Pinkpop is een festival met twee gezichten. Aan de ene kant is er de ‘ouderwetse’ alternativevoor de oude garde, aan de andere kant de mainstream pop voor de volgende generatie. Waar past dance in dit plaatje? Jammer genoeg alleen in het tweede segment. Voor Pinkpop heeft dance tragisch genoeg niets meer met alternatieve popcultuur te maken, het is vermaak, een eenvoudige ontlading net voor de headliner start. Maar vanavond laat Alan Walker zien dat zo’n mainstream set ook best smaakvol kan.
Kan Foo Fighters vandaag net zo overtuigend Pinkpop afsluiten als Pearl Jam dat gisteren deed? Of gaat het nietige De Likt weer eens de show stelen? En hoe was de langverwachte terugkeer van A Perfect Circle? We zagen het allemaal op de tweede dag van Pinkpop 2018.
©
Jelmer de Haas
©
Bart Notermans
Wanneer Foo Fighters zich beperkt tot het gloedvol spelen van hun vele anthems, spelen ze moeiteloos elk festivalveld plat. Maar wanneer Dave Grohl zich verplicht voelt ook grapjes te maken, en de band door een moeras van verplichte covers waadt, slaan ze dit jaar op Pinkpop eigenlijk elke plank mis. Zelden bracht de band zoveel gemengde gevoelens teweeg.
©
Jelmer de Haas
Nothing But Thieves is langzaam onderweg richting de top van de grote festivals. Vorig jaar nog Tolhuistuin, eind dit jaar de AFAS Live. Twee jaar terug nog de buzzband in de tent van Landgraaf, dit jaar vlak voor de écht grote namen op het hoofdpodium. Met een beetje geluk zijn ze over twee jaar sub- of echt headliner. Mits ze onderweg niet struikelen.
©
Bart Notermans
Eindelijk is A Perfect Circle terug. De groep rondom Tool-frontman Maynard James Keenan en Billy Howerdel werd opgericht in 1999, en leidde sindsdien een onregelmatig bestaan, met wisselende line-ups en lange periodes zonder nieuw materiaal. Keenan had het ondertussen druk met Tool en Puscifer, waarmee hij op Pinkpop 2016 een van de beste shows van het weekend gaf. Zo weird en waanzinnig wordt A Perfect Circle niet. Deze band is ingetogener, melodischer, eerder meditatief dan agressief.
©
Bart Notermans
Het is een misvatting dat hooligans niet systematisch te werk gaan. Ook in het slopen van bushokjes zit een zekere ambacht, misschien zelfs een schoonheid. Dat begrijpt het Rotterdamse De Likt maar al te goed, lieten ze al veelvuldig in het Nederlandse festivalcircuit zien. Als professionele hooligans met akelige precisie maken ze nu ook Stage 4 gelijk met de grond.