Wie anno 2020 wil programmeren moet zich overgeven aan het leed dat verplaatsen heet. Sommige shows zijn ondertussen al drie à vier keer doorgeschoven om uiteindelijk bij de volgende onzekere datum te belanden. ‘We gaan uit van vijf verplaatsingen per dag’, vertelt programmeur Lisa de Jongh. ‘Het kost heel veel tijd. Niet alleen intern maar ook richting je publiek dat al voor het kaartje heeft betaald.’ Komt nog eens bij dat de verplaatsingen alweer zo regulier zijn dan ze opeens in contracten komen te staan. De Jongh: ‘Je moet vaak meerdere schaduwopties vastleggen. Als de show in april niet doorgaat is er al een optie in oktober, en als die niet doorgaat is er één in het voorjaar van 2022. Je hebt nu drie data bij één band. Het nadeel is dat de agenda volloopt. Je moet soms een andere artiest weigeren omdat je daar zo’n derde of vierde optie hebt. Als je een heel mooie band krijgt aangeboden moet je soms onderhandelen om zo’n schaduwoptie weer te verzetten. Al met al is het hele omslachtige en vervelende werkwijze, maar het is ook wel logisch dat iedereen een soort van zekerheid wil inbouwen’
We spreken Lisa de Jongh (van Patronaat in Haarlem en festival Welcome To The Village) en Robert Meijerink (van Doornroosje en Merleyn in Nijmegen en festivals Valkhof en ESNS) over het jaar waarin hun vak compleet veranderde. We vragen hoe het is verlopen, hoe het nu gaat en wat hun toekomstbeeld is.
De twee programmeurs weten ondertussen wat het jaar 2020 inhoudt, maar in maart is de verwachting nog een stuk optimistischer. ‘We verplaatsten de meeste shows naar mei,’ zegt Robert Meijerink. ‘Achteraf misschien naïef, maar op dat moment deden alle zalen het.’ Hij is op 6 maart nog bij Canshaker Pi in Merleyn. Een dag later maakt hij nog een praatje met de kids die ’s ochtends al in de rij staan voor de uitverkochte Doornroosje-show van Cavetown. ‘Het was heel fris, daar maakte ik me vooral zorgen over. We hebben nog wat water voor ze gehaald.’ In het Patronaat zijn de middag voor de eerste persconferentie nog schoolbandjes aan de slag. De Jongh: ‘Popppodia maakten zich nog geen zorgen. Ik dacht zelf dat de capaciteit zou veranderen, niet dat alles meteen dicht zou gaan.’ En toen stonden Mark Rutte en Hugo de Jonge achter hun desks, doventolk Irma Sluis in het midden.