Als je een topverdediger bent bij een eredivisieclub en Zlatan vraagt je om met hem te trainen, zou je ja zeggen? Dat vroeg Sevn Alias eergisteren op zijn Facebook-pagina. Ja, natúúrlijk, antwoordde de grote meerderheid van zijn fans. Een dag later: ‘Waarom kan dat wel geaccepteerd worden door de meerderheid, maar wanneer een underground-artiest met een mainstream samenwerkt, is het een probleem?’

Wat is het geval? Sevn Alias, de heetste straatrapper van Nederland, verscheen onlangs op een track van boyband B-Brave, en dat vonden veel van zijn fans zachtst gezegd ‘niet zo leuk’. Uitgebreid, genuanceerd en rustig reageerde hij gisteren op de haters ‘dat je van iedereen kunt leren’.  Maar er ging een lange weg aan vooraf voordat hij leerde zo beheerst en weloverwogen te reageren.

Die blik en houding, die heeft Sevaío ook nu nog wanneer hij op het podium staat als Sevn Alias: gevaarlijk, soms bijna woedend maar ook uitzonderlijk geconcentreerd. Met zijn grimmige straatrap stond hij begin dit jaar op Noorderslag – na shows in clubs en op Appelsap zijn serieuze livedebuut – en dat optreden was overweldigend goed. Het absolute hoogtepunt van Noorderslag, schreven we toen, en dat succes verzilvert Sevn Alias nu: de rapper staat werkelijk op elk festival dat ertoe doet, van Pinkpop (tegenover headliner Paul McCartney) tot Best Kept Secret tot Lowlands.

Deze shows worden een eerste kennismaking voor het grote publiek, hoewel zijn mixtapes Twenty Four Sevn en TFS2 al tijden op straat rondgonzen uit de iPhones van jonge kids. Ja, en hiphop-autoriteiten Kees de Koning (Top Notch) en Rotjoch (101Barz) noemden Sevn Alias onlangs nog de beste underground-rapper van het moment. Deze zondag moet Twenty Four Sevn 3 verschijnen, in het najaar zijn debuutalbum.

‘Waarom ik geen grote crimineel ben geworden?’
Een rooskleurige toekomst dus, maar Sevaío moest van ver komen, vertelt hij vandaag in Rotterdam. Zijn Surinaamse vader werkte in een fabriek bij LG, zijn Antilliaans-Surinaamse moeder in de kinderopvang. Hij groeide op in de Staatsliedenbuurt in Amsterdam. ‘”Een buurt waar ik mijn kinderen niet wil zien opgroeien”, zei mijn moeder. Vanwege de inbraken en overvallen, enzo. Als kleine jongen heb je dat niet zo door, ik was gewoon aan het voetballen en spelen in de buurt.’ Pas later, toen hij het boek Mocro Maffia las, ging hij begrijpen wat hij al die tijd om zich heen zag. ‘In de krant lees je alleen maar over de incidenten: er is weer eens iemand doodgeschoten, maar je leest niet wat eraan vooraf gaat. Je leest niet hoeveel mensen erbij betrokken zijn, je leest niet dat er een hele structuur omheen zit, dat het allemaal om een paar sleutelgebeurtenissen draait.’

Onlangs sprak hij erover met rapper Kalibwoy, uit de Bijlmer. ‘Een groot deel van mijn familie komt ook uit de Bijlmer, en ik noemde een paar namen op. In dat gesprek deed hij echt een stap naar achteren: “Broer, is dít jouw familie? Waarom ben jij geen grote crimineel geworden? Waarom zit je niet vast?” Ik heb heel veel meegemaakt, heel veel heeft me pijn gedaan. Maar ik ben niet iemand die heel veel praat, muziek is daarin mijn uitlaatklep.’

Tekst gaat door onder de video.

Dankzij een Zomersessie bij 101Barz en de rammer Ma3lish brak Sevn Alias vervolgens definitief door, die laatste werd door de verzamelde Nederlandse hiphop-pers uitgeroepen tot de beste track van 2015. Begin 2016 volgde het hitje Kifesh, waarin hij zegt niet te stressen om meisjes. Eigenlijk een les die zijn moeder hem leerde, vertelt hij nu. ‘Ze heeft me altijd gewaarschuwd voor vrouwen. Ze zei: “Laat een vrouw nooit je ziel nemen.” In onze familie waren er een aantal mensen, man of vrouw, die de macht uit handen hebben gegeven aan hun partner. Mijn moeder heeft dat nooit gedaan, daar ben ik heel blij mee. Ik denk dat ik dat van haar heb overgenomen en er heel sterk in sta.’

En tegelijkertijd heeft hij nu al een halfjaar een vriendin, met wie hij net op vakantie is geweest in Turkije, bekent hij schoorvoetend. ‘Ze overrompelt me niet, maar zij weet waar ik sta en ik weet waar zij staat. We weten wat we bij elkaar kunnen flikken, en ik hoop dat ik met niemand anders meer hoef te zijn, man.’