Kiasmos in Het Concertgebouw tijdens ADE 2017
Maar voor het zo ver is, is het aan een ander duo om de bijna uitverkochte zaal op te warmen. Op het podium staan een vleugel, een keukentafel met modulaire apparatuur en twee jongemannen. Erol Sarp en Lukas Vogel, ook wel Grandbrothers, leerden elkaar kennen aan de Universiteit van Dusseldorf en vormden niet lang daarna een muzikaal duo. Erol is van oorsprong een klassiek jazzpianist, Vogel de man van de synthesizers. Die combinatie laat zich naar een leuk beeld tijdens de show vertalen: een van de twee staart bijna neurotisch in zijn open vleugel en de ander zit met zijn hoofd bij de digitale techniek. Tussen de nummers door vertellen de heren dat ze de piano op het podium hebben omgebouwd tot een soort hyperinstrument. Wanneer er op de drumpad wordt geslagen, activeert dit een trommel die aan de binnenkant van het instrument op het hout tikt. Als Vogel op z’n MIDI-controller speelt, activeert dit direct de snaren van de piano. Zo kunnen beiden dezelfde piano op verschillende wijzen tegelijkertijd bespelen. Het kost Vogel bijna vijf minuten om dit uit te leggen. Ergens is dat aandoenlijk, maar het is vooral zonde van de tijd, want de twee hebben al niet zo veel tijd. Niet veel later zetten ze de bescheiden hit ‘Ezra Was Right’ in. Het soort muziek waarvan je spontaan een tweedehands bromfiets wilt kopen om richting het zuiden van Spanje te rijden en daar op jacht te gaan naar de eeuwige vrijheid. Wat ik probeer te zeggen; het is de wonderschone muziek die het gevoel geeft dat je in een levensechte compilatie van een filmhuisfilm beland bent. Het is dan ook zonde dat het gigantische scherm boven het podium pas aangaat bij het aantreden van Kiasmos.
