'This is a photograph, a window to the past' opent Kevin Morby de tweede dag van Best Kept Secret. Zijn muziek is dan ook een greep naar muziek van weleer. De titeltrack van zijn vorig jaar verschenen album This Is A Photograph laat gelijk zien wat de zeven muzikanten op het podium in huis hebben.
>>> lees verder
Best Kept Secret 2023 zit erop. Tijd om de score op te maken: welke acts maakten het waar? Young Fathers overweldigde met een intens gospelritueel. Aphex Twin joeg ons niet weg, maar nodigde ons uit mee te gaan in zijn bizarre brein. En Caroline Polachek herstelde net op tijd van haar bronchitis en stal onze harten. Dit zijn onze 25 hoogtepunten van dit jaar.
13. Kevin Morby
12. Psychedelic Porn Crumpets
Het ruikt naar stof en oud zweet in de Secret. Is er een betere festivalgeur denkbaar? Het is half twaalf, Oscar and the Wolf baadt in paars licht op het hoofdpodium en door de kleine tent aan de andere kant schalt de stem van Luciano Pavarotti. Een epische opkomsttune op maximaal volume, vooral als je weet wat er komt: een uur lang vuige garage, psychrock en seventies hardrock.
11. De Staat
Kijk nog eens goed in het blokkenschema van Best Kept Secret. De Two heeft een geel kleurtje meegekregen. De Casbah kleurt rood. The Secret blauw. Geinig detail, omdat De Staat precies op die stages drie shows in corresponderende kleuren doet. Driemaal een totaal eigen stemming en setlist, en daarmee zijn ze eigenlijk de vierde headliner van Best Kept Secret.
>>> lees verder
10. Black Country, New Road
Je band heeft net een nieuwe plaat uitgebracht, hij wordt geweldig ontvangen, je hebt alleen één probleem: de zanger die al die nieuwe liedjes heeft ingezongen, gooit vlak voor de release de handdoek in de ring. Dus daar gaat je tour. En gelijk de rest van je carrière. Einde verhaal. Finito. Toch?
>>> lees verder
9. Charlotte Adigery & Bolis Pupul
Hatseflats, Charlotte Adigéry en Bolis Pupul hebben nauwelijks een maat gespeeld of de tent gooit de armen al omhoog, laat wat lucht door die zompige zweetoksels en blèrt daarna de hook van 'Blenda' mee. 'Go back to the country where you belong', klinkt het, en de zaal begint nog wat enthousiaster op de planken te springen.
>>> lees verder
8. Pitou
Na jaren worstelen lijkt het wel alsof ze een superkracht in zichzelf weet aan te boren, zo vrij beweegt ze nu over de planken. Armen wijd in de lucht gesperd, dan weer glimlachend om de saxofonist (die zich al even vrij lijkt te voelen in hun melodieuze motieven) of de drummer (met opeens een venijnige roffel).
7. Nation Of Language
'We hebben het afgelopen jaar al vaker in Nederland gespeeld, maar dit is absoluut de beste!' roept de bassist van Nation of Language tegen het einde van de set. Tegen die tijd heeft de band al een aantal lange ovaties van het publiek gehad, want hun set is een schot in de roos, zo net voor etenstijd en nu ook de laatste mensen het zwemmen beginnen in te wisselen voor hun laatste festivaldag.
>>> lees verder
6. The 1975
Kijk Julian Casablancas, zo doe je dat! Ook Matty Healy van The 1975 strompelt het podium op alsof hij de weg een beetje kwijt is. Werpt een miserabele blik in de spiegel terwijl hij ‘Give Yourself A Try’ murmelt. Maar ondertussen zingt hij SUPERSLICK, klinkt zijn zevenkoppige The 1975 als een klok en weet Matty precies waar hij eventjes achterover moet leunen om de camera te pakken en Het Moment nog eens lekker aan te dikken.
>>> lees verder
©
Richenne Zeebregts
Eerder vielen dj's die hier naar hun hits toedraaiden flink door de mand (DJ Koze, en laten we het vooral niet hebben over Jamie XX vorig jaar), maar vanavond niet. Slechts een uurtje heeft-ie om te knallen, en dus heeft z'n set een uitgekiende dynamiek. Eerst de dansvloerspieren masseren met trance en prog, vervolgens een steviger zetje geven via Europarking en dan afkoersen op totale euforie.
©
Jostijn Ligtvoet Fotografie
Cedric Bixler-Zavala is een zanger waar je naar kunt blijven kijken, die jongleertrucs met de microfoon doet en zijn demonen uitstoot in zijn dans en gekrijs. Het enige andere vaste bandlid, gitarist Omar Rodríguez-López, is de bandleider die het zeskoppig monster op het podium beteugelt. Hij krijgt de latin- en jazz-escapades net op tijd weer op de rails wanneer het voorste rijtuig al half is ontspoord.
©
Jelmer de Haas
De wonderen zijn de wereld nog niet uit, want ze is er, in levenden lijve, en je moet je oren wel héél erg spitsen, wil je horen dat ze niet optimaal zingt. Hoogstens legt ze niet evenveel kracht in haar uithalen, maar nog steeds bereikt Caroline op haar zwakste dag een astronomische hoogte waar ook de sterren jaloers op zijn.
©
Jostijn Ligtvoet Fotografie
©
Jelmer de Haas
'Ululululululululululu!' Steeds weer slaken ze vreugdevolle kreten, laat Young Fathers de stemmen huilen, kirren en chanten. Zie hoe ze door die grote trommels steeds opzwepender gaan dansen. Alsof ze oeroude voorvaderen uit de dood willen doen herrijzen! Om maar te zeggen: dit is een tribal voodoo-bezwering, eentje die je slechts met open mond kunt bewonderen. Wow. Wow, wow, wow!