Brutus is de uitlaatklep van de zaterdag. Ze gaan hard, qua muziek, maar ook in hun carrière. In België zijn ze al groot en gaan nu steeds groter buiten hun thuisland. De nummers zijn snoeihard en hebben een fijne stuwende gitaar- en baspartij. En al binnen een paar songs is het duidelijk: Het maakt niet uit wat je doet - headbangen, dansen of gewoon rustig toekijken - het feestje voel je sowieso.
Breda Barst 2017 is officieel voorbij, maar we zijn allemaal op onze eigen manier aan het nagenieten van de meer dan vijftig acts die op de podia hebben gestaan. 3voor12/Breda doet dat met dit lijstje waarin de negen beste optredens van het weekend staan.
Brutus
Whispering Sons
Ze hebben al eerder behoorlijk hoge ogen gegooid met hun donkere, gelaagde post-punk die gepaard gaat met new wave accenten. Bij Ik Zie U Graag, maar ook in Humo's Rock Rally. En ze gaan ermee door op Breda Barst. Het hele optreden is consistent strak. Ze blijven je aandacht erbij houden. Misschien een riskante boeking voor het grotere publiek, maar de gok pakt goed uit.
Je kunt de recensie hier lezen.
Tamino
Tamino maakt het stiller dan ooit voor de grond van het hoofdpodium. Met zijn theatrale singer-songwritermuziek komt zijn gevoel voor tragedie naar boven, en daarmee verovert hij harten. Hij is een maestro in het opbouwen van spannende momenten en houdt het publiek daarom de hele show steevast. Hij is het meest belovende Belgische talent van dit jaar.
Je kunt de recensie hier lezen.
My Baby
Van een act zoals My Baby mag je verwachten dat de show goed is verzorgd, en dat blijkt dan ook zo te zijn. Het kenmerkende geluid van de frontvrouw, goed gitaarwerk, aanstekelijke drums en dit alles in combinatie met de psychedelische visuals zorgt voor een geestverruimende afsluiter van Breda Barst.
DOOL
Ryanne van Dorst! Wat een powervrouw is zij. In haar band neemt ze je mee naar de donkere straten van DOOL-land. De plek waar verloren zielen zich buigen over rauwe energie, oude geesten en hypnotiserende gitaarriffs. Daar waar nieuwe muzikale plannen gesmeed worden, de donkere grot naar het muzikale brein, daar waar de band woont.
Kapitan Korsakov
Terwijl frontman Pieter-Paul Devos het even rustigaan doet met zijn project Raketkanon, heeft hij met zijn andere band Kapitan Korsakov net een nieuwe plaat uit. En deze slaat aan, want het energiepeil is ongekend. Krachtige songs, kolkende moshpits en pure emoties. Dit is wat de hardrockers nodig hebben als de laatste act van de herrietent.
Cocaine Piss
De toon bij Cocaine Piss is al snel gezet. Binnen twee nummers begint de eerste pit, de zangeres is niet vies van seksuele danspassen en de tent blijft maar voller stromen. Van verre is te horen dat je een kijkje moet komen nemen bij deze show. Het is de act die de grootste kans had om te choqueren en dat is dan ook gebeurd. Ze gaan gewoon loeihard.
Mary Fields
Lekker funky kunnen dansen en tegelijkertijd naar gegrunt luisteren. Bij Mary Fields kan het. Hyperactieve en heupswingende muziek, en ja, eerst vraag je je af of dit wel in de Spaanse Kraag hoort, maar dat doet het zeker. Het gaat gewoon om een keiharde metalcore band. Ze laten zien dat er in hectiek en chaos wel degelijk een strakke lijn te vinden is.
Compact Disk Dummies
Wát een leip duo is Compact Disk Dummies. De twee broers schrijven teksten over pure ellende, zetten deze op ontzettend dansbare tunes en schudden alles van zich af in hun fanfarekostuums. De frontman is een ware showman. Hij blíjft maar stunts uithalen op het podium, of ze nou goed gaan of niet. Deze show heeft een aantrekkingskracht om u tegen te zeggen.