Releaseshow Aestrid: vrienden voor altijd Releaseshow Aestrid: vrienden voor altijd

“Ik had niet gedacht dat we hier nog zouden staan”, zegt Aestrids Bo Menning tijdens de releaseshow van hun zevende album YOUTH CARE. Die zin heeft een dubbele betekenis, maar daarover later meer. De emotionele werking van muziek is heel divers: euforie, verdriet, trance, somberheid en meer kunnen erdoor versterkt of gedempt worden. In lastige tijden kan muziek houvast bieden. Dat geldt niet alleen voor de luisteraar, maar ook voor muzikanten zelf. Voor Bo Menning is muziek maken al twintig jaar een manier om zijn innerlijke demonen uit te drijven en tegelijkertijd ook een anker om aan vast te houden als alles in hem stormt.

Dat is misschien nog wel meer zo sinds drummer Ray Murphy en bassist/toetsenist Jurriaan Sielcken deel uitmaken van Aestrid. Alle drie torsen ze een rugzak met persoonlijke trauma’s mee. Trauma’s die ze met elkaar kunnen delen en er op het podium (gedeeltelijk) uit kunnen spelen. Ervaringen die verbinden, maar soms ook voor verwijdering kunnen zorgen en ertoe leiden dat je elkaar kwijtraakt. In een notendop is dat de laatste drie jaar van Aestrid. In de eerste helft van 2020 legde de band de basis voor YOUTH CARE in de Amersfoortse studio FCG. De periode erna was een pittige, waarin bij ieder van de drie bandleden onverwerkt leed weer de kop op stak. Waar ze elkaar eerder wisten te vinden lukte dat nu niet. Het was zelfs even de vraag of Aestrid nog wel bestond, of ze nog wel door wilden.

(tekst gaat verder onder de foto)

De mooie dubbelcover van 'What It Feels Like For A Girl’ en ‘Drowned World/Substitute For Love' van Madonna en het uptempo ‘Seattle or Portland’ geven wat licht in de indringende set. Na een show van zo’n anderhalf uur is de finale voor de vaste afsluiter ‘Needles of the Tree’, een lang uitgesponnen nummer dat iedere keer aan diepgang lijkt te winnen. Het begint als een klein liedje, met een belangrijke rol voor de synthesizertonen en de zware tekst, en werkt dan heel langzaam toe naar een apotheose en feedbackstorm die zowel het publiek als de band in de greep krijgt. Fysiek en mentaal uitgeteld laat Aestrid het applaus over zich heen komen. “Een album als reddingsboei, een herinnering om te blijven leven en laat daarmee ondanks het donkere thema toch een sprankje licht zien”, schreef onze recensent Wouter Bal over Youth Care. Datzelfde kan ook over de band gezegd worden. Hoe lastig het soms ook is, vrienden zijn er voor altijd. En afgaand op de show van vanavond hebben ze er met Clasine een nieuw bandlid en vriend bij.