KI/KI geselt de kelder van De School met hardtrance en techno op een moordend hoog tempo, maar met veel epische ravesynths, stotterende, ijle vocals en breaks van vijf uur 's ochtends tot... eh, tja, tot wanneer? Tot het laatste restje vocht is uitgezweet, tot de voeten alleen nog maar afgestreken luciferstompjes zijn en de zon nietsvermoedend vanuit de kelder opkomt.
>>> lees verder
Heb jij ook spierpijn op plekken waarvan je niet wist dat er spieren zaten? Nou, wij wel. We zijn amper bekomen van de vijfdaagse dancemarathon Amsterdam Dance Event. We zagen een dikke honderd dj- en livesets. Na drie dagen discussiëren (ok, en bijslapen) durven we te zeggen: dit zijn onze vijfentwintig toppers van ADE22.
13. KI/KI
12. Nick Verstand
De macht die licht kan hebben over dansende lichamen, daar lijkt kunstenaar Nick Verstand een ode aan te brengen tijdens Within Without II in Carré, op de openingsavond van Amsterdam Dance Event. Terwijl abstracte elektronica klinkt, zien we hoe een danser wordt gevangen in de spotlight, daarin worstelt en wriemelt, en er nauwelijks uit lijkt te kunnen breken.
11. Cera Khin
Nieuwkomer of niet, vanavond wordt ze met open armen ontvangen. Met haar spierwitte lokken en outfit vormt Khin het stralende middelpunt van de gitzwarte stage. Snoeiharde techno, al zij het met hier en daar een lekker vocaaltje, waar je broekspijpen van gaan trillen en ronkende acid met een of ander maf orgeltje wisselen elkaar af. Een demonische stem schreeuwt ‘AND NOW YOU’RE GOING TO DIE’, de vuurbalkanonnen komen tevoorschijn en het aantal bpm schroeft ze op naar 150. En ja hoor, daar gaan de eerste feestgangers de lucht in.
>>> lees verder
10. JASSS & Salomé
Dan is de set van JASSS (vorig jaar onze nummer 1 op ADE!) en Salomé een veel wilder achtbaanritje. Ze zijn residents van Herrensauna, draaien vaker samen en nogal manisch, ook. Maar ze kiezen voor een speelse aanpak, snel mixend en vooral met platen die ook pure, stupid FUN zijn: keiharde, sassy platen die de death in death drop leggen, een mega cute A.G. Cook-plaat en tegen het einde van hun set Skrillex-brostep (?!) waarvan je manisch begint te kakelen. De grappigste curveballs gooien alleen maar meer olie op het vuur.
>>> lees verder
9. Job Jobse
Je denkt misschien dat je het wel zo’n beetje weet met Job Jobse, en toch is het een genot om te zien welke knallers hij nu weer tevoorschijn tovert. Jobse heeft zich gespecialiseerd in de alles-of-niets-euforie van de allerlaatste set. Ruim vier uur lang slaagt hij erin met elke plaat de boel op zijn kop te krijgen.
>>> lees verder
8. Saoirse
Op Breakfast Club is het de Ierse Saoirse die ook wat licht door haar platen laat schijnen. Er gebeurt echt heel veel in de stuiterballen die ze inmixt. Opeens een cute hyperpop-vocaaltje in een charmante UK garage-tune, een geflipte synthsolo van drie tellen, en dan weer megaprikkelende bass-tunes en die giga-kraker van Pariah.
7. Sedef Adasi
Sedef Adasi is uitgenodigd door Job Jobse in Lofi. Ze heeft de vaart erin, niet te uitbundig, wel met een heleboel energie, niet grauw maar zeker ook niet luchtig, precies goed om de energie plaat voor plaat te zien toenemen. Leuke ontdekking, deze vrouw, die ook al een euforische Boiler Room opnam in Istanbul. Ze weet voor wie ze draait, want in het laatste kwartier prikt ze er een aantal van die house en trance hits tussen die Jobse ook in zijn tas zou kunnen hebben. Nog eentje, seint ze. Jobse heeft geen haast en applaudisseert als de zaal ontploft op Dominica’s 90s classic ‘Gotta Let You Go’. Voor, achter, overal staan mensen te dansen.
>>> lees verder
6. Evian Christ
Welkom op Trance Party, het manische prikkelparadijs van de Britse trance-veelvraat Evian Christ. De Britse dj/producer draait de commercieelste trance op een radicale manier, met meedogenloze hardcorekicks en industriële techno. Het is hyperintens, aangezet door fel flikkerende stroboscopen die oplichten in honderdduizend kleuren en de stoppen in je hoofd laten doorslaan, maar dan wel met de lolligste Top 40-poptunes erdoorheen (Loca People, Swedish House Mafia en Justin Bieber vandaag). Een dikke mindfuck, maar wel eentje die ook schaamteloos fun is.
>>> lees verder
©
Richenne Zeebregts
©
Jelmer de Haas
Sully zorgt op het kleinste podium van Into The Woods - met percussie als een mitrailleur en totaal geschifte vocalen - ervoor dat je eigenlijk niet meer kunt dansen, maar het toch doet. De Brit mag binnenkort draaien op een feestje van Squarepusher (Warp), dan weet je het wel. Zijn mixtempo, hoe hij in een paar minuten switcht van jungle naar dubstep naar drum 'n bass en dan een extreem percussieve reggaetonbom gooit, alles is standje Red Bull.
©
Jelmer de Haas
©
Jelmer de Haas
Hoe tovert de Duitse slow music-maestro toch al die goddelijke geluiden uit die instrumenten in het Concertgebouw? De synths zijn vlijmscherp en diep, met precies de goede hoeveelheid galm. Op een oud orgel speelt hij een tranentrekkende improvisatie. Het zijn klanken die je kent, maar die in de handen van Frahm een nieuwe hoogte bereiken.
©
Jelmer de Haas
©
Timo Pisart
Op de donderdag bij SPIELRAUM zagen we Yazzus, een zieke baddie die een cool kliekje vormde met dj's als SHERELLE, LCY en Fauzia, en platen draait vol stalen neuzen die je een ferme trap onder de billen geven. Lekker intens en op de vierkwartskick, maar ook dynamisch: dan weer klinkt er een break, een mega fun ghettotech plaat of blaast ze zuurstokroze kauwgombellen met een suikerzoet popliedje of een hysterisch vrolijke trance-tune.
>>> lees verder
Wat een seksgod is het, in zijn witte hemd staat de Franse dj Bambounou met gespierde armen omhoog te zwaaien, ene been in een hoek van 90 graden op de stang onder de dj-tafel geklemd. Geweldig wanneer hij DJ Jean-classic ‘The Launch’ opeens een baile funk-groove meegeeft (de vingertjes omhoog als een echte EDM-superster), de boel effe stillegt en zeroes-hiphop-anthem ‘Who’s That Girl?’ van Eve draait en vervolgens de boel weer in een gigantische stroomversnelling gooit van hele gemene UK techno. Hahaha.
>>> lees verder
©
Stephan Wolven
De Rotterdamse pionier Speedy J is regisseur aan een tafel vol hardware die middenin Paradiso staat, onder een enorme lichtzuil. Hij heeft de beschikking over de breinen en de apparatuur van ROD/Benny Rodrigues, Dasha Rush, Surgeon en RØDHÅD. Wat zij acht uur lang voor je neus opbouwen is niets minder dan mindblowing.