Joost van Bellen publiceert tape met laatste RoXY uren

Het tapeje brandde een kwart eeuw in zijn archief, maar tijdens het schrijven van zijn roman Fenix moest hij eraan geloven: Joost van Bellen moest de laatste twee uren van de club die zijn leven bepaalde terugluisteren. Het werd een intense ervaring, vertelt de dj, want het was niet zomaar een feestje. ‘Die dag begroeven we Peter Giele, de oprichter van de RoXY die plotseling overleed. Het was een bizarre, ongewone dag. De kist was op een Zodiac vervoerd, voorafgegaan door een vlot met metershoge vlammenwerpers, eenmaal op Zorgvlied bleek de kist te groot en moest er gegraven worden, en daardoor belandde een portier die een van de touwen droeg in het graf, onder de kist. Jeetje, wat gebeurt hier allemaal?’

Eenmaal terug in de club begint een avond zonder vaststaand plan maar met een zich steeds meer vullend programma. Joost van Bellen staat samen met Ardy B achter de draaitafels. Je hoort ze zoeken wat te draaien, van downtempo elektronica naar topzware Velvet Underground tot Prince’s ‘Poplife’. ‘Ik vond dat het even wat lichter moest, maar Gerald van der Kaap, de vj, straft dat meteen af door allemaal onweergeluid te mixen. Ik vond het heftig om terug te luisteren, omdat je toch ineens weer op een uitvaart staat en met de kennis van nu hoort wat mensen in het moment zeiden.’

Je hoort weduwe Inez Giele die een positieve draai probeert te geven aan het drama als nieuwe start, je hoort Dick Koopman bevlogen spreken over het Giele Trust, een fonds om het gedachtengoed van levenskunstenaar Giele te behouden. Eddy De Clercq wil de muziek laten spreken en eert Giele met ‘Visions’ van Robert Owens, terwijl levend kunstwerk Fabiola een stukje zingt. ‘De kunstwereld van toen keek altijd erg neer op Fabiola, dat arrogante zooitje. Maar mij raakte ze misschien wel het meest van iedereen’, aldus Joost van Bellen.

En dan gaat het echt mis. De dj’s starten een hit van de Turkse popzanger Tarkan, een start van het feestelijke deel van de avond, die per ongeluk luister bijgezet wordt met vuurwerk. Als luisteraar tel je de minuten waarin je weet dat het vuur zich verspreidt naar de zolder. Eerst ‘Kiss’ van Prince, daarna ‘Miss You’ van de Stones (‘op roze vinyl’), en dan ineens die mededeling: ‘Wil iedereen direct het pand verlaten.’ Een mokerslag. Het is het einde van het tijdperk Giele, van zijn club en van de naïeve jaren negentig, denkt Joost van Bellen. ‘Het is een belangrijk tijdsdocument, ik vond het belangrijk te delen.’

Check het interview met Joost bij Justin Verkijk. Lees ook het uitgebreide A La Carte interview met Joost van Bellen en deze reconstructie van de brand in podcast Rewind.