“Ik vind het lastig te omschrijven wat ik ben en allemaal doe”, dat is nou precies waarom we Renée Meijer voor deze serie interviewen. Ze studeerde af aan de Herman Brood Academie, besteeg podia met LOVE COUPLE, en verdient nu onder andere de kost met het maken van video's, bijvoorbeeld voor Popronde. We zoeken haar op in het oude schoolgebouw waar ze woont en een enorme werkruimte heeft, haar bureau is net zo groot als een gemiddelde studentenkamer.
"Tot mijn zestiende wist ik niet wat ik wilde doen. Ik maakte altijd wel muziek, maar ik zag dat niet als een beroep. Dat is ook het stigma wat over muziek heen hangt; muziek is een hobby.” Meijer meldde zich aan voor opleidingen die ze niet wilde doen, tot ze de open dag van de Herman Brood Academie bezocht. “Ik zette één stap binnen en het was meteen waaaah”, ze maakt het geluid van een hemel die openbreekt met gouden lichtstralen. “Dit was precies wat ik wilde doen, alleen wist ik niet dat het bestond. Dit zijn mijn mensen, Utrecht is mijn stad. Er ging een wereld voor me open.”
Wat hebben David Bowie, John Lennon en Herman Brood met elkaar gemeen? Naast de muziek richtten ze zich ook op andere kunstvormen. Daarin zijn zij geen uitzondering. Ook veel Utrechtse muzikanten hebben andere creatieve bezigheden, van meditatief tekenen tot professioneel filmmaker, en vergeet ook niet de multi-instrumentalisten die bij verschillende bands op het podium verschijnen. In deze serie gaat 3voor12 Utrecht op bezoek bij deze multitalenten, creatieve duizendpoten of hoe je ze ook wil noemen.
Wat doe je allemaal?
“Op dit moment ben ik videograaf, vooral editor of eigenlijk houd ik mij bezig met visuele vormgeving. Ook maak ik muziek en werk ik twee dagen per week als social media manager bij REBIS Artist Mngmnt.”
Wat wilde je vroeger worden?
“Ik kan mij niet echt herinneren wat ik wilde worden.”
Muziek tussendoor
“Ik vind het moeilijk om te zeggen wat ik doe. Ik zou zeggen video-editor en ook twee dagen social media manager voor REBIS artist mngmnt, maar soms ben ik ook weer aan het schilderen en fotograferen. Ik doe alles wat er in mijn hoofd op komt en soms hangt daar dan een kaartje 'werk' aan. Tussendoor maak ik ook veel muziek, ik doe sessies met anderen of ik zit in mijn eentje te prutsen in Logic. Op dit moment vind ik het vooral leuk om veel verschillende projecten te doen. Muziek is een beetje stiekemig de laatste tijd. Ik laat het niet echt aan mensen horen, ik ben er wel heel trots op, maar het is nog heel erg van mij."
Geen stempel
Aan de ene kant waardeert Meijer het chaotische bestaan, aan de andere kant blijft ze het lastig vinden om te beantwoorden wat ze doet. "Ik wil mijzelf niet bestempelen met iets wat ik doe. Soms zeg ik uit gemakzucht 'ik ben videograaf en editor', en in de tijd dat ik veel muziek maakte zei ik 'ik ben muzikant' en als ik veel foto’s maak, dan voel ik me fotograaf. Ik ben niet tegen labels, ik ben gewoon Renée en wat daar dan allemaal onder valt vind ik ongemakkelijk om over mezelf te zeggen. Ik ben er heel voorzichtig mee om te zeggen dat ik een videograaf ben, want er zijn allerlei cinematographers die technisch geschoold zijn, en dat ben ik niet. Je wilt soms ook geen labels plakken, omdat je bang bent dat iemand denkt dat je iets bent wat je niet bent. Dat is onzekerheid."
Voor Meijer is het vanzelfsprekend om verschillende dingen te doen, terwijl anderen soms verbaasd reageren op de schilderijen in haar huis, dat ze dat ook al doet. “Het is voor mij een manier van leven. Ik adem een chaotisch bestaan van kunst.” Ze vertelt hoe ze zich nu verdiept in interieurdesign en een cursus doet om een terrazzo betontafel te maken, een tijdje geleden was ze juist druk met macramé plantenhangers. "Dat is een beetje hoe het in mijn hoofd gaat. Het is ook wel iets waar ik tegenaan loop, ik moet accepteren dat ik de ene keer zus ben en de andere keer zo. Alles komt zoals het komt."
Fit voelen om creatief te zijn
"Artiesten vragen mij ook voor video of fotografie omdat ik zelf muziek maak en dat ik me bewust ben van hoe dat in elkaar steekt. Dat ik ervoor kan zorgen dat iemand op z'n gemak is, dat de styling klopt en iemand zichzelf er goed op vindt staan. Het is leuk dat iemand me daarom vraagt, maar dan moet je het nog wel gaan doen. Je moet aan het werk, maar ook creatief zijn en je fit voelen. Als ik drie weken ergens voor werk, dan moet ik ook vier, vijf of zes dagen rekening houden met dat ik inspiratieloos ben. Mijn manier van werken kost veel tijd. Soms vraag ik me af waarom iets niet gewoon in een uurtje lukt, maar dat is ook wel weer de magie van wat je doet en dat daar dingen uitkomen die anders niet zouden gebeuren."
Okunnig
Op verschillende plekken in haar woon- en werkruimte zie je het woord ‘Okunnig’ staan, Zweeds voor onwetend. Meijer gebruikt het ook als url voor haar website. "Ik vind onwetend een heel mooi en rustgevend woord. Bijvoorbeeld als iemand rare dingen uitkraamt over zwarte piet, vrouwen of hoe iemand zijn leven leidt, dan denk ik: ze zijn gewoon onwetend. Dat vind ik een fijne gedachte. Zelf ben ik ook onwetend over heel veel dingen. Dus of het nou iets is wat ik niet kan, racisme, feminisme of wat dan ook in de wereld. Bij onwetendheid heb ik de optie om te leren.”
Dat Meijer de term Okunnig gebruikt past ook goed bij het thema van dit interview. “Toen ik muziek maakte en begon met video, vroegen mensen wat ik nou wilde. Ze vonden dat ik niet kon beslissen wat ik wil doen met mijn leven. Hoezo mag ik niet én videograaf én fotograaf én muzikant zijn? En als ik wil schilderen, dan ga ik schilderen. Als ik ooit iets ga doen met verschillende disciplines tegelijk dan doe ik dat onder 'Okunnig', of misschien niet, maar dan bestaat het gewoon hier in mijn kamer. Misschien dat ik ooit muziek ga maken onder die naam, maar dat laat ik nog even in het midden."