Everything Now van Arcade Fire is de Song van het Jaar 2017

Dit is de volledige top 100

Redactie 3voor12 ,

Everything Now van Arcade Fire is door het publiek verkozen tot de Song van het Jaar 2017. Dat is vrijdagavond bekend gemaakt tijdens het 3voor12 Song van het Jaar festival in TivoliVredenburg. Bekijk hier de complete top 100.

© 3voor12

1. Arcade Fire - Everything Now

Dit is hem dan, de Song van het Jaar 2017: een nummer dat al direct werd onthaald als anthem dat je uit de volle borst kunt meebrullen (sterker nog: dat stukje publieksparticipatie zit er alvast in gestopt). Het is een song die een maf fluitje recyclet van de Kameroense muzikant Francis Bebey, maar evengoed ABBA kanaliseert. ‘Everything Now’ is de eerste Song van het Jaar van Arcade Fire – sterker nog: de eerste Song van het Jaar uit Canada ooit. Een nummer over verslaafd zijn aan de directe beschikbaarheid van zo’n beetje alles, over een overvloed aan informatie en alle liedjes tegelijkertijd te kunnen horen. Maar hét liedje van dit jaar, dat is ‘Everything Now’.

> In dit deze Song Story vertelt Win Butler alles over 'Everything Now'.
> Kijk hier de show van Arcade Fire op Best Kept Secret 2017 terug.

Daar is The War On Drugs weer, met hun hoogste notering ooit: je hoort de grom van Dylan en het klokkenspel van Springsteen terug in prijsnummer ‘Holding On’, maar ook een basis van reutelende krautrock. Wat een klassesong, en tegelijkertijd is The War On Drugs echt een albumband te noemen: in de vrije keuzes werd een heleboel gestemd op zo’n beetje elk nummer van A Deeper Understanding.

Voor Queens Of The Stone Age is dit de eerste top 3 notering sinds 2002, toen ze de Song wonnen met ‘No One Knows’. Vijftien jaar later dus een nieuwe klassieker (met hulp van sterproducer Mark Ronson!) die nog het meeste klinkt als een dansbare bluesrockboogie van ZZ Top.

Begin november kwam Nothing But Thieves in opspraak, maar kennelijk heeft het ze niet tegengehouden: jullie stemden de Britse rockband massaal de top 5 in met het liedje ‘Amsterdam’ over je hart achterlaten in 020. In een Song Story zeiden ze erover: ‘We hebben veel verloren in Amsterdam… Onze trots… Onze waardigheid.’

Slechts zelden staat een liedje twee jaar achter elkaar in de Song van het Jaar, maar The xx is het gelukt. Vorig jaar bleef ‘On Hold’ nog steken op 38, dit jaar belandde hij op nummer 5. Het nummer moest waarschijnlijk nog even indalen, en deze positie heeft vast ook alles te maken met een fantastische show als headliner van Lowlands. Die fraaie Hall & Oates-sample was je inmiddels vast opgevallen, hè?

Met zijn tweede album heeft Max Colombie zijn positie als grootste popster in België nog maar eens verstevigd: met zijn groep vulde hij het Sportpaleis, en in ons land deed Oscar and the Wolf ook tweemaal AFAS Live en een headlineshow op Down The Rabbit Hole. ‘Breathing’ balt alle thema’s van Oscar and the Wolf samen: een viering van het nachtleven, maar dan wel met een melancholische donker-romantische ondertoon.

Opmerkelijk: Las Vegas-hitmakers The Killers brachten dit jaar een album uit, maar zijn nergens meer in de lijst te bekennen. Ze zijn ingehaald door stadsgenoten Imagine Dragons, die dit jaar hun tweede top 10 Song van het Jaar-hit scoren met ‘Thunder’.

De hoogstgenoteerde hiphop is de maatschappijkritische Kendrick Lamar. Na het gelaagde en jazzy meesterwerk ‘To Pimp A Butterfly’ kwam hij dit jaar terug met de kurkdroge dansvloervuller ‘Humble’. Het is meteen zijn hoogste Song van het Jaar-notering ooit. In de videoclip laat hij zichzelf afbeelden als Jezus bij het laatste avondmaal, in het refrein roept hij ondertussen op tot nederigheid.

De rossige Brit Ed Sheeran staat met maar liefst twee liedjes in de top 20: even verderop vond je ‘Castle on the Hill’, hier is het verrassende dancehall-liedje ‘Shape of You’. Ze kwamen tegelijkertijd uit, en omdat de 3FM muziekredactie niet kon kiezen, werden ze samen uitgeroepen tot 3FM Megahit. Een unicum. En dan is dit nummer ook nog eens het meestgestreamde nummer van 2017, met een dikke 1.47 miljard streams op Spotify (en nog eens 2.8 miljard views op YouTube).

In de top 10 staat maar één nieuwkomer die de lijst nog niet eerder haalde. Harry Styles was ooit lid van boyband One Direction, maar hij vond zichzelf opnieuw uit met de sierlijke seventies rocksong ’Sign of the Times’, een liedje dat de vaders net zo goed mogen vinden als hun dochters.

Hoor dan hoe die drums en de piano tegen elkaar ingaan, en die gekke gitaarriff er telkens dwars doorheen knalt en uiteindelijk uitgroeit tot een solo. Zo rockend klonk The National eigenlijk nog nooit. Misschien dat deze single en het bijbehorende album ze het laatste zetje geven. Knap hoe die bands heel langzaam steeds een klein beetje groter wordt. Nooit een échte hit, acht albums, maar ondertussen wel twee keer de AFAS Live uitverkopen en een logische headliner voor de volgende festivalzomer.

Zal er ooit een hiphopgroep uit Venlo zo hoog hebben gestaan in de Song van het Jaar top 100? Vast niet. Het is een wonderlijke metamorphose, die Jiri11 doormaakte. Van internationaal flamenco-talent, naar frontman van ANBU. Leuke easter egg: het gegil en de ‘Pardon?!’ uit het intro komt uit een straatinterview van YouTube-kanaal Supergaande.

Vraag een kind een auto te tekenen, en het tekent een Lada. Vraag een kind hoe stadionrock klinkt, en het komt met Kensington aan. Echt waar, probeer het vooral. Zo groot is de Utrechtse band ondertussen geworden. ‘Bridges’ is ook weer een typisch Kensingtonnummer. Grote drums, meezingrefrein, een break waarin het stil valt en vervolgens een enorme finale. Je weet wat er gaat gebeuren en toch, telkens weten ze weer een nieuwe twist er aan te geven en wéér met een hit te komen.

Je kan er de klok op gelijkzetten. Tussen alle oude hits, gaat ‘The Sky is a Neighbourhood’ volgend jaar een hoogtepunt zijn tijdens de Foo Fighters show op Pinkpop. Het is het laatste nummer dat Dave Grohl schreef voor het album dat dit jaar uitkwam. Tijdens een pauze lag de frontman naar de lucht te staren en dacht aan het idee alle moleculen uit het menselijk lichaam uit het universum komen. Als je het zo bekijkt, is The Sky inderdaad gewoon een Neighborhood.

Het is een slimme truc bij het schrijven van een hit: zorg dat het doet denken aan een andere hit. Amerikaanse rockband Portugal. The Man heeft dat heel goed begrijpen. Het ‘Ooh woo, I'm a rebel just for kicks now’ is natuurlijk een gigantische knipoog is. Zing maar eens ‘Ooh woo, wait a minute mister postman’ op dat stukje. Het leverde toch best onverwacht een van de grootste hits van het jaar op, voor een band die al acht albums lang vooral in bescheiden indiezaaltjes speelde.

De stem van zanger Conor Mason leent zich misschien wel het best voor nummers als ‘Sorry’. Gekweld, ietwat dramatisch, met veel hoge uithalen. Met twee nummers in de top 30 en doorgegroeid van Tolhuistuin naar de AFAS Live, kunnen we veilig stellen dat de Britse band dit jaar is doorgebroken.

Toen ‘Lights Out’ bijna af was, kreeg zanger Mike Kerr  van het Engelse rockduo een briljant idee. Ze hadden de Justice-sound al aardig benaderd, maar er miste nog iets. Wat nou als de drummer de allerlelijkste drum fill inspeelde die hij kon bedenken. Ze lachten zich kapot hoe dom he vervolgens klonk. Maar het is wel die break die het een van de grootste rockhits van 2017 maakte.

De meeste liedjes van Alt-J uit de pen van zanger Joe Newman. Ook op het derde album dat dit jaar uitkwam. ‘3ww’ is een uitzondering. Na een kort gitaarstukje idee kwam de toetsenist al met wat tekst op te proppen, waar het track nu mee begint.  En natuurlijk zit het nummer weer vol met nerdy verwijzingen. Dit keer naar een Japans playstation spel van twintig jaar oud. En een standbeeld van Shakespeare’s Julia. Sommige dingen veranderen nooit bij Alt-J.

Laat je niet foppen door het trage intro van ‘Run’, de band rond Dave Grohl gaat al snel weer ouderwets volgas. Misschien nog wel heftiger dan we van ze gewend zijn, en heftiger dan op de rest van het dit jaar verschenen album Concrete and Gold.  Ze zijn met de jaren in elk geval niet softer geworden. De videoclip is trouwens écht oldschool Foo Fighters, inclusief verkleedpartijen.

Ed Sheeran is de streamkoning van 2017. Zijn album en singles braken alle records. Hij weet als geen ander overal wat vandaan te snoepen, en er vervolgens hits van te kneden die perfect zijn voor de Spotify-playlists. Ook ‘Castle on the Hill’ zit knap in elkaar. De gejaagde gitaren en pompende drum contrasteren perfect met de nostalgische tekst over het dorp waar Sheeran opgroeide, het refrein is gemaakt voor de grootste stadions. Zoals bij ieder Ed Sheeran nummer weet je al vanaf de eerste maten dat je te maken hebt met een keiharde hit.

Radiohead is inmiddels een vaste waarde in de Song top 100: vrijwel ieder jaar dat de Britse band iets uitbrengt, verschijnt het in de lijst. ‘I Promise’ is een nieuw uitgebracht oudje van de dit jaar verschenen special edition van OK Computer. In het jaar dat de band ‘I Promise’ opnam, 1996, werd ‘Street Spirit’ de Song van het Jaar. Een jaar later stond Radiohead met ‘Paranoid Android’ weer bovenaan de lijst. Deze ijle akoestische ballade bewijst dat zelfs Radioheadkliekjes die twintig jaar in een la zijn blijven liggen aan kracht en schoonheid niet onderdoen voor de rest van hun oeuvre.

Na een notering op 89 in 2015 en een korte afwezigheid vorig jaar is Elbow terug in de Song top 100 met ‘Magnificent (She Says)’. Op Lowlands wisten Guy Garvey en collega’s de harten van een volle Alpha te verwarmen met een tijdloze show – eigenlijk zoals Elbow altijd doet. ‘Magnificent’ is ook een typische Elbow-song: groots en warm, vol meeslepende violen en melancholische romantiek.

Twee keer vind je ze in de top 30, de mannen van Kensington. Geen verrassing, want Kensington is domweg de grootste rockband van Nederland.  Net als ‘Bridges’ een paar plekken hoger komt ‘Fiji’van het vorig jaar uitgebrachte album Control, maar dat album kreeg eigenlijk pas echt vleugels met de gigantische ereronde van vijf aaneensluitende shows in de Ziggo Dome dit najaar. ‘Fiji’ opent met een drumfill die duidelijk voor zo’n gigantische popzaal gemaakt is, en als je bij dat meeslepende refrein je ogen even dichtdoet doemen er vanzelf geheven handjes en ploffende CO2-kanonnen op.

Nog meer epische stadionrock, en wederom een tweede notering in de top 30, maar ditmaal van de internationale groothandelaars van het genre. ‘Believer’ is een track in de stijl van die oudere monsterhit ‘Radioactive’: mid-tempo, lompe drums, diepe overstuurde bassen en een gigantisch refrein.

Geen wonder dat het allerlangste nummer uit de Song top 100 van The War On Drugs afkomstig is. De band rondom Adam Granduciel neemt graag de tijd voor uitgesponnen muzikale intermezzo’s, zo ook op deze 11 (!) minuten tellende track. Granduciel blijft het maar oprekken en oprekken, om pas na een dikke zesenhalve minuut de allerbeste melodie van het nummer prijs te geven.

Muzikale allemansvrienden zijn het, de jongens van Chef’Special: reggae, pop, een beetje rock, een beetje rap, groot van schaal en met een enorme lach op het gezicht. Goed, door dat massale gedoe heeft het Haarlemse collectief ook wel een groot hate it or love it-gehalte. Maar waarom doen ze die grote shows op Lowlands en in de Ziggo? En hoe komt Chef’Special aan deze twee zij-aan-zij-noteringen in de Song top 100? Because you love them, daarom.

En ja, daar zijn ze weer! Twee nummers vlak achter elkaar in de top 100, dat zien we niet vaak (vorig jaar was het Kensington, op het gebied van massale publieksvervoering toch een beetje de neven van Chef’Special). Waar ‘Because I Love You’ de grootse Twenty One Pilots-raprock-kant van Chef’Special vertegenwoordigt, zit ‘Try Again’ meer in de vrolijke, poppy reggae-hoek.

Melodrama is een party-album, maar wel op Lorde’s typische wijze: er wordt roekeloos gefeest, maar de Nieuw-Zeelandse zangeres weet als geen ander dat je je in het midden van alle feestgedruis eenzamer kunt voelen dan ooit. ‘Green Light’ is de aanloop naar de wilde avond, met Lorde die zich nog even opmaakt in het spiegeltje van de auto. Het start als een kalme pianosong, maar na een kleine minuut transformeert het tot een pop-house-crossover met een powerpiano en zijde-achtige strijkers. Alsof we letterlijk het feest binnen stappen.

2017 was het jaar waarin popster-in-de-dop Dua Lipa haar plaats in de sterrenhemel tussen de grote namen opeiste. Haar feature op de track van Martin Garrix staat iets verderop in de lijst, deze ‘New Rules’ is misschien wel haar eerste echte hit. Een onderkoelde popsong over hoe je je vooral niet voor de gek moet laten houden door je ex, een break up anthem met bijpassende girl power videoclip.

Elf keer eerder stonden ze al in de lijst, de rockers van Muse. De twaalfde is ‘Dig Down’, een losse track die dit voorjaar uitkwam, alvast een voorproefje van het aanstaande album. Afgaande op deze song mogen we van Muse volgend jaar een iets andere sound verwachten: minder gitaar, meer wobbelende bassen, iets kaler dan hiervoor, maar nog altijd groots en meeslepend.

31. Spinvis – Artis
32. Childish Gambino – Redbone
33. Thomas Azier – Talk To Me
34. Rag'N'Bone Man – Skin
35. Drake – Passionfruit
36. Beck – Up All Night
37. Boef – Habiba
38. Moss – My Decision
39. The Chainsmokers & Coldplay – Something Just Like This
40. LCD Soundsystem - Tonite
41. Calvin Harris ft. Pharrell & Katy Perry – Feels
42. Kings Of Leon – Find Me
43. The Weeknd ft. Daft Punk – I Feel It Coming
44. Tash Sultana – Jungle
45. Miley Cyrus – Malibu
46. Van Echelpoel – Ziet Em Duun
47. AJR – Weak
48. Ronnie Flex ft. Frenna – Energie
49. Paramore – Hard Times
50. RONDÉ – Headlights
51. Jett Rebel – All The Way
52. Bizzey – Traag
53. Coldplay ft. Big Sean - Miracles (Someone Special)
54. Fresku ft. Mocromaniac – Witlof
55. MY BABY – Make A Hundred
56. Declan McKenna – Isombard
57. Jebroer & DJ Paul Elstak – Kind Van De Duivel
58. Warhaus – Mad World
59. Lil' Kleine ft. Boef – Krantenwijk
60. Martin Garrix & Dua Lipa – Scared To Be Lonely
61. Bicep – Glue
62. London Grammar – Rooting For You
63. Sam Smith – Too Good At Goodbyes
64. Naaz – Words
65. Anne-Marie – Ciao Adios
66. Future Islands – Ran
67. Klangstof – We Are Your Receiver
68. Post Malone ft. 21 Savage – Rockstar
69. Thirty Seconds To Mars – Walk On Water
70. Mac DeMarco – On The Level
71. Courtney Barnett & Kurt Vile – Continental Breakfast
72. George Ezra – Don't Matter Now
73. Calvin Harris ft. Frank Ocean & Migos – Slide
74. Liam Gallagher – Wall Of Glass
75. Tamino – Habibi
76. Future – Mask Off
77. Wolf Alice – Beautifully Unconventional
78. Gorillaz ft. Vince Staples – Ascension
79. Sevn Alias ft. Lil' Kleine & Boef – Patsergedrag
80. Spoon – Hot Thoughts
81. Lil Kleine – Alleen
82. The Brahms – Sleep
83. Cigarettes After Sex – Apocalypse
84. Father John Misty – Pure Comedy
85. EUT – Supplies
86. Lil Uzi Vert – XO Tour Life
87. Soulwax – Missing Wires
88. Josylvio – Ride Or Die
89. The Amazons – In My Mind
90. Jeangu Macrooy – High On You
91. LUWTEN – Go Honey
92. Jairzinho ft. Sevn Alias, BKO & Boef – Tempo
93. N.E.R.D & Rihanna – Lemon
94. Jacin Trill – Kspreyopjebytch
95. Clean Bandit ft. Sean Paul & Anne-Marie – Rockabye
96. Franz Ferdinand – Always Ascending
97. Donnie – Tuinslang
98. Jacob Banks – Chainsmoking
99. Vince Staples – Big Fish
100. J. Bernardt – Calm Down

meer song van het jaar meer