Charades winnaar van Spectra 2017 op Klomppop Charades winnaar van Spectra 2017 op Klomppop

Na vijf voorrondes volgde dan de grote finale van de talentenwedstrijd Spectra. De finalisten kregen nog een extra opdracht mee: cover een nummer van Boudewijn de Groot. En nog meer nieuws: de duo presentatie door Rosalie van Beek en Mark Rijk.

Distinguished mag de avond openen. Instrumentale metal in de Oâlles Loco? feesttent, veel extremer kan het bijna niet. De band won bandwedstrijd Regioruis en mocht daarom op het Bevrijdingsfestival in Vlissingen spelen. Ze speelden ook op het eerste metal event in het gloednieuwe Goese podium 0113. Drummer Damian de Muijnck krijgt sowieso een drukke avond: hij valt in bij Distinquished en drumt bij Zumuz en is de drummer van Xeno, dat vorig jaar de finale van Spectra haalde. Goed, instrumentale metal die technisch én toegankelijk is. Drie gitaren, een bas en drums. De band begint meteen met de Boudewijn de Groot cover: zanger van Zumuz Kris Wilemsen brult "Jimmy" in de microfoon en de metalkar is vertrokken. Distinguished beweegt en headbangt soms als één organisme en de bandleden voelen elkaar goed aan. Al is het zwaaien naar een bekende tijdens een nummer natuurlijk niet finalewaardig. De band maakt diepgelaagde metal met een logge basis van drums en bas, maar pakt nergens echt door. Pas bij de laatste twee nummers gaat het versneld en sneller, dat zou Distinguished meer mogen doen.

Stockholm Syndrome is als tweede aan de beurt, de band speelt in de Spectra-tent. Stockholm Syndrome is een psychologisch verschijnsel waarbij de gegijzelde sympathie ontwikkelt voor degene die hem gijzelt. Muse,  Blink 182 én One Direction maakten een nummer met die titel. De vijf jonge, hardrockende Zeeuwen speelden hun tweede optreden ooit in de voorronde van Spectra en vertelden achteraf dat ze nog meer een show wilden wegzetten, iedereen een schop onder de kont geven. Er verscheen zelfs een Stockholme Syndrome speciaal bier, nog voor er een optreden was gespeeld! Vanaf noot één maakt zanger Daan Buckley duidelijk dat ze géén punk maken. Ok, het is hardrock met metalinvloeden die ook wel wat weg heeft van hardcore. Sorry jongens, maar dat krijg je met zo'n bozige zanger. Een bozige zanger met zeer Brits-aandoend accent die zich verschuilt achter een microfoonstandaard. Dat zou qua show nog beter kunnen en Buckley gebruikt die standaard niet eens dus aan de kant dat ding. De cover is een "lelijk nummer", in het Engels. Was het 'Krikkebeen'? De band bezorgt het publiek vandaag geen Stockholm Syndrome al geven de gitaristen die half elkaars en half hun eigen gitaar bespelen natuurlijk wel een show-gevoel.

De volgende band is Zumuz, drummer Damian de Muijnck kon zijn bekkens en andere instellingen gewoon laten staan in de Oâlles Loco?-feesttent. Zumuz is een metalband die staat voor “zijn en jezelf zijn.” Ze hangen daarom ook liever geen label aan wat sommigen progressieve metal noemen. We kregen al een voorproefje van Kris Willems' grunts bij Distinguished, nu brult, grunt en krijst hij hees de nummers van zijn eigen band. Soms terwijl hij op een box staat, of liggend op de vloer. Zumuz doet echt zijn ding, met twee gitaristen, één gitaar met zeven snaren, zonder bassist. De nummers zijn lang en niet eentonig, eerder monotoon, geconcentreerd en vooral technisch. De wisselingen en muziekstructuren zijn interessant, maar niet voor beginners en waarschijnlijk win je er geen bandwedstrijden mee. De cover: "Meneer de President... waaaah!", gevolgd door stuwende, hoekige metal en een eigenzinning presentatie van Zumuz.

Charades uit Middelharnis en Zierikzee stond vorig jaar ook in de finale én viert vandaag de release van debuut EP ‘Grey Pillar Sky’ die uitkomt op White Russian Records. Het drietal heeft de lijn van postrock en alternatieve rock doorgetrokken, we noemden het gisteren al een sterke plaat die gemakkelijk in het gehoor ligt. Dat geldt ook voor het optreden vanavond, waarbij gitarist/zanger Gerben Kievit en bassist Frank Mastenbroek de energieke songs van een energieke en zelfverzekerde show voorzien, gedragen op emoties. Sterke songs met een nineties gevoel die erop klappen, met hints naar bands als Smashing Pumpkins en Placebo. Vanaf de opkomst in donkerblauw licht met gesproken samples, Charades weet precies waar het mee bezig is en de songs van 'Grey Pillar Sky' werken. De cover past qua thematiek bij de band en de versie van 'Verdronken Vlinder' warbij Kievit in het Nederlands zingt, is ronduit gaaf, in een stomende indie song. Charades is wat ons betreft een kanshebber voor de winst!

Vellie Scarra is de vreemde eend in de bijt, het zwarte schaap op het feest? Vellie en Scarra, uit Axel en Terneuzen noemen zichzelf ook wel Cosy Boys en hebben in die hoedanigheid al veel hiphop video’s op YouTube staan, net als Ronnie Flex aan wie ze zich verder niet spiegelen. Op Facebook bestaat de crew van de jongens uit tien, vaak eenwoordige, namen. Ze speelden in tegenstelling tot de hardrockers, postrocker, punkrockers en metalheads optredens als Block Party in de Pinky Renesse en op Koningsnacht It’s Lit in Club Level One in Terneuzen. En ja, Vellie Scarra houdt van een hiphopfeestje en gek doen met je boys. Ze mengen hiphop met andere urban genres als trap en moombahton en een vleugje house en pop. Ze gaan sowieso voor de positieve vibes. Helemaal goed ook voor de Oâlles Loco? normaal gesproken. Dat klinkt allemaal leuk, maar: Scarra is er vanavond niet bij... DeeDee neemt zijn plaats in, maar het is het allemaal net niet: de beats zijn hard, de raps zijn loom en ongeïnspireerd, er loopt zelfs soms een band mee. Pas bij ‘Maakt Niet Uit’ springt een vonkje over, maar dat is op driekwart van de set die ook nog eens een kwartier duurt in plaats van twintig minuten. De cover 'Als De Rook Om Je Hoofd Is Verdwenen' past thematisch helemaal bij de cosy boys maar het is ook weer slap en zonder ziel. Ja, zelfs hitsingle 'Je Voelt Dit' aan het eind kan de meubeltjes niet redden.

Het slotakkoord is punk, het slot is voor The Unknown Children uit Goes. De vier mannen staan bekend om hun energieke, no nonsens optredens en soms wat puberale humor. Ze zijn twee jaar bezig en hebben in die tijd een flinke schare fans opgebouwd , die zelfs in TUC T-Shirt in de Spectra tent staan te wachten op de band. Vellie Scarra was immers wat eerder klaar. The Unknown Children heeft bij het eerste nummer, met knallende lichtshow en knallende band, meteen een mosh pit. Zanger Fedde Hopmans vervolgt, staande op een gear box, met een korte speech over de tragedie in Manchester. De songs van TUC zijn typisch punk in de stijl van NOFX, Rancid en Descendents met teksten over frustraties, gevoelens, lol hebben met je vrienden en een kritische blik op de maatschappij. ‘Unicorn Porn’, waar de band vaak om wordt afgebrand, blijft achterwege. Misschien omdat het plaats moest maken voor de Boudewijn de Groot cover? De keuze viel op het nummer 'Jimmy', dat de band in het Nederlands zingt, ook erg gaaf om een band die normaal voor Engels kiest een keer in hun moedertaal te horen en zien zingen. De maatschappijkritische zinsnede "liever dat nog dan een bord voor z'n kop van de zakenman want daar wordt ie alleen maar minder van" wordt wel vaak als een soort mantra herhaald. Net zoals de nummers inhoudelijk weinig om het lijf hebben. The Unknown Children heeft wel de gunfactor en heeft een sympathieke uitstraling. Zou ook zomaar kunnen winnen vandaag.

Na deze zes totaal verschillende acts is het de beurt aan de jury om een winnaar te kiezen: een schone taak voor Auke van Laar (Popronde Middelburg, boeker), Geert van Oorschot (Moeders Mooiste, Geert & The Chiefs) en Tristan Quaak (muziekdocent). De winnaar Charades gaat naar huis met een bon om merchandise te laten maken en krijgt studiotijd, wellicht om na de debuut EP nog meer nummers op te gaan nemen.