5 december, 13.00 uur, thuis in Nederland: vlak voor vertrek
aan de lijn: zanger en gitarist Bart van Dalen
‘We zijn lekker alles aan het plannen nu, so far so good. Donderdagochtend vertrekken we al richting Spanje, we gaan daar met een busje naartoe. De eerste show is op zaterdag in Santiago de Compostella. Dat ligt helemaal in het westen van Spanje, dus het wordt nog een hele tocht daarnaartoe. We hebben een overnachting in Parijs en dan nog een in Bilbao. Op de derde dag is Santiago dan de volgende bestemming.’
‘Dit worden onze eerste shows in Spanje. We zijn daar uitgenodigd door een Spaanse agent. Die kwam in januari van dit jaar kijken op Noorderslag. Hij zag ons en vond het heel vet, dus heeft hij dit opgezet met onze boeker. Ik sprak Marina van Eerie Wanda deze week, zij was twee weken geleden nog op tour in Spanje. Ze zei dat het een heel muzikaal publiek is en dat het hele lieve mensen zijn.’
‘We zijn erg benieuwd, maar ik denk dat het een heel mooi avontuur wordt. Het is eigenlijk ook altijd ons plan geweest om snel in het buitenland te gaan spelen. We zijn altijd op zoek naar nieuwe ervaringen, dus dit is echt iets dat we niet mochten laten schieten. We gaan er heel open in, met het gevoel dat we een hele leuke tijd gaan hebben. Dat we dan ook nog hele toffe shows kunnen spelen, dat is dan alleen maar mooi meegenomen. En dat we niet helemaal weten wat we moeten verwachten, maakt het juist cool.’
‘We kunnen natuurlijk de zalen wel een beetje opzoeken op internet, ze zien er best wel groot uit. Zeker in Barcelona en Madrid, dat zijn volgens mij wel echt gerenommeerde venues. Er wordt her en der ook goed promotie gemaakt, op de lokale radio enzo. We merken echt dat de Spaanse muziekliefhebbers ons nu tegen aan het komen zijn, dat is heel goed geregeld.’
‘Zelfs spreek ik trouwens geen woord Spaans. Maar Danique is al een tijdje druk bezig met die taalapp. Hoe heet dat ook alweer, Dua Lipa ofzo? Ze heeft sowieso wel een talenknobbel, dus zij heeft wel het een en ander voorbereid. Ik ga in de bus nog wel een basiscursusje doen ofzo, dan weet ik in ieder geval hoe ik dankjewel moet zeggen. Maar verder mag Danique het woord doen.’
(tekst gaat verder onder de foto's)
In januari begon het jaar van Donna Blue op Eurosonic Noorderslag. En blijkbaar maakte de Nederlandse formatie met zijn zwoele chansons niet alleen indruk op landgenoten uit de muziekindustrie. De groep sloot zijn succesvolle jaar af met acht shows in Spanje. Wij belden drie keer in om te vragen hoe het de band daar verging.
12 december, 13.00 uur, op een Spaanse snelweg: zo’n beetje halverwege
aan de lijn: zangeres Danique van Kesteren
'De tour gaat tot nu toe heel goed, het is echt leuk. De reis hierheen ging ook prima. We hebben nog nooit zo lang samen in de bus gezeten. Gelukkig zijn we allemaal heel chill. We zitten een beetje te lezen of hebben hele diepe gesprekken. En we luisteren natuurlijk veel muziek: Bart is een hele goede dj en we vragen overal naar tips voor mooie Spaanse muziek uit de sixties.'
'De zaaltjes waar we spelen verschillen best wel van elkaar. Eerder deze week speelden we in Oviedo, dat is een wat kleiner stadje. Daar was het echt zo'n lokale spot waar iedereen naartoe gaat om bandjes te kijken. Gisteren speelden we in Madrid. Dat is natuurlijk veel groter, daar zijn honderden muziekvenues. De vibe is elke keer anders, maar qua grootte zijn de zalen wel vergelijkbaar. En is het ook altijd wel gezellig druk, want de kaartverkoop ging best goed. Zelfs op de doordeweekse dagen staan er 40, 50 mensen in de zaal, die ook allemaal heel enthousiast meedoen.'
'Gelukkig hebben we tussen de shows door ook tijd om de benen te strekken en wat van de steden te zien. Toen we een dag vrij hadden zijn we bijvoorbeeld wat rond gaan lopen in San Sebastian. Je kunt daar omhoog klimmen op een soort berg, daar vanaf heb je uitzicht over de hele baai We moeten ongeveer drie tot vier uur rijden per dag - we wisselen steeds af wie rijdt - dus we komen meestal rond vier uur 's middags in de stad aan. Dan dumpen we onze spullen in het hotel en lopen we een rondje. We eten tapas en drinken bier, een beetje sfeer proeven. Meesta wel in de buurt rondom de zaal, hoor, want we hebben niet heel uitgebreid de tijd.'
'Het is ook niet echt lekker weer hier, zeker in het noorden was het net zo koud als in Nederland en regent het vaak. Nu rijden we naar Murcia, dat ligt meer in het zuiden en aan de kust. Daar is het vijftien graden en in Valencia twintig, dus dan kunnen we eindelijk de korte broeken uit onze koffers trekken. Na Murcia en Valencia hebben we nog twee shows, in Vic en dan de laatste in Barcelona. Het gaat toch allemaal wel snel zo, volgens mij zijn we nu net over de helft.'
(tekst gaat verder onder de foto's)
18 december, 10.uur, terug thuis: de laatste was
aan de lijn: zangeres Danique van Kesteren
'We zijn inmiddels weer veilig thuis. De laatste was zit er nu in en wij zijn eigenlijk alweer aan het werk. Bart is in de studio en ik ga zo de foto's van de tour naar het lab brengen om ze te laten ontwikkelen. Het was een heel bijzondere ervaring, ook omdat het publiek het zo goed oppikte. Er is nog een heel mooi artikel over ons geschreven, door iemand uit Spanje die blijkbaar precies begreep wat we met onze muziek over wilden brengen. We hebben ook lekker veel EP'tjes kunnen verkopen, dus het viel wel echt goed daar.'
'Alle shows waren bijzonder op hun eigen manier, maar ik denk dat ik me die in Oviedo misschien het best ga herinneren. Dat is een heel klein stadje in Noord-Spanje, genesteld in de bergen. Er is een heel toffe scene daar en de mensen die in het podium werkten waren heel lief. Ze dachten heel erg mee met onze wensen voor licht en geluid. Barcelona was ook extra leuk, omdat het de laatste show van de tour was en je de set dan helemaal in de vingers hebt.'
'In Barcelona en Valencia was het ook lekker weer, dus daar hebben we heerlijk geluncht in de zon en paella gegeten aan het water. Na de show in Barcelona hebben we samen nog een cocktailtje gedronken om de tour goed af te sluiten. Maar heel laat hebben we het niet gemaakt, want we zijn de volgende dag al om een uur of 8 's ochtends weer richting Nederland vertrokken. We hadden bedacht dat we in een keer naar huis zouden rijden, dat duurde in totaal denk ik 17 uur. Dan weet je op een gegeven moment echt geen comfortabele houding meer te vinden en gaat alles stinken. Maar je telt ook af: nog 10 uur tot we thuis zijn, nog 9 uur, nog 8. 's Nachts waren we allemaal heel blij om in ons eigen bed te liggen. Het was wat heftiger dan de heenweg, maar we hebben geen last van elkaar gehad, hoor.'
'Natuurlijk dachten we: wat is het snel gegaan, we hadden nog wel even gekund. Maar we hadden ook wel zin om weer thuis te zijn en even ons eigen ding te doen. Zaterdag spelen we onze laatste show van het jaar in Utrecht. Het is fijn dat we dan nog een keer mogen knallen.'
Donna Blue speelt zaterdag samen met Rats On Rafts op St. Paul's Indie Disco XL in EKKO, Utrecht. In januari staat de band op Eurosonic. Bekijk hieronder de aftermovie van Donna Blue's Spaanse tour.