Met hun warme elektronica bleek Amy Root een geschikte act voor allerlei verschillende festivals. Het duo stond tussen de dj's en producers op Catch en maakte tijdens Amsterdam Dance Event deel uit van het affiche van Into The Woods, maar speelde ook voor indieliefhebbers op Best Kept Secret, Down The Rabbit Hole, Grasnapolsky en Motel Mozaique. Er was een eigen show in de kleine zaal van Paradiso en een set in het voorprogramma van Maribou State in de Melkweg. Samen met Koen van de Wardt van Klangstof bracht Amy Root de fraaie track 'Alike' uit, die inmiddels bijna tweehonderdduizend keer gestreamd is op Spotify. Vorig jaar stond het tweetal nog op Noorderslag, in 2020 stroomt het door naar Eurosonic.
Aan het begin van het jaar sloegen we bij 3voor12 traditiegetrouw de muzikale voelsprieten uit. We selecteerden twaalf acts van eigen bodem waar we razend enthousiast over waren (en zijn!). Twaalf maanden later maken we de balans op. Wie speelde de festivalweides plat? Wie kreeg voet aan de grond in het buitenland? En wie maakte indruk met nieuwe muziek?
©
Jelmer de Haas
©
Timo Pisart
Donna Blue begon zijn jaar op Noorderslag en deed daarna een mooi rondje festivals: onder meer Grasnapolsky, Here Comes The Summer en Motel Mozaique, Welcome To The Village en Wildeburg lagen op de route. De band trok op Noorderslag ook de aandacht van een Spaanse boeker, die Donna Blue uitnodigde voor een tour van acht dagen. De band richt zich met zijn zwoele chansons, sixtiespop en surfrock sowieso op het buitenland: de band speelde dit jaar al op het Duitse showcasefestival Reeperbahn, staat in januari op Eurosonic en reist in maart naar de Verenigde Staten voor show op South By Southwest en het New Yorkse New Colossus Festival. Je zou bijna vergeten dat de band ook nog een zeer verdienstelijke EP uitbracht.
©
Jelmer de Haas
Nog zo'n band die op het buitenland mikt. Al in de maanden na zijn show op Noorderslag speelde Feng Suave succesvolle shows in Groot-Brittannië, Denemarken en Zweden. Ook Duitsland, Frankrijk, Zwitserland en België volgden nog. Feng Suave heeft zijn populariteit met name te danken aan streaming: ieder nummer dat de groep tot nu toe uitbracht is op Spotify ruim een miljoen keer beluisterd ('Sink Into The Floor' tikt zelfs bijna de tien miljoen aan) en de band heeft maandelijks meer dan driehonderdduizend luisteraars. Het grootste deel daarvan bevindt zich niet in Amsterdam of Utrecht, maar in Mexico City, Los Angeles, Santiago, São Paulo en Dallas. Wie weet duikt Feng Suave volgend jaar doodleuk daar op.
©
Jelmer de Haas
In april bracht Idaly zijn langverwachte debuutalbum uit, waarop hij de handen ineen sloeg met onder meer Ronnie Flex, Josylvio, Bokoesam en Bizzey. Meerdere tracks van het album zijn inmiddels meer dan tien miljoen keer gestreamd op Spotify, waar Idaly maandelijks ruim een half miljoen luisteraars heeft. De rapper maakte indruk op Noorderslag. Daarna deed hij een eigen tour langs Amsterdam, Utrecht, Groningen en Tilburg en speelde hij op festivals als Appelsap, Indian Summer en Paaspop. Wat zijn plannen voor 2020 zijn, is nog onbekend.
In 2019 richtte Job Sifre zijn blik op het buitenland. Al die Nederlandse clubs en dancefestivals, die had hij vorig jaar immers al gehad. Sifre begon het jaar nog wel op het nieuwjaarsfeest van De School, de toonaangevende Amsterdamse club waar hij vaker wél dan niet te vinden lijkt. Maar daarna draaide hij met zijn duistere EBM en new wave ook de pannen van het dak in Frankrijk, Spanje en Duitsland. Tuurlijk verloor Job Nederland niet helemaal uit het zicht: hij draaide op Down The Rabbit Hole, op het afscheidsweekend van de Rotterdamse club BAR en in PIP, de coole undergroundclub van Den Haag. Oh, en zowat elke maand in De School natuurlijk.
©
Timo Pisart
Dat zat er dik in: klimkoning en synthpopster Karel stond na zijn overwinningen op de Popronde, Down The Rabbit Hole en Noorderslag op menig festival. Hij was een van de hoogtepunten van Grasnapolsky, maar deed het ook goed op festivals waar hij tussen dj's en producer aantrad, zoals Wildeburg, Lente Kabinet en Into The Woods. Dit najaar bracht hij met The Work een prima EP uit op Magnetron Music, waarop hij de schijtlolligheid van zijn eerste EP Life een klein(!) beetje achter zich lijkt te laten. In januari staat hij op Eurosonic om zich voor te stellen aan het Europese publiek.
©
Timo Pisart
In 2019 vestigde de Braziliaans-Nederlandse LYZZA zich als een van de meest interessante jonge producers van het moment. De pas 20-jarige Lysa Da Silva papte weer naar hartenlust aan met de coolste figuren uit de wereld van experimentele elektronica. Ze draaide op een feest van SOPHIE in Glasgow en nodigde SOPHIE vervolgens uit voor een van haar eigen X3-feesten in Amsterdam. Ze had haar eigen Boiler Room-editie in Londen (waar haar meeste luisteraars zitten) en tourde uitgebreid met rapper Mykki Blanco. En dan maakte ze ook nog tracks met Know VA en Joe Goddard van Hot Chip. En, wat heb jij zoal gedaan dit jaar?
In een jaar tijd van bijna niets naar de India op Lowlands: er zijn heel weinig mensen die dat RIMON nadoen. De piepjonge neo-soulzangeres zette zichzelf dit jaar op de kaart bij de internationale media en bevindt zich ook al op de radar van buitenlandse boekers, getuige shows op mooie festivals als Dour, Parklife en Field Day. In november speelde RIMON zelfs al een eigen headlineshow in Londen. Die sessie op het populaire platform COLORS hielp daar natuurlijk ook een handje bij. RIMON sloot haar jaar af met de release van single 'Hypnotizing', inclusief adembenemend mooie videoclip.
©
Timo Pisart
Wat maakte S10 veel indruk dit jaar. Het begon allemaal met een sterke show op Noorderslag, waarbij we schreven dat alleen S10 zelf nog niet door leek te hebben hoe groot haar potentie wel niet was. Maar met de dag leek de jonge zangeres en rapper zelfverzekerder te worden. Ze stond haar mannetje op Grasnapolsky, Paaspop en WOO HAH! en stond ook op Welcome To The Village en Into The Great Wide Open. Ze deed het voorprogramma van Kraantje Pappie in de AFAS Live en stond op Wende's Kaleidoscoop in Carré. Overal was ze even openhartig over haar roerige verleden en haar worstelingen met mentale problemen. Als kroon op haar werk bracht S10 dit najaar haar debuutalbum Snowsniper uit, een eigenzinnig album waarop ze hiphop combineert met indie en elektronica. Een plaat waar we het over tien jaar nog steeds over hebben, bovendien.
We volgden S10 dit hele jaar en legden haar verhaal vast in de documentaire S10: Storm om mij heen.
©
Tom van Huisstede
Weinig bands die dit jaar zo veel speelden als Tape Toy. Echt, het is bijna knap als je deze hypervrolijke bubble grungers in 2019 níet ergens tegen het lijf bent gelopen. Na een prima start op Noorderslag stond het Amsterdamse viertal onder meer op Grasnapolsky, Paaspop en Oerol. Maar Tape Toy werkte ook op veel kleinere festivals aan zijn liveshow. Dat wierp zijn vruchten af: de formatie speelde dit jaar een aantal slimme voorprogramma's, van Indian Askin, Weezer en Skunk Anansie bijvoorbeeld. Kers op de taart was een eigen show in de uitverkochte kleine zaal van Paradiso. Dit jaar bracht Tape Toy al een aantal prima singles uit, maar komend jaar gaat de band écht meer tijd doorbrengen in de studio.
©
Jelmer de Haas
The Visual is geen band met haast, geen act die per se meteen in de spotlight hoeft te staan of door moet groeien naar de allergrootste podia. En juist daarmee heeft de groep rond zangeres Anna van Rij zich ontwikkeld tot een van de meest bijzondere acts van Nederlandse bodem. Dit jaar bracht The Visual met Moments of Being een prachtig debuutplaat vol donkere dreampop en shoegaze uit. De band wist zelfs de minst gunstige setting van Noorderslag volledig naar zijn hand te zetten en bleek een paar maanden later het perfecte voorprogramma van de Belgische hartenbreker Tamino. Meer dan terecht dus, dat The Visual mocht invallen op Best Kept Secret. Daar maakten Van Rij & co. zoveel indruk dat we nu alweer vergeten zijn wie er eigenlijk op het programma stond. In februari duikt het drietal weer de studio in om te werken aan een tweede plaat, die vast nóg mooier wordt dan de eerste.
©
Floris Duijn
Nee, het was niet Van Commons beste jaar. Maar voor Sebastiaan van Ravenhorst, het meesterbrein achter de act, was het wél een heel belangrijk jaar. Dit najaar keek hij met de bijzonder heftige single 'Pictures' achterom naar de trauma's uit zijn verleden. Hij speelde niet te veel shows, maar nam de tijd om het een en ander te verwerken. Nu is de lei schoongeveegd en zit Van Ravenhorst vol positieve energie. Voor 2020 staat al een eigen show in Londen op de planning, in een zaal met een capaciteit van maar liefst 800 mensen.