Miguel liet zich vorig jaar voor het eerst interesseren door politiek, tijdens die cartooneske verkiezingsstrijd met een voor velen schokkende uitkomst. De 31-jarige zanger stemde voor het eerst, en bepaald niet op Donald Trump. Sindsdien demonstreert hij voor de rechten van immigranten en spreekt hij zich in interviews uit over de nieuwe president en zijn beleid.
Dat betekent niet dat Miguel muzikaal ineens op een zeepkist gaat staan. In tegendeel, het overgrote deel van zijn vierde album War & Leisure bestaat gewoon uit ongegeneerde, soms ronduit smerige seks-anthems. Maar zijn metaforen zijn harder en duisterder, zijn fantasieën minder frivool. Geweld, wapens, macht, criminaliteit: de dreigende energie van een gespannen wereld neemt Miguel mee de slaapkamer in. 'There's a war on love,' zingt hij in 'Banana Clip' – een verwijzing naar een gebogen magazijn voor een automatisch geweer, en een weinig subtiele penismetafoor. In een angstaanjagende wereld belooft Miguel zijn geliefde te beschermen: 'Korean missiles in the sky, no matter where I go on the map / You got my protection, oh my love'.
'City of Angels' is dan weer een zwoele mid-tempo R&B-glijer in de categorie 'sorry dat ik ben vreemdgegaan'. Maar Miguel plaatst zijn affaire midden in een apocalyptische oorlog: toen de bommen op Los Angeles vielen, was hij niet bij zijn lief maar in een andere stad, in andermans armen. In de overblijfselen van de vernietiging gaat hij op zoek naar restanten van zijn vriendin: 'We won the war but not a day goes by / that I don't think I shoulda been with you'.
Let op: Deze inhoud kan niet getoond worden omdat deze mogelijk strijdig is met de gekozen cookiesettings.
U kunt dit hier aanpassen door de categorie 'social' aan te vinken. Waarom is dit nodig?
U kunt dit hier aanpassen door de categorie 'social' aan te vinken. Waarom is dit nodig?