Rachel Grimes leefde zich uit in een nonnenklooster
...en een klein gezelschap is getuige van het welluidende resultaat
14 maart 2014
Als je reeds een wat oudere muziekliefhebber bent, kan het soms voorkomen dat een band waar je jaren geleden zeer frequent naar luisterde langzaam maar zeker uit je geheugen schijnt te zijn verdwenen - tot het moment dat een gelukkig toeval je plots weer op hun spoor brengt. Zo'n plezierige herontdekking viel ons ten deel, toen we de naam Rachel Grimes op de concertagenda van maart zagen verschijnen. Was dat niet de pianiste van de avant-rock/klassieke outfit Rachel's (niet naar haar vernoemd, overigens), die op de drempel van de nieuwe eeuw met het prachtige werkje 'Selenography' op de proppen kwamen? Dat bleek inderdaad het geval. Enige naspeuringen leerden ons dat die band al een hele poos inactief is (wat ze ook wel zal blijven, daar één der medeoprichters twee jaar geleden aan een akelige ziekte is overleden), maar dat Grimes nog steeds muziek maakt, en enkele jaren geleden zelfs een soloplaat heeft uitgebracht, 'Book of Leaves'. Youtube overtuigde ons er al snel van dat ze haar karakteristieke speelstijl, beïnvloed door minimal music en met een sterk filmische inslag, nog steeds had behouden en zelfs uitgebouwd, dus togen wij na een zonovergoten donderdag vol verwachting naar de Nwe Vorst, om eindelijk het gezicht achter al dat moois te leren kennen.
.jpg)
