Eerder dit jaar schreef 3voor12 het verhaal achter Amber Arcades al op. In het kort: Annelotte de Graaf spaarde al sinds haar jeugd voor iets. Een reis, een auto. Het werd een album, voor wat begon als soloproject en uitgroeide tot een band. Vorig jaar was er genoeg gespaard en bovendien bleken leden van de Amerikaanse indie darling Real Estate wel geïnteresseerd om te helpen, wat je ook terug hoort in het subtiele, ietwat ijle geluid. Soms kabbelend, soms bijna dansbaar. Via een couchsurfer tijdens Le Guess Who? kwam er contact met het bekende label Heavenly. Het ging allemaal niet vanzelf, maar het kwam wel allemaal mooi samen. Inmiddels begint het te lopen, Amber Arcades heeft deze week de megahit op 3FM, en was een poosje terug al te gast bij De Wereld Draait Door. 

Meteen maar over De Wereld Draait Door. Je was er tijdens die veel besproken uitzending waar Harry de Winter en Johan Derksen nogal wat onhandige uitspraken deden over de muzieksmaak van jongere mensen en vrouwen. 
‘Die vervelende oude mannen. Blijkbaar zag je mij op de achtergrond fel reageren. Zo voelde ik me ook echt, ik moest me inhouden. Het was dat alle microfoons op het podium op mute stonden, anders had ik wel wat geschreeuwd. Het was zo niet oké.'

Ik verbaasde me nog meer over hoe casual het gezegd was, en hoe Matthijs opzichtig een voorzetje gaf.
'Ja, het was een beetje uitlokken. Ik snapte ook niet dat de hele zaal aan het lachen was. ‘Haha, gekke oude mannetjes.’ Ik vrat mezelf op. Hoezo lachen deze mensen? Ben ik dan zo’n verbitterd zeikwijf? Na de uitzending heb ik een van hen er nog op aangesproken, hij nodigde me uit voor hun feestje. Hoe heet hij? De Winter, Johan de Winter? Die met dat brilletje. Oh ja, Harry, Harry de Winter. Ik antwoordde zo van ‘joh, maar ik ben nog geen veertig en ben ook nog geen vrouw. Ik heb geen muzieksmaak. Dus nee, uh, dankjewel.’ Hij keek verbaasd. Misschien maakt dat hij zich er niet van bewust is, het nog erger. Zo geaccepteerd is het dus. ‘Ik kan gewoon een grapje maken, en mag dit gewoon zeggen toch?’ Whatever.’

‘No offense, maar 3voor12 is ook niet perfect op dat gebied. Bij de 12 van 3voor12 was ik de enige vrouwelijke act. Ik reken jullie dat niet persoonlijk aan, maar als platform zou het mooi zijn. Ik vind het goed dat jullie op zo’n DWDD-uitzending reageren en dingen aan de kaak stellen, maar je moet ook naar jezelf kijken. Er zijn ook recensies waarin de kleren van de vrouwelijke bandleden besproken worden.’

Ik vind dat je het prima over uiterlijk of kleding mag hebben. Dat hoort ook bij popmuziek, of misschien zelf muziek in het algemeen. Het stomme is alleen dat het vaker bij vrouwelijke acts gebeurt dan bij mannelijke. Net als dat het opeens benoemd moet worden als een band uit vrouwen bestaat, zoals bij Savages vaak.
‘Precies, als het bij mannen over de muziek gaat en bij vrouwen over de kleren, gaat het mis. Of nog erger, van vrouwelijke bands opeens een genre maken. Dat gebeurt ook. Gek hoor.’

Naast  radio en tv-optredens vliegen de goede recensies vliegen Amber Arcades nu om de oren. Niet alleen Album van de Week bij ons, maar het scoorde ook een 10 op Drowned in Sound, 3 sterren en een interview in The Guardian en zo zijn er nog tig voorbeelden te noemen. Daar bovenop is single ‘Fading Lines’ uitgeroepen tot megahit op 3FM. Kortom, de weg naar het grote publiek ligt inmiddels ook open.

Wat mij opviel na alle goede reacties, is dat er eigenlijk helemaal niet veel shows gepland staan. Daarnaast lijkt het eigenlijk best een ongelukkig moment voor de release van een debuutalbum, zo vlak voor het festivalseizoen.
‘Ha, volgens mij is het ook een beetje gek. Want op het moment dat het album uitkomt, zijn alle festivals al geboekt. Dat is misschien een reden waarom we niet zo veel festivals doen. Het kwam zo uit. In augustus kwam de mondelinge deal met Heavenly, vervolgens moet je nog heel lang onderhandelen over percentages, nulletjes en termijnen. Dat moet via allemaal mensen. Dan moet hun advocaat er naar kijken, dan die van ons, dan moet het naar daar weer naar opgestuurd worden, zij moeten weer overleggen, dan duurt het weer weken voordat iemand terug mailt. Als alles rond is, kan er een releaseplan gemaakt worden. De eerste single kon niet eerder verschijnen dan januari, omdat in november en december de hele muziekindustrie op een soort van lockdown gaat vanwege vakanties en de feestdagen. Je wil wel dat het wordt opgepikt. Na de singlerelease wil je aanloop hebben richting de release van het album en de tijd nemen om buzz te creëren voor de singles. Het is afwachten wat het album nu gaat doen. Hopelijk kunnen we het doortrekken, zodat we in het najaar en volgend jaar veel kunnen gaan touren. Ik zie wel, dit is in elk geval het plan. Het is nu alvast tof dat we deze zomer festivals in Engeland gaan doen, en in Nederland Amsterdam Woods.’

Hoe werkt zo’n releaseplan eigenlijk? Bijvoorbeeld de video’s, betaal je die zelf?
'De eerste video hebben we zelf betaald. Van het label krijg je een voorschot van een theoretisch verkocht aantal platen. Een soort lening, alleen hoef je het niet terug te betalen. Van dat geld hebben we de eerste video gemaakt, voor de tweede hebben we subsidie aangevraagd en gekregen.’ 

Voor toeren in het buitenland is er vanuit BumaCultuur een potje, toch?
'Ja, dat kan twee keer per jaar. We hebben het nu een keer gedaan. Het is een snelloket waarbij je het een maand van te voren moet aanvragen. Ze vergoeden alleen vervoerskosten, dus geen fees van bandleden of verblijfskosten. Alleen huur van een busje en benzine. In Europa komen we er nog wel aardig uit qua gages en het is allemaal redelijk dichtbij, zodat er niet zo veel kosten zijn. Omdat het maar twee keer per jaar kan, moet je hem strategisch inzetten. Maar het is een gok. We weten nog niet hoe ons jaar er uit gaat zien, misschien komen die toffe aanbiedingen voor optredens helemaal niet.’

Er heerst toch echt een verkeerd beeld. Veel mensen roepen dat nu downloaden en streamen de standaard is geworden, bands maar moeten optreden om hun geld te verdienen. Dat zou prima kunnen.
‘Uhuh. Als je op een bepaald punt komt kan dat zeker wel. Maar voordat je daar bent, ben je wel even bezig. Ik kan het moeilijk inschatten, omdat ik weinig mensen ken die in grote acts zitten. Ik bedoel, Justin Bieber verdient vast geld met optreden. Maar hij verdient vast ook veel aan zijn albums. Ik kan me voorstellen dat als we grotere festivals gaan doen en betere slots krijgen, het lucratiever wordt. Ook omdat we dan meer merch kunnen verkopen. Nu verkopen we wel, maar echt niet genoeg quitte te draaien op een tour.’

Bizar, dus alles wat je nu doet kost geld. Persfoto’s, videoclips, het album opnemen en zelfs touren. Terwijl ik, als ik mezelf van de domme houd, zou zeggen: jullie maken een prachtig album, krijgen media-aandacht in binnen en buitenland, die zou vast nu voltijd muzikant zijn.
'Het is een kwestie van een lange adem hebben. Je moet je focussen op wat er zo leuk aan is, en dat is meer dan genoeg. Het is een mooie ervaring. Het hangt van zo veel dingen af. Hoe het album het doet, hoe het label zijn werk doet, het persteam, de boekers, of je toevallig in een leuke tv-reclame of serie komt. Dat is denk ik het beste, in een serie of film komen. Dat kost in ieder geval niets, het levert alleen maar wat op. Maar inderdaad, soms moet je jezelf wel even een motivational speech geven om de zonnige kant in te zien. We hebben niet alleen maar crappy slaapplekken hoor. Een keer hadden we een chille hotelkamer. Maar voor de rest is het vlak van te voren facebookberichtjes sturen naar mensen die je niet kent. Of ze een plekje op de grond over hebben, voor onze matjes en slaapzakken. Word je weer wakker met zo’n vercrackte rug; aaaaargh, hahaha. Is dit nu het rock ’n roll-leven? We hebben we allemaal nog een baan. Veel leden van de band zijn docent, zzp, zodat ze hun zelf een beetje kunnen bepalen hoeveel opdrachten ze aannemen. Zo zijn ze flexibel in hun tijd. Ik ben beslismedewerker bij de IND, jurist dus. Ik zit in een groot, jong team en iedereen vind het tof wat ik doe. Mijn collega's willen soms wel eens een zaak voor mij waarnemen, als ik op pad moet.’

Is dit het plan, deze combinatie? Of zou je in het ideale geval alleen maar van muziek kunnen leven?
‘Hmm. Voor een tijdje lijkt me dat wel leuk. Ik doe het nu allebei omdat ik de tijd heb en omdat het met alleen muziek gewoon nog niet lukt. Er moet brood op de plank komen. Het zou me voor de komende jaren wel leuk lijken om zo veel mogelijk met muziek bezig te zijn. Nu gaat het combineren goed. Maar als we straks veel kunnen, of mogen touren, dan zou ik op dit moment zeker voor muziek kiezen. Uiteindelijk zou ik het toch weer allebei willen doen. Ik vind het maatschappelijk betrokkene van de rechten leuk, dat zou ik echt gaan missen als ik er een poos niks mee zou doen. Daarbij, ik heb iets van zeven jaar over mijn studie gedaan, ik heb er behoorlijk wat tijd ingestoken.’

Maar voor nu worden jullie alvast goed opgepikt en ook in het buitenland. Het balletje lijkt dus te gaan rollen, net als bij opeens best veel Nederlandse bands. Of heb jij dat idee niet?
‘Ja, ik verbaas me ook over hoeveel er nu in een klein landje als Nederland gebeurt. Er zijn sowieso superveel toffe labels, Geertruida, Subroutine, Snowstar, Purple Noise Record Club. Een paar jaar geleden zat ik nog te zeiken op hoe weinig toffe dingen er waren, nu kan ik ze niet eens op twee handen tellen. Er zijn zo veel vette bands nu. Die zitten wel allemaal wat meer in de underground, maar ze doen het goed in het buitenland. Eerie Wanda doet het goed in Amerika, Yuko Yuko en Bombay in Frankrijk, Blue Crime is volgens mij een grote tour in Amerika en Canada aan het doen. Het komt dus wel, ook met de niche dingen. Ik vind het ook tof dat Sevdaliza het zo goed doet. Hier is het al snel van ‘oh joh, doe maar normaal’. Het is zo goed dat er eindelijk een artiest is dus dat niet doet, extravagant is en echt popster-vibes heeft. Volgens mij heeft Nederland dat nodig.’

Volgens mij is er om de zoveel jaar een Europees land waar opeens veel acts vandaan komen. Bij IJsland gaat het maar door, maar Denemarken heeft zo'n periode gehad, Zweden, misschien is Nederland nu aan de beurt. Na alle EDM-acts die al doorbraken, dan nu meer de indie-dingen.
‘We hebben natuurlijk nog meer bands die het me-ga-goed doen in het buitenland: de female fronted gothic metalbands. Je had After Forever, de zangeres daarvan, Floor Jansen, zingt nu in Night Wish, een van de grootste female fronted gothic metalbands die er is.’

Even, hoe kan jij dat zo snel uitspreken? Female front..
‘Female fronted gothic metalband. Ik was vroeger helemaal into female fronted gothic metalbands, dus ik heb geoefend. Die bands doen het enorm goed in Zuid-Europa, Duitsland en Zuid-Amerika. Misschien gaan de niche-bandjes hier daar straks ook allemaal touren.’

Dat zou goed zijn he, met vlammenwerpers en al op megapodia in Brazilië, en dan zo’n videoclip als Within Temptation, met Xzibit.
‘Hahaha, die video ja. Die heb ik laatst gezien. Ik wil hierbij alvast een aanbod doen aan Busta Rhymes, dat ik opensta voor een samenwerking. Hij is sowieso de vetste. Hij kan enorm snel rappen, net als ik. Femalfrontedgothicmetalband! Dus Busta, als je dit ooit nog leest. Bij deze.’