Ach wat aanstekelijk (nee echt!), hoe huis-dj St. Paul zijn favoriete Schotten aankondigt. Het is dan ook de gedroomde headliner van dit festival: de nostalgische tweepopliedjes van Belle & Sebastian, hier anderhalf uur lang live op het Sportveld van Into The Great Wide Open. Liedjes waar je ook op kunt dansen als je ze nooit eerder hoorde, maar die net wat harder binnenkomen wanneer je de teksten thuis al eens ontleedde, terwijl je ontdekte hoe ze verdacht veel raakvlakken met je eigen leven vertonen. Maar serieus: 'Another Sunny Day' gaat toch gewoon over dat ene meisje en mij, op de boot naar het volgende peninsula?
Stuart Murdoch is, hoewel direct goed bij stem, wel een tikkeltje verbaasd over al die kinderen vooraan bij het podium. "Are you lost?" schertst hij met ogenschijnlijk weinig ironie, om dan toch lachend 'Act of the Apostle' in te zetten. Een gevarieerde setlist volgt, al moeten de fans van het eerste uur tot aan de toegift wachten op de meeste klassiekers van If You're Feeling Sinister. Nee, het is niet de beste show die de band hier de laatste jaren gaf - van horen zeggen was het gisteren in Utrecht wat legendarischer, het geluid hier op het Sportveld lijkt alleen afgesteld voor wie midden voor het podium staat. Maar ook dan is Belle & Sebastian hier de ideale headliner. Ook vanavond vormt 'The Boy With The Arab Strap' weer het startsein om dansend de nacht in te gaan, ontstaat er een lieflijk soort euforie bij meezinger 'I Didn't See It Coming'. En welke band komt er nou moeiteloos weg met een dwarsfluit en twee melodica's, zoals in afsluiter 'Get Me Away From Here, I'm Dying'? Zelden zal St. Paul met een bredere grijns aan zijn dj-set zijn begonnen. En stiekem, als de band al lang in het hotel ligt, draait hij twee uur na de show nog eens 'The Party Line' voor het volle Sportveld. Aanstekelijk is het juiste woord.
Tekst loopt door onder foto...