Wie maakte het aller-aller-allerbeste Nederlandse album van het jaar? Elk jaar verschijnen er weer heel wat prachtige platen binnen onze landsgrenzen, en om die rijkheid te vieren rijkt 3voor12 elk jaar de 3voor12 Award uit, de prijs voor het beste album van het jaar. Dit zijn de genomineerden, de twaalf mooiste Nederlandse platen die afgelopen jaar verschenen.
Altın Gün - Yol
Altın Gün maakte van de nood een deugd: ze hadden eigenlijk een huis in Malibu gehuurd om aan deze plaat te werken, maar ja, corona. Dus gingen ze ieder afzonderlijk vanuit hun eigen woonkamers aan de slag met drumcomputers en synths, en daardoor klinkt het derde album van de band opeens heel anders. De Turkse traditionals vertolken ze nu elektronischer, frisser, dansbaar op net effe een andere manier. Vanuit de psychedelische sixties en seventies schuiven ze langzaam op naar de jaren tachtig, en dat jasje staat Altın Gün ontzettend goed.
Coloray - Future Static
Coloray
Tilburger-in-Berlijn Raynor de Groot vond zichzelf afgelopen jaar opnieuw uit: we kenden ‘m al van het tropische nu-disco/house-duo Tunnelvisions, maar zijn solo-debuutalbum als Coloray is serieuzer, experimenteler. Er zit een grove tweedeling in zijn tracks: je hebt de echte dansvloerknallers aan de ene kant en de gezongen liedjes aan de andere, Underworld-esque krakers en vibey songs. Het is een plaat over internetgebruik, over vluchten naar de digitale wereld, eentje die perfect viel in dit jaar.
Global Charming - Mediocre, Brutal
Groezelige luxaflex als tralies. De baas als cipier. De verouderde Windows-werklaptop als molensteen aan je nek. En de 40-urige werkweek als gevangenisstraf waar maar geen eeeeeeeeeinde aan lijkt te komen. Op hun geweldige debuutalbum zit postpunkband Global Charming vast in de achtste ring van de hel. ‘Adult hell’, zoals frontman Jilles van Kleef apathisch zucht op het openingsnummer. Buiten schijnt de zon, maar hij zit opgesloten in de kantoortuin. In wankelende liedjes bezingt hij hoe verschrikkelijk middelmatig het leven eigenlijk is, hoe je verstrikt kunt raken in de sleur. Hij zingt het met een knipoog en zelfspot, maar toch ook oprecht gefrustreerd. Het was het meest verfrissende debuut-album uit de Amsterdamse indierockscene.
Goldband - Betaalbare Romantiek
Goldband Betaalbare Romantiek
Goldband is Haags in alles: Betaalbare Romantiek is vernoemd naar de iconische bloemenverkoper Henkie’s Hoekie, het matje van zanger Milo is zo Haags dat er zelfs een Matlas is verschenen en ook de mentaliteit van Goldband is typisch Hagga. De muziek van de drie jongens is enerzijds arty, met wortels in de uitgaanscultuur van PIP, maar toch ook lekker lomp en humoristisch. We wisten al dat Goldband hield van lompe house, 90s rave-anthems en 80s synthpop, maar op Betaalbare Romantiek gaan de Haagse boys nog véél meer kanten op. Neem het emotionele, clubby broederschapsanthem ‘Ik Zie Je’. Neem de heerlijk cheesy akoestische gitaarkraker ‘Kinderwens’ voor aan het kampvuur, met z’n close harmony-koortjes, handclaps én transponatie. Neem de zalige disco van de jongste single ‘Noodgeval’. Met dit album verkopen ze de grote zalen van Nederland niet één, maar zelfs twee a drie keer uit. Heel Nederland houdt van Betaalbare Romantiek.
Hang Youth - Alles Moet Beter
Hang Youth
‘Ik snap wel dat het bestaat, maar het is gewoon kankerkrom geregeld. Belastingdienst!’ Laat het maar aan Amsterdamse punkrocksensatie om te zeggen waar het op staat. Frontman Abel van Gijlswijk is een wervelwind die een ontelbare hoeveelheid harde waarheden en slogans weet te proppen in 18 nummers, in 13 minuut en 28 seconden. Of het nou gaat over sekswerkers, cultural appropriation, de tabaksindustrie en natuurlijk Rutte: ALLES MOET BETER.
Ineffekt - Kora
Daar stond hij opeens, schouder aan schouder met Avalon Emerson. Op Amsterdam Dance Event draaide hij de openingsslot op het feest van zijn grote heldin, en die vroeg hem plots om ook in de epische finale nog een paar platen mee te draaien. Want ja, zij bleek ook fan van hem. Dat begrijpen we helemaal op basis van zijn debuutalbum. Op Kora weet hij frisse breakbeats, leftfield house én kleurrijke elektronische popmuziek te combineren tot een eigenzinnige, vrolijke cocktail.
Luwten - Draft
Er zijn mensen die de meest wonderlijke steden bouwen, puur van suikerklontjes. Er zijn mensen die verbluffende ijskastelen in elkaar knutselen. En dan heb je Tessa Douwstra alias LUWTEN, die minutieus aan haar geluidspaleisjes werkt met piepkleine persoonlijke bouwstenen. Neem het titelnummer van haar tweede album Draft: ze vroeg haar dierbaren om één toon te neuriën en via voicememo op te sturen. Ze omringt zich met al dat geneurie, laat het aanzwellen, kleurt alles nog verder in met synthesizers, en klinkt daar in de verte ook nog een saxofoon? Voilà, een prachtig en volstrekt eigen geluidspaleisje. Zo’n beetje elk liedje herbergt wel een ondefinieerbaar geluidje of een maf verknipte sample waarvan je weet: daar zit zo’n verhaal achter. En ook al zullen we veel van die verhalen wel nooit te horen krijgen, ze geven Draft een ongekende emotionele diepte.
Meetsysteem - Cr:GO
Het tweede album van Meetsysteem gaat over de grote chaos en de grote ontsnapping. Het zijn weemoedige synthpopliedjes, maar dan wel geworteld in het nachtleven. Ook de gasten die hij vroeg kent hij uit de clubs – Oceanic produceerde een track, Tammo Hesselink duikt op, Ray Fuego rapt over het zwarte gat en Gotu Jim zingt over muren die op hem af komen.
Rats On Rafts - Excerpts From Chapter 3: The Mind Runs A Net Of Rabbit Paths
Al tien jaar is Rats On Rafts een darling van de Rotterdamse underground en een vaste waarde in de Nederlandse muziek. Toch moest de band de laatste jaren veel moeite doen om tot album nummer drie te komen. Maar hij is er gekomen, klinkt gevarieerder en met meer diepgang in het geluid. Er staat postpunk met drive op, maar je hoort ook koortjes die je nooit eerder bij Rats On Rafts hoorde, en spoken word stukken. Er staan energieke songs op, en ook duistere, die bijvoorbeeld verwijzen naar de struggles waar Rats On Rafts als band mee te maken kreeg. Ze brengen een ode aan de trip naar Japan met Franz Ferdinand (die al jaren fan zijn van de Rotterdammers), maar ook aan het overleden icoon Mark E. Smith.
S10 - Vlinders
S10 - Vlinders
Op uitnodiging van Into The Great Wide Open werkte S10 in Vlieland aan haar tweede album Vlinders, en stapje voor stapje groeit ze zo uit tot de meest eigenzinnige popartiest van Nederland. Want zeg eens eerlijk, wie anders kan op een plaat zowel samenwerken met superster Ronnie Flex als met de theatrale Wende? Met harpist Remi van Kesteren en met enfant terrible van de Vlaamse hiphopscene Zwangere Guy? Ze staan allemaal in dienst van S10 en producer Sim Fane, die een geheel eigen muzikale wereld hebben gecreëerd.
Someone - Shapeshifter (Eigen Beheer)
Regenboogvlaggen worden vernield en pro-Trump-vikings bestormen het Capitool. In die waanzinnige wereld klinkt het nieuwe album van de Amsterdamse artiest Someone als een warme, troostrijke omhelzing. Vorig jaar werd ze ook al genomineerd voor de 3voor12 Award met een plaat vol nerdy psych-indie-pop. Shapeshifter is intiemer, meer introvert: fraai gearrangeerde fluisterfolk in de hoek van Phoebe Bridgers en Elliott Smith.
Winne - So So Lobi 2
In 2009 maakte Winne al eens een mixtape onder de naam So So Lobi. Hij wilde bruggen bouwen tussen verschillende eilandjes, allerlei competitieve rappers samenbrengen om liefde te verspreiden. Het is bijzonder hoe hij dat tien jaar later weer doet en generaties samenbrengt: straatrap-legendes Rocks en RBDjan (THC) staan schouder aan schouder met Yung Nnelg en Ray Fuego, maar ook met artiesten als Giefa Sparkle en Melissa Lopes. In totaal staan er meer dan 30 mensen (!) op de plaat, en de sessies bleken zo therapeutisch dat artiesten die maar één keer zouden komen alsnog de deur platliepen. Voor de introductie pakt Winne zelf de spotlight, in een emotionele ode aan Feis.
Over de 3voor12 Award
Het beste Nederlandse album van de afgelopen 12 maanden (van oktober 2020 t/m oktober 2021): daar gaat het om bij de 3voor12 Award. De redactie van 3voor12 nomineert twaalf albums, een twaalfkoppige jury bestaande uit muzikanten, professionals uit de muziekindustrie, 3voor12-luisteraars en liefhebbers buigt zich over die longlist en kiest de uiteindelijke winnaar.
De 3voor12 Award wordt dit jaar voor de achttiende keer uitgereikt en behalve eeuwige roem is er ook een geldprijs van €1203,12 aan verbonden. Eerdere winnaars van de 3voor12 Award waren o.a. Typhoon, De Staat, De Jeugd van Tegenwoordig, Sevdaliza, Ray Fuego, Willem en Eefje de Visser.
De 3voor12 Award wordt vrijdagavond 3 december uitgereikt tijdens het Song van het Jaar Festival. Daarover later meer!