‘Get Lost’ viel er te lezen op de houten vlonders die beide kanten van de Marksteeg afschermden. Gelukkig waren deze roodgeverfde letters niet bedoeld om publiek af te schrikken, maar juist om de cultureel geïnteresseerde passant welkom te heten bij het festival dat zondag 26 mei plaatsvond in het hart van het Leidse Cultuurkwartier. Een veelheid aan concerten, beeldende kunst, theatervoorstellingen en lezingen siert het blokkenschema dat bij aankomst overhandigd wordt. Handig is dat wel, gezien de informatie over de programmering op de website van het festival nogal verwarrend en onduidelijk was. Een letterlijke voorbereiding ‘to get lost’ dus.

Het eerste muziekoptreden deze namiddag vindt plaats in de salon van Marksteeg 10. Dit is het atelier van onder meer de bekende fotograaf Casper Faassen. Bij binnenkomst wordt de aandacht getrokken door de designstoel en de fotostillevens van Paul Bellaart en de gastheer die de muren sieren. De Engelse mezzo-soprane Emma Brown vertolkt vandaag de Dichterliede van Robert Schumann. Willeke Smits, de organiste van de Hooglandse kerk, begeleidt haar op piano. Met veel bravoure brengt Brown deze liederen voor een piepklein publiek ten gehore, waarna Smits nog solo een aantal Arabesken uit de piano tovert - eveneens van Robert Schumann. Ondertussen zoemt op de achtergrond de tatoeërmachine van Rude 77 een eigen lied. Een lied dat onbedoeld het eclectische karakter van dit festival benadrukt. (TL)

Het gebouw danst mee

Het optreden van het electronische duo Amy Root volgt kort daarna dus het is even een sprintje trekken naar de Kleine Zaal van het naburige Gebr. de Nobel. Met een vriendelijke zwaai en een glimlach nemen Lukas Amer en Sjoerd Huissoon achter de synthesizers plaats. Vervolgens trakteren zij de halfvol gestroomde zaal op een uurtje organisch getinte IDM die erg doet denken aan de muziek van het Duitse muziekcollectief Modeselektor. Beide jongens storten zich met overgave op hun rijke en upbeat soundscapes die veel hoofden laten knikken, maar jammer genoeg geen voeten van de vloer krijgen. Wat dat betreft had dit optreden misschien beter gepast als onderdeel van het avondprogramma, dat met een aantal dj’s aantrekkelijk is voor een publiek dat wel een dansfeestje kan waarderen.

Inmiddels klepperen de metalen panelen die de zaalmuren bekleden wel vrolijk mee, waardoor een aantal met plakband opgehangen foto’s van concerthoogtepunten uit het verleden naar beneden donderen. Het gebouw danst dus wel mee. (TL)

“Ik voel me ook een beetje lost”

Vervolgens is er in de Kleine Zaal het optreden van de piepjonge nederhopartieste Stien den Hollander, alias S10. Zij vertedert al snel het publiek met haar openhartige en dromerige liedjes over relatieproblemen, mentale zwakte en niet een klein beetje wereldpijn. Hoewel ze zich duidelijk niet zo heel erg op haar gemak voelt op het podium, blijft haar voordracht krachtig en vlot. Ondersteund door de energieke beats van de meegereisde producer Sim Fane, ontpopt het concert van S10 zich als een duivelsuitdrijving van jewelste als hoop en wanhoop in haar liedjes afwisselend de boventoon voeren. “Ik geloof in jou en mij”, slingert ze hoopvol de zaal in om vervolgens in het nummer ‘Storm’ een zere vinger te leggen op haar innerlijke perikelen. “Ik voel me ook een beetje ‘lost’,” verzucht ze kwetsbaar tussen de nummers door met een kwinkslag naar de festivalnaam. S10 is een zeer intiem en breekbaar hoogtepuntje van de festivaldag. Na haar optreden zoekt ze snel de coulissen op, alsof ze plots bevangen is geraakt door plankenkoorts. (TL)

Nieuw werk

Folvo opent om 18 uur de avond van Get Lost in de Theaterzaal van Scheltema. De nieuwe Leidse band, die vanavond hun tweede live-optreden geeft, luistert lekker weg. De verschillende stijlen van de bandleden zouden je op het eerste oog op het verkeerde been kunnen zetten. Op de Facebookpagina van de band staat dat ze geïnspireerd zijn door onder andere Neil Young, Radiohead, The Raconteurs, The Rolling Stones, Black Rebel Motorcycle Club, Beck en Blur. Dat illustere rijtje verklaart de stijlen en de diversiteit in nummers. Tijdens een ballad van zanger en gitarist Rolf Kluit lijkt het publiek afwezig. Er wordt flink door het nummer heen gekletst, maar bij het laatste nummer spitst het publiek de oren. Het is een meeslepend rocknummer dat bij het einde op een luid applaus kan rekenen. De bandleden lijken er zelfs van te schrikken. Na afloop vertelt Kluit dat er een ep met acht nummers aan komt. “We hebben ze vandaag allemaal gespeeld.” (EO)

Gevarieerde en Leidse programmering

Onderweg van Folvo naar Cut_ spreken we met Katherina Doxiadis. Zij heeft geholpen bij de programmering van het festival. “We hebben geprobeerd een gevarieerd programma samen te stellen. Trouwens best wel Leids ook. Dat is een bewuste keuze, omdat het festival in Leiden is en we iets voor de stad willen doen.”

In de foyer van Scheltema staat Mark Kneppers, bekend van Kraak & Smaak en 3345VinylRecords. Hij draait vandaag vooral voor langslopend publiek. Dat is wel even anders dan een dj-set in een binnen- of buitenlandse club, waar hij ook regelmatig te vinden is.

Op de eerste etage van Scheltema exposeert ROEM. “ROEMies zijn jonge makers tussen de 18 en 30 jaar die zichzelf willen ontwikkelen als maker in de artistieke praktijk maar ook als ondernemer en organisatietalent. ROEMies zijn gedreven, ambitieus, leergierig en ondernemende jonge mensen die in samenwerking met elkaar in Leiden willen werken.” Jos, fan van het eerste uur, is enthousiast over ROEM. “Kijk, ik heb net dit werk gekocht. Ik vind het te gek en ik vind ook dat we deze jonge kunstenaars moeten ondersteunen.” (EO)

Belle Doron, de zangeres en songwriter van Cut_, ziet hun muziek als een kruising tussen donkere, alternatieve elektronica en edgy popmuziek. “We proberen onze liefde voor beide genres op die manier te combineren, geïnspireerd door een nieuwe stijl van songwriting die de laatste paar jaar enorm ontwikkeld is door artiesten zoals Flume, Aluna George en Jamie xx. Een pad dat wij ook graag bewandelen.” Het duo Belle Doron en Sebastiaan Dutilh, vanavond op drums bijgestaan door Jelle Huiberts van Kovacs, maakt een vette sound die op sommige momenten dansbaar genoeg is om de zaal in beweging te krijgen. (EO)

"Ik word zo blij van die man"

In Marktsteeg 10 staat Bart Wirtz. “Ik word zo blij van die man,” zegt Casper Faassen, “ik ben blij dat hij bij ons binnen is. Wel jammer dat niet veel mensen meegenieten. Tenminste, dat had wel gekund, maar de belangstelling is niet zo groot. Dat is vooral zonde voor al die mensen die dit niet hebben gezien. Ook wel voor Bart en zijn band natuurlijk, maar volgens mij genoten zij wel. Net als ik!” (EO)

"Dit is toch te gek!"

“Hallo Leiden, ik ken jullie wel. Ik ben geboren in Leiderdorp en kwam vroeger vaak in jullie stad omdat mijn opa en oma er woonden.” Het is tijdens het optreden van Thomas Azier eindelijk lekker druk in de grote zaal van Gebr. de Nobel. Dat is niet voor niets. De talentvolle Thomas Azier speelt met zijn band een strakke set. Een beetje flauw om zo te zeggen, maar volgens sommige toehoorders is het on-Nederlands goed. “Dit is toch te gek! Wat is het? Eighties? Catchy? Pop? Schrijf maar gewoon dat dit echt heel goed is,” fluistert toeschouwer en oude bekende Maaike tijdens een rustig nummer in mijn oor.

Dat Azier talent heeft, was al bekend. In januari werd aan hem op Noorderslag het Cultuurfonds Pop Stipendium toegekend. De prijs van 10.000 euro van het Prins Bernhard Cultuurfonds is bedoeld als stimulans om zich verder te ontwikkelen. Wat ons betreft onthoud je deze naam en volg je hem waar je maar kunt. (EO)

MC KASSETT interviewden wij een tijdje geleden al over hun nieuwe voorstelling “Ode aan de twijfel”. Nu kregen wij de kans om in de Theaterzaal van Scheltema een gedeelte ervan te zien. Actrice en zangeres Oukje den Hollander en performer en producer Abdelhadi Baaddi maken grote indruk op het publiek. “Dit is het beste van vanavond,” zegt Anneke, die hier met haar vriendinnen is. “Dat is toch knap als je zoveel tekst uit je hoofd kunt leren en dan ook nog eens rappen. Echt heel knap.”

We zien schrijver en regisseur Frank Siera in het publiek af en toe meerappen. Dat is een grappig gezicht. MC KASSETT heeft met deze voorstelling iets heel knaps neergezet. Wij zijn zonder twijfel onder de indruk. (EO)

“Zijn jullie klaar om de pan uit te spacen?!”

Er zijn een kleine 40 mensen in de zaal als Dave Budha op primetime in Gebr. de Nobel staat. Dat is niet veel. Met zijn enthousiasme - “Zijn jullie klaar om de pan uit te spacen?!” - krijgt hij de helft ervan aan het dansen. De andere helft probeert de teksten en de muziek te begrijpen. Dat valt nog niet mee. “Zijn muziek is niet in één hokje te vangen. Er zit hiphop in, maar ook r&b en een klein beetje Nederlandstalige muziek à la Ramses Shaffy en Herman van Veen. En dat dan allemaal vet aangezet met electro,” volgens 3FM. Zo zagen wij het ook. (EO)

Nu nog lekker dansen

Het is rustig op de dansvloer van Gebr. de Nobel om 23.00 uur als de dj’s Jesse Maas, Boris Werner en De Sluwe Vos hun sets starten. Zo’n twintig mensen dansen op de digitale technobeats. Het is te hopen dat de laatste festivalbezoekers allemaal naar hier komen om de dansvloer te vullen.

Op de vraag ‘Wat vond je ervan vandaag?’, antwoordt Laura uit Zoeterwoude: “Ik heb een leuke avond gehad. Het is niet zo druk, maar dat vind ik wel prettig. Ik ben hier met mijn vrienden en we hebben zo lekker de ruimte. Ik heb erg gelachen bij de cabaretvoorstelling van Vlamousse, en genoten van kunst, jazz en karaoke en nu nog lekker dansen bij dj De Sluwe Vos!”

Wij zijn weer blij verrast door het veelzijdige aanbod. In een paar uur hebben we heel veel meegemaakt. We zijn benieuwd of de adem van de organisatie lang genoeg is om een derde editie te organiseren. Zoja, dan zijn wij er in ieder geval weer bij! (EO)