ADE24: Marlon Hoffstadt’s popsterrenjasje zit nog wat ruim
Trance-daddy presenteert AV-show
‘I’m freaky nervous!’, giechelt Marlon Hoffstadt wanneer hij iets voor acht woensdagavond plaatsneemt in de booth van de Gashouder. Je zou zeggen: waarom?! Marlon Hoffstadt is Koning Extase. Dat concludeerden we vorig jaar al tijdens Amsterdam Dance Event, toen de Berlijnse hardhouse/trance/euforie-dj het dak eraf draaide op Club Heart Broken (zijn set was onze ADE-nummer 1). Dat bleek zijn brede doorbraak, hij domineerde de Nederlandse festivalzomer van ’24 en was werkelijk OVERAL te zien. Op DGTL, Upclose, Wildeburg, Onder de Radar, Loveland... Fuck exclusiviteit, hij deed een stuk of acht Nederlandse high profile gigs in vijf maanden tijd, en OVERAL was hij de ster van het feest.
Het is alleen niet genoeg. Hoffstadt wil meer, blijkt dit jaar op ADE. Hij staat godbetert tussen Tiësto en Martin Garrix op het AMF in de ArenA (hadden wij een jaar geleden ook niet kunnen voorspellen) en onderzoekt vandaag in de Gashouder (in samenwerking met Awakenings onder de vlag Upclose) of hij niet alleen superster-dj, maar ook popster kan zijn. Dat doet hij met zijn spiksplinternieuwe Daddycation AV-show, ‘waar we met een groot team een halfjaar keihard aan hebben gewerkt’. Vandaar die zenuwen.
En de grootste hits die hij vanavond draait, werken natuurlijk als een tierelier. Al vroeg het opzwepende ‘We Want More’ en zijn remix van Black Eyed Peas, met een mega-break vol opgevoerde housepiano’s en rave-fluitjes. Dan een relatief emo-momentje met zijn remix van Elley Duhé’s ‘MONEY ON THE DASH’. En natuurlijk de DJ Daddy Trance-remix van ‘Day ’N Nite’ waarmee hij zich twee jaar geleden op de kaart zette. Richting het slot komt ook ‘I Got You’ voorbij. Dit zijn de tunes die uit volle borst worden meegebruld door het best wel jonge publiek, die alle vuisten in de lucht smijten.
Maar…. die AV-show is niet zo spectaculair als de Awakenings-productie die we hier gewend zijn, en Hoffstadt heeft toch ook niet voldoende variatie in zijn eigen producties om er echt tweeënhalf uur mee te boeien. ‘Touch My Body’ is een wel hele slappe Benny Bennassi’s ‘Satisfaction’-ripoff. ‘My Momma Dropped LSD in the 90’s’ is al even flauw. En al die gastartiesten voegen ook niet zo gek veel toe. Ze zijn slecht verstaanbaar of playbacken, en wie had er ooit gehoord van BIIANCO? Coach Harrison? Dangerous Dreaming? Crybaby? Ja, zijn bestie Malugi krijgt een groots applaus, en Armin van Buuren(!) ook. Die laatste pretendeert gelukkig niets aan de show toe te voegen, die poseert alleen even achter de booth voor een kiekje. Leuk dat Hoffstadt eens een popsterrenjasje aanpast, maar het zit nog niet als gegoten.