And See, de hoofdmaaltijd: streekgerechten en wereldkeukens And See, de hoofdmaaltijd: streekgerechten en wereldkeukens

Het Amsterdamse SMANDEM. maakt moderne, stijlgrenzen doorbrekende jazz. Hun muziek probeert jazztradities aan te passen en te ontwikkelen. Op hun albums resulteert dat soms in relaxte muziek om op te viben, zoals bij de opening van het concert, waarbij de elektrische gitaar langgerekte klanken laat horen, begeleid door het zachte getik op de drums. Vanavond speelt SMANDEM. vooral opzwepende nummers, waarbij heel jazzy één of twee instrumenten soleren en de andere twee de gebruikelijke melodie spelen. De solo’s van pianist David zijn zonder meer virtuoos, de debuterende drummer Noah Bouwman heeft een minutenlange en razendsnelle solo die zo kan worden uitgestald in Slagerij van Kampen. De gitaar wah-waht regelmatig. Als één na laatste nummer spelen ze hun aankomende single, er zit een mooi moment  van totale stilte in, waarna de mannen verder gaan. “Zullen we wat langer voor jullie spelen?” vraagt frontman Rafael als de tijd er bijna op zit. Door het enthousiasme van een fan vooraan krijgen we twee extra nummers, waaronder hun debuutsingle ’12 AM in Bali’. Het publiek swingt erop.

(Rogier van Nierop)

Luster is een Gentse band die folky muziek maakt middels een handaangedreven harmonium en de bijna Gregoriaanse samenzang van twee zangeressen. Hun geluid klinkt enigszins als het eveneens Vlaamse Laïs, al doet het soms ook denken aan The Raveonettes op hun ijlst. Na het kolkende KOIKOI biedt Luster de nodige verstilling. De stemmen van beide zangeressen klinken samen erg harmonieus. Bassist Jelle kruipt na het tweede nummer achter een keyboard. Tijdens het derde nummer bast hij een hypnotiserend ritme dat de luisteraar langzaam bedwelmt. Bij de meest experimentele acts is het publiek gemiddeld jong en energiek; hier wordt doodstil en aandachtig geluisterd. Het slotnummer heeft door de nadrukkelijke drum iets krijgshaftigs. Het wordt opnieuw gezongen in het Frans, na eerder ook Nederlands en Engels.

(Rogier van Nierop)

De Leidse legenden van Kinderen tegen Kinderen hielden in 2012 hun afscheidsconcert voor een vol LVC. Een eeuwig uitgeleide? Nee, want op deze PSAS keren ze eenmalig terug met hun punk- en skaversies van jarennegentigklassiekers uit Kinderen voor Kinderen. De negen komen op in bananenpakken met een blauwe PSAS-sticker op de plaats van een bekende bananenfirma. De zangeres is afwijkend gekleed in een koningsblauwe jurk en draagt een fruitassortiment op haar hoofd. Kinderen tegen Kinderen speelt allerlei klassiekers: “Ha, ha, ha, je vader”,”Als ik de baas zou zijn (van het journaal)”, het verzoeknummer “Tietenlied” en “Kip, patat en appelmoes”, met een medley van klassieke rocksongs als ‘Today’, ‘Bohemian rhapsody’ en ‘Killing in the name of’. Het negental speelt, na een lange periode in de garage, met warmgedraaide motor en neemt het publiek succesvol mee. “Leiden, we gooien alle trossen los!” kondigt Kinderen tegen Kinderen aan, en meteen laten ze een teddybeer in het publiek los om die te laten crowdsurfen. Vanaf het allereerste begin is het feest; iedereen danst en mosht mee en laat zelfs PoiL Ueda en KOIKOI op kinderfeestjes lijken. Het is keten zonder keta; halverwege wordt een man door zijn vrienden van de grond getild en de zaal rondgedragen. Richting het einde arriveert opeens een polonaise bij het podium. Aan het einde volgt een massale groepsfoto met het publiek en doen ze nog een oproep: “Als hier iemand van Werfpop is: we willen er graag komen spelen. We zijn er nooit voor gevraagd, maar volgens mij vinden de mensen het wel leuk.”

(Rogier van Nierop)

Terzij de Horde is een handreiking aan de Leidse metalfan, een stukje lawaai voor de liefhebber met een geoefend oor. De zaal is vroeg vol, dus zo niche is het nou ook weer niet, maar als je het prog aspect eruit wil vissen, zal dit toch echt niet je eerste mosh moeten zijn. Voor de leek is het ook lekker: muzikanten die synchroon headbangend hun haren een coup lentestorm geven, melancholisch klinkende intermezzo's tussen de buien door, drums die de onmisbare fundering vormen en een zanger die grunt en gebaart als een dominee der duisternis. 

Een enkeling in het publiek is in extase en gaat helemaal los tussen de aandachtige toeschouwers, en zodra de zanger van het podium afstapt, vindt hij ook een cirkel aan aanbidders, die als in een sinister ritueel om hem heen blijven headbangen. Een pit blijft helaas uit. Na een consult met metalkenner Ruben belicht hij hoe het inventieve gedeelte van Terzijde de Horde vooral zit in de melodische gedeeltes van de nummers, en dat het een paar keer terugluisteren vereist om alle mooie details te kunnen ontwaren. Onmisbaar voor de fijnproever dus! 

(Bas Kleijweg)

Een dj draait BLØF terwijl het publiek binnenstroomt voor Nusantara Beat. Zo Zoutelande eet je ze zelden, maar gelukkig zitten we toch in de goede zaal. Het publiek is hier vanaf het begin een relaxed meedeinende massa, hier zijn de toeschouwers die nog wel zin hebben in een feestje. Een paar nummers later is het publiek opgewarmd en wordt er wat wilder gedanst.

Nusantara Beat laat zich inspireren door Indonesische psychedelische folk en rock uit sixties en seventies. Hun geluid lijkt op dat van Altin Gün, waarvan percussionist Gino Groeneveld ook in die band speelt; ook hier zijn er regelmatig lange nummers met funky improvisaties. Één van de gitaarsolo’s is een Dick Dale-achtige die zo uit de surfrock lijkt gesprongen. Ook krijgen we een voorproefje van ‘Bandung’, een single die Nusantara Beat gaat uitbrengen maar nog moeten gaan opnemen.

De zangeres draagt op haar hoofd een bontmuts en houdt haar smartelijke stem in vorm met de zes waterflesjes aan haar voeten. Qua bezetting valt op dat ze twee percussionisten hebben, eentje heeft een gewone drumset. De andere wijkt af, met onder andere een kendang en een nog grotere drum, gecombineerd met westerse bekkens. Met wat fantasie staat deze drumset daarmee symbool voor de hele band en hun sound. Nusantara Beat is een waardige afsluiter, we hebben al zin in de veertiende editie!

(Rogier van Nierop)