‘Paaspop zelf moet verkopen, niet de directeuren’

Directeuren Peter Sanders en Chris Seijkens spreken zich uit

Jessy de Cooker ,

Paaspoporganisatoren Peter Sanders en Chris Seijkens zijn geen festivaldirecteuren die veel op de voorgrond treden. 3voor12 Tilburg sprak de Brabanders over hun festival en vroeg ze naar zichzelf en de mogelijkheden om uit de samenleving te ontsnappen.

Wanneer we plaatsnemen aan de eikenhouten voorzitterstafel in het Paaspophoofdkwartier in Schijndel vallen direct een paar details op. Niet te missen is de gigantische kaart van het Paaspopterrein, dat hier even verderop klaarligt, waarop de hele festivalweide staat uitgetekend. Maar het oog valt ook meteen op de flatscreen die deze vergaderruimte vult.

Op de televisie is een oude Nintendo-spelcomputer aangesloten. Twee in de hoek van de tafel neergesmeten controllers verraden dat er tussen de belangrijke overleggen van Paaspopdirecteuren Peter Sanders en Chris Seijkens ook tijd is voor de nodige ontspanning. Is dit dan wat beide heren altijd hebben willen verbergen? Want door de jaren heen hebben Sanders en Seijkens nooit echt publiekelijk naar buiten getreden over hun rol in de machine die met Pasen de grote opening van het festivalseizoen is geworden. Tot nu: want 3voor12 krijgt een inkijkje in de wereld van beide Brabanders en komt meteen to the point.

Laat ik meteen met de deur in huis vallen en de million dollar question stellen: Hoe staat het ervoor met Paaspop 2016?
Beiden in koor: “Ja, heel goed!”
Peter Sanders (PS): “Kijk, daar heb je je antwoord van een miljoen al. We kunnen weer gaan haha.” Waarop hij weer serieus kijkt: “Voor onszelf stapten we in 2014 een nieuwe richting in met Paaspop. We hebben toen het profiel van het festival iets veranderd en zijn ons meer gaan richten op een internationalere line-up. En het werkt. Vorig jaar hebben we qua bezoekersaantallen ons beste jaar ooit gedraaid en waren we alle dagen uitverkocht.”
Chris Seijkens (CS): “En de kaartverkoop voor 2016 ligt ook in diezelfde lijn.”

Er zijn geen hoofdpijndossiers?
PS: “Eigenlijk kunnen we inmiddels stellen dat de reserves rond Paaspop verdwenen zijn.”
CS: “We hadden wel eens dat het publiek wachtte op de weersvoorspellingen. Maar nu zijn we geland en gaan mensen naar Paaspop, no matter what welk weer het is.”

Dat brengt meteen een interessant onderwerp op tafel. De datum van Pasen varieert van eind maart tot eind april. In die periode kan het weer – een voor een festival belangrijk element – heel erg veranderen. Hebben er eens over nagedacht om het festival los te koppelen van het feest, net als Pinkpop Pinksteren los heeft gelaten?
CS: “Die gedachte is bij ons wel eens voorbij gekomen door de weersomstandigheden. Het was in 2013 bijvoorbeeld steenkoud. Pinkpop is gaan schuiven om het festival beter te laten passen in de tourschema’s van de acts en om Paaspop nu voor de weersomstandigheden op te schuiven is geen optie. Je koopt een kaartje voor ons festival met de gedachte dat het ook fris kan zijn.”

PS: “En Paaspop is bovenal een festival waarbij de bands in tenten spelen. We zijn erop ingesteld. Ik heb het vaak meegemaakt dat ik in juni drie jaar op een festival in de stromende regen heb gestaan. Dat festival was niet ingericht op dat het minder weer kan zijn.”

CS: “Paaspoppers worden niet verrast, omdat ze zich instellen op de verschillende weersomstandigheden. En zeker in dat koude jaar zag je – zeker op de camping – een gevoel van samenhorigheid.”

Bescheiden
Het tekent tegelijkertijd ook de bescheidenheid van Sanders en Seijkens, die vanaf begin jaren negentig Paaspop vernieuwden van een manegefestival van 2.500 bezoekers tot de opener van het festivalseizoen die het nu is. De manege op de Molenweide, die in 1990 het eerste Paaspop nieuwe stijl herbergde doet nu dienst als backstageruimte. Paaspop bestaat al sinds de jaren zeventig, maar over de jaartelling is niet iedereen het eens. Sanders: “Het bestuur voor ons was het niet eens over het beginjaar van hun Paaspop. Ik denk dat als we alles meetellen we op 38 jaar uitkomen. Maar daar zijn de meningen over verdeeld.”

Alleen aan de slag
Ook over hun eigen inbreng zijn beide heren nuchter. Zelfs over de periode dat Seijkens en Sanders begin deze eeuw met z'n tweeën de dagelijkse leiding in handen hadden. “Toen stopte Chris met werken”, vertelt Sanders, “en konden we ineens overdag vergaderen in plaats van om kwart over tien op de dinsdagavond bij wijze van spreken, omdat dat het beste tijdstip was.” Het waren de tijden dat e-mail en Whatsapp nog niet bestonden. “Beslissingen namen we een keer per week met het bestuur”, vult Seijkens aan. “Toen we als duo waren overgebleven ging het hard. Je hoefde maar even met elkaar te bellen om een knoop door te hakken, en we zijn gaan groeien tot het moment dat we het niet meer konden belopen. Nu werken we met een hele crew en gaan we van de uitvoeringskant steeds meer naar de aansturingskant. Je kunt zien hoeveel mensen er vandaag hier aan het werk zijn.”

Seijkens wijst op de kantoorruimte achter ons, waar een tiental mensen aan het werk zijn.

Hoeveel mensen werken er door het jaar heen aan Paaspop?
Chris Seijkens (CS): “Onze vaste kern is niet heel groot, maar we hebben een goed netwerk met freelancers. We organiseren ook festivals als We Are Electric en merken dat we meer en meer door het jaar heen mensen vast aan ons binden.”

Biedt deze meer aansturende rol jullie meer de kans om op de voorgrond te treden? Ik heb jullie gecheckt in de stoffige databanken van de journalistiek, maar heb bijster weinig over jullie gevonden.  Jouw laatste interview, Chris, moet in 2011 bij Eindhovens Dagblad zijn geweest en Peter, jouw laatste grote interview was in 2007 bij 3voor12.
Peter Sanders (PS): “Ja, een keer in de tien jaar is ook genoeg hè haha.”
CS: “Het past ook in ons karakter. We zijn meer mannen van de achtergrond.”

De nuchtere Brabanders ten midden van prominentere festivalbazen als Jan Smeets (Pinkpop, red.) en Eric van Eerdenburg (Lowlands, red.)?
CS: “Ik denk het wel. Jan Smeets is natuurlijk de personificatie van Pinkpop geworden. Terecht: want hij heeft zijn eigen wiel uitgevonden en hij rijdt nog steeds. Wij zijn ook niet meteen benoemd als directeuren of organisatoren. Het liep heel organisch, zeker toen we met z'n tweeën doorgingen met de organisatie. Het is niet dat we zijn gaan zitten en dachten: we gaan eens een festival neerzetten. We zijn gewoon doorgegaan op een bestaand iets, en ik hoef ook niet zo op de voorgrond te treden.”

Waarom niet?
CS: “Dan doe ik anderen tekort. Ik krijg een kick van een geslaagd festival. En ik hoef het niet op mezelf te betrekken. Als het publiek het waardeert, ben ik blij. En niet wanneer ik met mijn foto in de krant sta.”

Sta jij hier hetzelfde in Peter?
PS: “Jawel, jawel. Ergens vind ik dat we soms wel iets meer naar voren hadden kunnen treden in het verleden, maar het gebeurt vaak dat we het te druk hebben met het organiseren en iemand anders het woord voor ons voert. Misschien komt het ook voort uit het feit dat we alles zelf willen doen. We vinden het gewoon mooi wat we doen en ik vind dat Paaspop zichzelf moet verkopen en niet de directeuren."

Maar jullie mogen ook wel eens beloond worden
PS enthousiast: “Misschien wel ja!” Dan iets rustiger: “Maar ik kan ook echt genieten van de verhalen van Smeets en Van Eerdenburg. Tuurlijk kunnen wij ook zulke verhalen vertellen zoals in 2014 tegen Radio1. Maar we zijn er niet naar op zoek.”

Nu we het over waardering hebben: wat is het mooiste compliment dat jullie gehad hebben?
CS: “Het grootste kippenvelmoment heb ik – en dat klinkt heel cliché – als de crew en het publiek na het weekend naar huis gaat en zegt dat het weer perfect was. We kunnen niet wachten om het veld op te gaan en als organisatoren daar te zijn.”

PS: “Ik vond het grootste compliment van een journalist van De Volkskrant komen uit 2012. Hij was hier voor de allereerste keer, en je las dat hij zich heel erg verwonderd had over dat dit allemaal kan in een dorpje als Schijndel.”

Jullie staan ook niet stil. Ook dit jaar zijn er weer nieuwe concepten. 
CS: “We zijn een speeltuin voor iedereen die met leuke ideeën komt.”

Leuk hè, een paar jaar geleden hadden jullie een NK Stagediven.
PS: “En iets ervoor ook een NK Luchtgitaar Spelen. Maar als iets een te vaste waarde gaat worden, is de verrassing eraf en moet er iets nieuws gebeuren.”

Ook op technologisch gebied maken jullie stappen. Zo hadden jullie vorig jaar als een van de eerste festivals een 360-gradentour van jullie terrein. In hoeverre gaan jullie en andere festivals mee in de nieuwe technologieën van 2016 en de toekomst?
PS: “Nieuwe technieken betekenen dat wij als Paaspop ook stappen moeten maken, zeker op het gebied van internetverbindingen. Zo hebben we voor Paaspop 2016 glasvezel laten leggen en gaan we dit jaar kijken hoeveel capaciteit de verbinding kan hebben. Als dat naar behoren is, gaan we volgend jaar uitpakken. The Sky is the Limit.”

CS: “Het publiek gaat aan de andere kant steeds meer en meer inspraak krijgen. Je zag het aan de andere kant laatst met K-otic en hun geslaagde crowdfundactie. Het maakt vooralsnog niet uit hoe je op technologisch vooruitgaat. Het publiek gaat gewoon steeds meer een stem krijgen.”
PS: “Maar de basis blijft. Festivals blijven ook in de toekomst het podium om iemand live te zien. Die echtheid is nou juist kenmerkend voor een festival. Daar zie ik niet veel in veranderen.”
CS: “Nou, de interactie wel. In de toekomst kan je als band je publiek tijdens het concert via een app vragen welke nummers ze nog willen horen. Nu kan het nog niet omdat er nog limieten zitten aan onze datacapaciteiten. Maar als iets voor ons een toegevoegde waarde is, gaan we er zeker naar kijken.”
PS: “Maar daar komt ook een tegenbeweging op. Interactie kan ook doorslaan, dat ons publiek het gevoel van Big Brother Is Watching You krijgt. Ik zit er zelf niet op te wachten dat een biermerk weet hoeveel bier ik bijvoorbeeld drink."

Dan kom je terug bij een ander onderdeel van Paaspop - de Paaspop Academy -  waarin jullie vorig jaar deze discussie hadden rond big data en dit jaar gaat het over weersomstandigheden.
CS: “Ja, dit jaar houden we naast alle muziek ook seminars over hoe externe factoren een organisatie op scherp zetten en hoe je ermee omgaat. Het weer is daar nu het uitgangspunt van. Terrorisme is ook een hot item, maar als daar iets over bekend is kunnen we dat alleen maar van de Overheid horen. Daar hebben we zelf geen invloed op.”

Terrorisme en alle aandacht daaromheen is ook meer een maatschappelijk probleem, dan een issue puur van een festivalorganisator, lijkt mij.
CS: “Als we al iets kunnen doen, is het misschien al te laat. We doen er ook alles aan om Paaspop op alle vlakken zo veilig mogelijk te houden. We weten per banner bij welke windkracht ze naar beneden moeten, maar voor allerhande situaties liggen protocollen klaar. Iedereen weet wat hij moet doen.

Er moet geen angstcultuur ontstaan, zeg je dus.
CS: “Precies. Het mooie van een festival als Paaspop is de mogelijkheid om even de maatschappij te ontvluchten. Even uit de sleur, en wij bieden daar alle mogelijkheden voor. Eenmaal binnen hoef je niet meer aan de wereld daarbuiten na te denken en alleen maar genieten.”

Paaspop 2016 is van vrijdag 25 maart t/m zondag 27 maart in Schijndel. Onder meer The Prodigy, Underworld, Fun Lovin' Criminals, De Staat, John Coffey, Lil' Kleine & Ronnie Flex, The Brahms en Deafheaven geven acte de présence. 3voor12 Tilburg doet het hele weekend live verslag, samen met de collega's van 3voor12 Breda en 3voor12 Eindhoven