Op Club Heart Broken, zijn eigen feest dat hij runt met Malugi, laat hij zien dat die hype niet overdreven is. De Amsterdamse organisator Intercell heeft het euforische Berlijnse feest voor één van hun afsluitende ADE-events naar het intieme H7 Warehouse gehaald. Waar de zondagnacht van ADE na 5 nachten feest nog wel eens tot serieuze blikken, donkere zonnebrillen en hard beuken wil leiden, zien we bij de stevige, techno-georiënteerde trance van deze twee vooral onstopbare glimlachen op de dansvloer. Sommige serieuze technoliefhebbers kunnen dit slecht hebben, maar die kunnen hun borst nat maken: dit is een sound die gaat overnemen.
Voor de twee head honcho’s zelf mogen afsluiten hebben ze een tien uur lange warmup gecureerd. Muzikaal gaat het alle kanten op, met als grootste verbindende factoren heel veel energie en heel veel zichtbaar plezier. De middag is voor stevige techno, met als absolute hoogtepunt de mega energieke set van Supergloss, die voor het eerst in Amsterdam draait en een gouden visitekaartje uitdeelt. Zij draait een tijdloze technoset met lichte tranceinvloeden en veel platen uit de jaren ’90 en ’00. Twee uur lang is het zeer stijlvast, maar ze weet toch telkens die ene plaat uit te kiezen die nog net even wat harder lijkt te knallen dan de vorige en mede door haar aanstekelijke dansen zuigt ze iedereen mee in haar mood.
Als er één persoon op ADE is waar het het afgelopen jaar veel over gaat is het Marlon Hoffstadt aka DJ Daddy Trance. Dit voorjaar bracht hij het hard house meets trance anthem It’s That Time uit en sinds zijn Boiler Room deze zomer is het hek van de dam.
Van 2-step tot Vengaboys
Het is daarna een harde switch naar de UK House en 2-Step platen waar Interplanetary Criminal zijn set mee begint. Het grote publiek kent hem vooral van zijn gigahit B.O.T.A. met Eliza Rose die hij nonchalant tussendoor draait, maar hij wil hier duidelijk laten zien dat hij van meerdere markten thuis is. Hij draait een combinatie van vinyl en usb, mixt vlot door en de rode draad in zijn set is vooral de stuiterende energie die in veel van z'n platen zit. Pop-edits van Madison Avenue's Don't Call Me Baby en Fugees’ Ready Or Not worden afgewisseld met hardhouse; Nederland wordt geëerd met klassieker Instant Moments van R.O.O.S. en de Vengaboys, en richting het einde houdt hij zich niet meer in en durft te draaien alsof hij de grote headliner van de avond is.
Grijnzen die niet meer verdwijnen
Marlon Hoffstadt & Malugi betreden een paar platen voor het einde van Interplanetary Criminal de dj booth met een gigantische grijns op hun gezicht. Waar vrijwel iedere dj zich peentjes zou zweten hoe hier nog overheen te gaan, zien deze twee een vlammende dansvloer en weten dan dat ze een niet zo geheim wapen op zak hebben waarmee ze hier zonder twijfel overheen zullen gaan: die ultieme partystarter It’s That Time. Het is een plaat die bij iedereen in de zaal diezelfde gigantische grijns op hun gezicht tovert en drie uur lang verdwijnt die grijns nergens. Of het nu de energieke fluitjes van Marlon Hoffstad zijn eigen producties zijn of de edits die hij maakte van Drake’s Hotline Bling en Kid Cudi’s Day ’n’ Nite: er straalt een plezier vanaf dat doordringt tot ieder hoekje en gaatje van het pand.
Op de eerste rij trekt een jongen zijn shirt uit en houdt het omhoog om te tonen wat hij er op heeft laten drukken: we zien de Youtube thumbnail van de gezamenlijke HÖR sessie van Marlon en Malugi met daarboven in een olijk lettertype de woorden “My happy place”. In die sessie vooral veel eigen werk van de twee, maar ook een tweetal tracks van Narciss en de Groningse jonge hond Benwal. Die twee komen beide nog even hun eigen platen opleggen in de finale van de set om het feest compleet te maken. Zij zien hier dat de muzikale stroming waar zij voor gekozen hebben een grootse toekomst tegemoet gaat.