd gebracht. De band viel al op met ontzettend leuke optredens op onder andere Le Mini Who? en Noorderslag en werd daarbij uitgeroepen tot 12van3voor12-talent. En een leuk weetje: frontman Willem Smit is de zoon van John Cees Smit van de Amsterdamse indierockmastodonten Scram C Baby.
Vandaag brengt Canshaker Pi een eerste officiële EP uit, getiteld Boomslang. Maar hoe moet je dat nou uitspreken? “Wij zeggen ’t op zijn Engels. Het komt uit Marooned, een tv-programma met Ed Stafford. Daarin laat hij zichzelf naakt en met go-pro droppen in de wildernis. Hij probeert dan tien dagen te overleven, en meestal gaat dat goed. Het is een hele nuchtere man, maar de voice-over is gestoord. Die zei dus op een gegeven moment: ‘Watch out for the dangerous boomslang, that can kill thousands of people with it’s venom.’ In het Engels! Die titel klinkt lekker brutaal en agressief, dat vonden we wel mooi. Wij kijken dat programma graag als we met z’n allen aan het chillen zijn, op de gigantische tv van bassist Nick.”
Canshaker Pi viert de weltschmerz met speels slackerrockdebuut
Luister de Boomslang EP nu op de Luisterpaal
De superleuke slackerrockband Canshaker Pi brengt vandaag zijn debuut-EP Boomslang (op z’n Engels uitspreken!) uit. Luister hem nu op de Luisterpaal. Over mistroostig naar pizza’s kijken, weltschmerz en Shaniqua, het meisje dat iedereen wil hebben. “Je hebt me betrapt!”
Daarop staat Christmas (“een liedje met een zomerhitvibe, daarom vonden we het wel cool”), een nummer genaamd Bruises On This Tortured Mind of Might (“spreekt voor zich, toch?”) en Shaniqua. “Het gaat over het meisje dat iedereen wil hebben.” Geen typische Hollandse naam, geeft hij toe, eerder voor een meisje met lange roze glitter-nagels en blondgeverfd haar. “Je hebt me betrapt, Timo. Het leek ons wel cool, om in plaats van een obvious naam te gaan voor een stoere naam die ook nog eens lekker bekt als je hem roept, zingt of fluistert.”
En dan is er nog het hilarische Looking For Love on Ibiza. “Het ging eerst over pizza. Willem zat mistroostig naar een pizza te kijken. Een vriend vroeg toen: ‘Willem, wat is er, je zit zo mistroostig naar die pizza te kijken..’ Waarop Willem zei: ‘Looking for love on a pizza.’ Wij vonden dat zo mooi dat we allemaal heel lang heel hard hebben geapplaudisseerd. Daarna hebben we er een liedje over gemaakt. Zijn vader zei: ‘Klinkt Ibiza niet nog vetter?’ Dat vonden wij ook wel.”
Twee van de leden zijn net geslaagd, Boris en Nick zitten nu in het laatste jaar op het Barleus Gymnasium. “Ik doe Cultuur en Maatschappij met Grieks. We zijn bezig met Herodotus, de eerste geschiedschrijver, en de Perzische oorlogen: weltschmerz te over, dus. Het gaat nu supergoed met de band, dus ik heb niet echt de behoefte om volgend jaar al te gaan studeren: laten we ons eerst op de band gaan storten.”
Canshaker Pi speelt in maart op Where The Wild Things Are. Kijk hun show op Noorderslag hieronder terug.