Het staat nog op mijn netvlies gebrand. Het bijna surrealistische schouwspel veroorzaakt door de vierkoppige glamrockband die zich Rectum Raiders noemt en zijn erotisch getinte naam zeker eer aandoet. De Schultenbräu vloeide rijkelijk, terwijl zich in de Thunderbolt dingen afspeelden die het daglicht niet konden verdragen. Terugdenkend aan dat uur flitsen er beelden voorbij van blote mannenlijven ingesmeerd met babyolie, met slagroom bespoten komkommers die lichaamsholtes leken te penetreren, een paard aan een strippaal en, niet te vergeten, de – veel te strakke – kinky kledij waarin de bandleden zijn uitgedost. Denk latex, denk glibberig, denk gaten, en dat alles onder het genot van glamrockcovers van Paul Elstak. Ook dit jaar bestijgen zij weer een podium op Paaspop en een gewaarschuwd mens telt voor twee: niet gek opkijken als je de tent uitloopt met resten slagroom, babyolie of Schultenbräu als souvenir. Misschien zijn poncho’s nog niet eens zo’n slecht idee.
Nog even en het barst weer compleet los in het Broabantse Schijndel. Redacteuren van 3voor12/Lokaal kijken weer uit naar de 41e editie en dat heeft niet altijd per se met de muziek te maken, maar meer nog met het festival zelf. Want als er wel een uitspraak is die de afgelopen jaren tijdens de verslaggeving is geuit, dan is dat wel 'Ook dát is Paaspop'; een liefkozend zinnetje voor het evenement dat verder gaat dan alleen de muziekprogrammering. Of het nou het krankzinnige vermaak van de randprogrammering is, de bizarre gebeurtenissen backstage of een ander soort idioterie: een Paaspop is pas Paaspop als er iets bijzonders is gebeurd. De redactieleden van 3voor12/Lokaal vertellen hun mooiste anekdote rond het festival.
Carlijn Kösters
Na drie kaplaarzen te zijn verloren op weg naar de campingdouche, even opfrissen. Welke idioot gaat er ook kamperen in april. Met -1. Zonder luchtbedpomp.
Daar is meteen een conclusie aan verbonden: Paaspop is niet voor mietjes. Het is voor de rasechte fanatiekelingen, die eigenlijk niet kunnen wachten tot de moreel verantwoorde start van het festivalseizoen. Zo blijkt ook wanneer ik die avond tussen neus en lippen door wat besluit te gaan eten. Ik sluit aan op een bankje waar plek is en raak aan de praat met een stel boerse jongemannen. 'Recensent? Maar wie boeit zoiets dan?'
Paaspop is eigenlijk zo plat als je je voor kunt stellen. Lomp, boers, maar toch afschuwelijk gezellig. Niet lullen maar zuipen. En dat dan in Brabant.
Connor Clerx
Connor heeft het redelijk druk, dus heeft zijn anekdotes over Paaspop opgemaakt in Whatsapp-dichtvorm:
[20:14, 12-4-2017] Connor Clerx: In je winterjas tussen de snikhete podia verplaatsen
[20:15, 12-4-2017] Connor Clerx: Bij onverwachts zonnig weer veel te dronken worden in de zon
[20:15, 12-4-2017] Connor Clerx: Het giga contrast tussen de shirt uit stampen tenten en de soms verrassend sterke 'credible' boekingen
[20:15, 12-4-2017] Connor Clerx: Met je auto door een koeienstal
Jostijn Ligtvoet
Razende Paaspopfotograaf Jostijn Ligtvoet heeft de nodige jaartjes onder de riem en komt altijd weer terug met sfeerfoto's die een mooie impressie vormen van het festival. Dat zag Paaspop zelf ook en nodigde hem voor dit jaar uit om deel te nemen in het officiële Paaspop-fototeam. Daar zijn wij als 3voor12-redactie natuurlijk hartstikke trots op. Geen anekdote dus van hem, maar wel een korte indruk van zijn sfeerfoto's tussen alle andere foto's door die ook hij voornamelijk heeft gemaakt.
Freek Verhulst
Ja, natuurlijk kun je voor de muziek naar Paaspop gaan, maar dit festival draait toch ook vooral om de vaak tamelijk bizarre randprogrammering. De beste verhalen van de Schijndelse blubber, neem je daarom vaak mee uit de Loco Royale: het paleis der wansmaak dat alles belichaamt waar Paaspop voor staat. We waren er getuige van menig mislukte goochelshow, maar zagen er ook Pierre Wind zalm roken met een wietbong en werden er met komkommers omver gerockt door Rectum Raiders tot we alleen nog maar sterretjes zagen. Maar bovenal is het de plaats waar slap festivalbier en een eclectische mix van bierschuurclassics en guilty pleasures samenkomen in een viering van het platte en absurde. Het is het carnaval na het vasten, met haar polonaises, rare verkleedpartijen en boerenhumor. Kortom: heb je de Loco Royale nog nooit van binnen gezien, dan ben je nog nooit op Paaspop geweest.
Het meest vervreemdende aan deze tent blijft bovendien dat geen enkele act blijkt te zijn wat je er naar aanleiding van het programma van zou verwachten. Dus ons devies; gooi je programma weg en ga op de verhoging aan de zijkant staan, om rustig de chaos aan je voorbij te kunnen zien trekken.
Bas van Duren
Als coördinator van 3voor12/Lokaal op Paaspop, ben ik redelijk gebonden aan de redactieruimte die zich achter de Apollo bevindt. Dat wil niet zeggen dat ik niets meekrijg van typische Paaspop-zaken, want of het nou gaat om verdwaalde artiesten, een The Prodigy die zo goed als de hele backstage hermetisch afsluit (kon Paaspop niets aan doen) of gebeld worden door iemand van de Paaspop-crew dat een van mijn fotografen 's ochtends (levend) is aangetroffen in een sloot; ook dát is Paaspop.
Maar zoals vaker gezegd: het is de randprogrammering die ik nog wel het meest onderscheidende element vind van Paaspop. Genoeg muziekacts die je op de legio andere festivals tegen kan komen, maar wie had als een van de eerste een ballenbaktent met dj en alles? Waar kun je buiten op het terrein zoveel vermaak vinden waar je de ballen van uit je broek lacht? En daarover gesproken: waar kun je op een festival in een theater getuige zijn van twee mannen die de gekste vormen van hun piemel kunnen maken? Juist.