BKS23: Alvvays, puur plezier zonder poespas
Indie-darlings uit Toronto rijgt de tunes aan elkaar
Geen praatjes, geen filler, Alvvays heeft vandaag precies nul tijd te verliezen. 'Oké, guys,' roept Molly Rankin, klaar om zich door deze set te jagen als een hogesnelheidstrein. 'We gaan een stel songs erdoorheen vlammen.' Hatseflats, kick out the jams en let's go.
Zelden was het dit weekend zo druk in The Secret als bij Alvvays, en geen wonder ook. Al jaren zijn ze absolute indie-darlings, de band uit Toronto die met 'Archie, Marry Me' een anthem afleverde dat klinkt als de romantische climax van een indie-romcom. En Blue Rev, het album dat vorig jaar verscheen, eindigde overal hoog op de jaarlijstjes. Geen wonder dat mensen toesnellen en zich ook buiten de tent in het gras nestelen.
En zeg nou zelf, dit is toch gewoon een fantastische indieshow? Veel liedjes van Blue Rev (nu valt op hoeveel TUNES er op die plaat staan), maar ook oudere tunes zoals 'Adult Diversion', dat hint naar een oude liefde voor de Libertines. Het zijn stuk voor stuk liedjes die laveren tussen indiepop, shoegaze, dreampop en jangly indierock. Alvvays rijgt de frisse indie-tunes vol sprankelende melodieën aan elkaar als een snoepketting. Liedjes vol slim gevonden akkoordenprogressies en eerlijke hooks die zich in je oren nestelen. Hatsa, tune na tune vlammen ze erin. HITS, zijn het.
HET MOMENT:
Is het 'Archie, Marry Me', dat luidkeels wordt meegebruld? Nee hoor, het is meewieg-anthem 'Dream Tonite'. Alvvays joeg zonder poespas door hun set heen, en toch had het zo nog drie kwartier mogen duren.