Wat gebeurt er als je Bokoesam en Donnie – twee van de meest excentrieke rappers van Nederland – een uurtje op een boot zet voor een dimsum? Dan krijg je dit: een droogkomisch én ontroerend gesprek over eyeliner, het belang van rolmodellen en natuurlijk Raymond van Barneveld.

‘De fenomeen, hij is er!’ Bokoesam (24) kirt van plezier wanneer Donnie (22) – een halfuur te laat – eindelijk de Sea Palace binnen komt stormen. ‘Ja, sorry man’, reageert Donnie. Hij had zich tijdens het smoken buitengesloten op zijn balkon, vertelt hij. Er kwamen uiteindelijk tien brandweermannen aan te pas om hem te bevrijden. Het duurde een uur. ‘Die brandweer wou ook nog een selfie, want hij herkende me. Awkwaaaaaard.’ Bokoesam begint te schateren van herkenning. ‘Ah, ik heb mezelf ook wel eens buitengesloten, stond ik voor mijn deur in mijn onderbroek te smoken. Toen moest ik mijn ma bellen.’ 

Ze beginnen meteen allebei weer te giechelen. Hoewel ze elkaar nooit eerder hebben ontmoet, hebben ze direct een klik, en da’s ook wel logisch: er zijn weinig rappers in Nederland die zo schaamteloos hun eigen ding doen, en hun excentrieke kanten en gekke trekjes helemaal durven te omarmen. Bokoesam draagt vandaag een mal goudkleurig tasje, een kleurexplosie van een trui en een roze mutsje om zijn pluizige geblondeerde kapsel te verbergen. In zijn neus bungelt schuin een piercinkje. En dan Donnie met zijn lange, sluike blonde kapsel en natuurlijk een shirt met daarop groot zijn eigen gezicht en in capslock de woorden ‘DE FENOMEEN’. Bokoesam bracht vandaag zijn debuutalbum Solo uit, voorafgegaan door een heerlijke clip waarin hij met roze badjas, met gelakte nagels en tussen de pluizigste knaagdieren zijn liedje zingt. Veel mensen zouden het meisjesachtig noemen, maar daar heeft Bokoesam schijt aan. Donnie AKA de mannelijke Marylin Monroe aka Maradonnie aka de brakka van Balmain aka de Nederlandelijke Post Malone met een missend chromosoom bracht vandaag een hilarische videoclip uit met zijn grote jeugdheld: darter Raymond van Barneveld, die ook de adlibs en hook voor zijn rekening neemt op ‘180 Linkerbaan’. Het resultaat is hilarisch, maar het is ook bijna ontroerend om te zien met hoeveel enthousiasme Donnie erover praat. 

Ik heb ze vandaag samen aan de dimsum gezet om het er maar eens over te hebben: hoe doe je dat nou, je gekke kanten omarmen? ‘Ik had als kleine jongen al Uggs’, trapt Bokoesam af, ‘de standaard crèmekleurige, met dons van binnen. Op goede dagen vouwde ik ze om, dan werd het nog beter! Maar ik durfde ze zeker niet altijd naar school te dragen. Mensen vonden het raar. Ik werd van de middelbare school af gekickt, toen ik naar de nieuwe ging kreeg ik meteen allerlei opmerkingen naar mijn hoofd geslingerd. Als veertienjarig jochie trek je je echt wel heel veel aan van anderen, en natuurlijk liet ik me daardoor beïnvloeden. Tegelijkertijd was ik geen pussy, wanneer ik werd nageroepen werd ik gewoon boos. Op een gegeven moment leerde ik van mezelf houden zoals ik ben, en inmiddels ben ik eraan gewend dat mensen me af en toe raar aankijken.’

‘Ik zag er vroeger uit als Bubba Sparxxx’, reageert Donnie grinnikend. ‘Dik en kaal. Maar ik heb altijd schijt gehad, ik ben de definitie van jezelf zijn en denk dat jonge kinderen en gekke gasten dat wel leuk vinden. Je hebt nu een generatie kinderen… als ze een schoen willen kopen, gaan ze op Instagram vragen of dat wel een goed idee is. Ze zijn veel teveel bezig met wat anderen van ze denken. Als jij die snor hard vindt, en ik vind hem nep? Dan moet je die snor gewoon laten staan. Wie ben ik voor jou?’

(tekst gaat door onder de video)

Bokoesam

Bokoesam

Samuel Sekyere alias Bokoesam debuteerde in 2012 met Gino Pietermaai op ‘Doe de 360’, won datzelfde jaar de State Award voor beste 101Barz-sessie en speelde zich vervolgens vooral in de kijker met New Wave – op tracks als Investeren in de Liefde en Hoog/Laag. Hij bracht drie EP’s uit: Nog Nooit Meegemaakt (2014), Een Beetje Voor Jezelf (2016) en Bokoeyoncé (2016). Afgelopen weekend bracht hij debuutalbum Solo uit, met o.a. Yung Nnelg, Jonna Fraser en Ray Fuego, maar ook Mr. Polska, Willie Wartaal en Lil’Kleine. Het is een bijzondere plaat met zowel excentrieke Travis Scott-beats als kolderieke moderne dancehall. Het ene moment mompelzingt Bokoesam op Solo droogkomisch en lichtvoetig hoe hij op de dansvloer staat te kotsen, het volgende moment rapt hij serieus over de afwezigheid van zijn vader en hoe graag hij er wél voor zijn eigen zoontje wil zijn.

Wanneer je je als jonge jongen – of meisje – niet herkent in de stereotypes, zijn rolmodellen van levensbelang, geven Donnie en Bokoesam toe. Misschien durven jonge hiphopfans dankzij hen wel nagellak of eyeliner te dragen, toch? Bokoesam: ‘Ik hoop dat kids die worden geplaagd naar ons kijken en denken: oh, als deze nigga lekker gaat, dan kan ik dit toch ook dragen? Toen ik begon met rappen, keek ik heel veel naar Lil B. En daarvoor al luisterde ik veel dancehall en zag ik Elephant Man, die had zo’n afro met de ene kant geel en de andere kant oranje. Mijn vader was nog veel belangrijker: hij was zo’n rastaman met hoge broeken, gekke schoenen en maffe kettingen. Als kleine jongen probeerde ik me echt als hem te kleden.’ Ja, Bokoesam droeg vroeger op school gerust een joggingbroek met nepbont, en ging skinny jeans dragen door vrienden uit Amsterdam-Zuid. ‘Een paar jaar later had iedereen skinny jeans, terwijl ik er nog mee werd gepest. Door zulke dingen leer je: oh, mensen begrijpen het gewoon nóg niet, ze zijn er niet klaar voor.’

Zo begint Donnie ook over Raymond van Barneveld, toch ook een rolmodel van formaat. ‘Hij won in 1998 de Embassy, ik was toen 4 jaar oud en zag hem echt als een voorbeeld. Raymond is uniek, hij maakte van niets iets met het pijltjes gooien, en hij is vijf keer wereldkampioen geworden. Noem buiten het schaatsen eens een andere Nederlander die dat heeft bereikt? Dacht ik ook! Hij heeft het darten naar Nederland gebracht, en is daarmee de Godfather te noemen.’

Zijn eyeliner keek Donnie af bij Ozzy Osbourne. ‘Ik luisterde vroeger veel rock en vond het vet. Ik heb bovendien het geluk dat ik er goed uitzie, ik kom overal mee weg. Ja, en ik keek naar Michael Jackson, naar Prince en George Michael. Op mijn zevende vroeg ik me al af: waarom komen zij op tv? Wat hebben zij dat anderen niet hebben? Toen ik in 2008 die 101Barz deed had ik ook al lang haar, ik zag Riff Raff even later in Amerika hetzelfde doen en dacht: ja man, hij is net als ik. Dat was de doorslaggevende factor voor mij om te blijven doen wat ik doe.'

Een beetje vrouwelijkheid mag er best weer in de rapgame komen, vinden de twee. Donnie: 'In rock is het een ding, in pop is het ook logisch, alleen in rap is het raar om je vrouwelijkheid te tonen.' Bokoesam: 'Maar als je kijkt naar het ontstaan van hiphop? MC's keken op naar disco nigga's met strakke kleding, glitters, kleurrijke shit en lange nagels. Iedereen wilde dat in die tijd. Het is nu even weg, maar dat komt wel weer terug.'

In de Nederlandse hiphopscene klinkt af en toe wat chagrijnig commentaar: alle rappers springen op dezelfde Caribische beats, en ‘waar mensen vroeger hele schilderijen zouden maken, maken ze nu liever een smiley omdat ze weten dat het werkt’, zoals Kempi het vorige week tegen Noisey zei. In dat klimaat klinken Bokoesam en Donnie wel echt ánders. ‘Tja’, bromt Bokoesam, ‘het is logisch dat mensen op die golf springen, want er zit nu geld in. Maar na een tijdje gaat het ook weer weg, en komt er iets anders. Wij blijven onze eigen shit doen, misschien wordt dat dadelijk juist wel populair. Maar het is niet dat ik denk: ik ga even muziek maken die mensen kankerraar vinden.’

Donnie

Donald Scloszkie is de man met duizenden bijnamen, maar op Spotify vind je ‘m onder de naam Donnie. Hij laveert in de kringen van De Jeugd van Tegenwoordig, werd op het schild gehesen door Vjèze Fur en brengt zijn muziek nu uit op hun label Magnetron. Allereerst was er de mixtape Leipie van het Plein uit 2014 – omdat hij steevast het Leidseplein onveilig maakte. Een jaar later volgde het door Bas Bron geproduceerde album Mannelogie, Afgelopen jaar bracht hij de wat tegenvallende mixtape Loei Ordinair uit, maar zijn aanstaande album is weer on point. BFMJT staat weer vol met futuristische synthfunkproducties van Bas Bron en verschijnt 2 juni. Op nieuwe song ‘Tuinslang’ weet Donnie zelfs moestuintjes seksueel te maken, op ‘180 Linkerbaan’ doet hij het met Raymond van Barneveld.

Donnie: ‘Hee, wacht effe, want wij zijn wel niche, hè? Tegelijkertijd is het 2017, ik denk dat je die niche wel kunt uitbreiden. Je ziet dat nu ook in Amerika met gasten als Lil Pump. Ik denk dat er een wisseling gaat komen, dat die gekke gasten de boventoon gaan voeren. Mr. Polska zei zoiets tegen me op het Leidseplein: “Als je met z’n tienen op een eiland gaat zitten vechten om een kokosnoot, krijgt iedereen een klein partje. Maar als je je eigen eiland hebt? Dan heb je je eigen kokosnoot. Zo zie ik dat echt.’

Daarom vinden ze iemand als vlogger/rapper Eenhoornjoost keihard. Donnie: ’Hij doet precies wat-ie wil en zou best meer geld kunnen verdienen, maar is daar te eigenwijs voor.’ 
Bokoesam: ‘Sponsordingen doet-ie ook niet, hij laat zich niet betalen om shout-outs te doen. Ik denk dat mensen teveel aan money denken, dat is het probleem.’
Donnie: ‘De aanhouder wint. Ik stotter, hè? Maar als ik in een ritme begin te praten, dan kan ik zo door blijven gaan. Met rappen heb ik daardoor wel een hele awkward timing, maar niemand kan dat nadoen. Dat is wat me uniek maak, ik heb een andere flow door dat spraakgebrek. Wat ik probeer te zeggen: Maak van je negatieve ding je positieve ding. Je menselijke handicap is een garantie voor een stack. Denk daar maar eens over na.’

Bokoesam is vanavond te gast in 3voor12 Radio. Een paar weken later - 1 juni - staat ook Donnie op de Speelplaats in 3voor12 Radio.