Vrouwelijke kracht komt tot ontplooiing
'Typuhthâng' van Vivienne Aerts
Jazz-zangeres en componist Vivienne Aerts woont in New York City, maar als ze in Nederland moet zijn, doet ze dat vanuit haar huis in Leiden. Ze studeerde hier en was één van de oprichters van studentenkamerfestival Stukafest. Daarnaast trad ze meermaals op tijdens de Leidse Jazzweek en bij de Hofjesconcerten. Ze sloeg daarna haar vleugels uit en studeerde uiteindelijk summa cum laude af in zang en compositie aan het befaamde Berklee College of Music in Boston, Massachusetts. Het vandaag uitgekomen 'Typuhthâng' [Type-of-thing] is haar derde album.
Het eerste dat opvalt, is de zorg die aan de presentatie is besteed. De cd in onze handen zit is ingebed in een boekje. Het is een kunstwerk van cacaopapier, waarop de cover met de hand is gezeefdrukt. Het ziet er schitterend uit en het geeft daarnaast een fijn gevoel weer eens een release tastbaar in handen te hebben in plaats van het te streamen. Wie het boekje openslaat, ziet een duizelingwekkende hoeveelheid collaborators; het werd opgenomen door honderd vrouwelijke muzikanten uit meer dan veertig landen.
We horen op 'Typuhthâng' kalme, prettige jazz waarin Vivienne's stem zo minimaal mogelijk wordt omkaderd door bijvoorbeeld piano, saxofoon, trompet, cello. Deze worden afgewisseld door drie soundscapes met prachtige Afrikaanse samenzang. In onze ongetrainde oren klonk het door de harmonieuze samenzang wel wat als 'Baba yetu', een vrolijke, op muziek gezette versie van het onzevader in het Swahili. Een uitzondering is 'The way you touched my hand', waarin een disharmonie en schijnbare chaos worden geschapen. Dit zet zich voort in het begin van 'Meeting the femmes: soundscape #2', waarin een atonale harp, elektronische piepjes en een zware machine te horen zijn. Dit alles klinkt zonder meer verontrustend. Daarna lost deze dreiging gelukkig op in Afrikaans doorzettingsvermogen en blijdschap.
De muziek van Vivienne Aerts verbindt mensen van verschillende achtergronden op een diep en persoonlijk niveau, maar wel op een luchtige manier. Het bevat thema’s als zelfwaardering en het vermogen om je eigen weg in het leven te volgen. Die thema's zitten ook in de achtergrond van dit album. Vivienne werd namelijk geïnspireerd door Femmes de Virunga, een organisatie die vrouwen uit de DR Congo helpt om zelfstandig te worden door hen te leren lezen, leiderschapstrainingen te geven en zelf cacao te laten verbouwen. Zo kunnen ze hun levensstandaard verhogen en krijgen ze kansen. Vivienne wil haar muziek gebruiken niet als liefdadigheid, maar om het ondernemerschap van de Femmes de Virunga te promoten.
Omdat we hierover meer willen weten, verschijnt volgende week op deze site een interview met Vivienne over dit album en project.