De dj, de 3 October Vereeniging en de gemeente stonden voor een grote uitdaging. Want hoe gaan ze heel Leiden samenbrengen, terwijl de stad niet één groot plein heeft en er ook nog eens kermis is? Daarop kwamen ze met het idee om Armin zijn set te laten doen vanaf een geheime locatie – spoiler: het dak van de Morspoortgarage – terwijl de rest van de stad op negen verschillende plekken in de stad kon meekijken, meeluisteren en meegenieten via “jezusgrote schermen met nog grotere muziekinstallaties”, zoals Armin dat zelf zei in het grote Armin-interview.
Je zou kunnen denken dat de sfeer er hierdoor minder goed in zou zitten, maar niets is minder waar. Het publiek krijgt eerst beelden te zien van het overvolle centrum en hoort een inleiding door Peter Heijkoop (de nieuwe burgemeester), die eindigt met de woorden: “Laat heel Leiden vieren, laat heel Leiden dansen”. Vervolgens horen en zien we Armin. Hij begint met de hit ‘This Is What It Feels Like’, die meteen luidkeels wordt meegezongen door de stad. “Ik heb hier zo lang op gewacht, Leiden laat je horeeeeeen”, schreeuwt de dj met een grijns op zijn gezicht. En ja hoor, Leiden laat zich horen. En dan moet de eerste drop nog komen. Die volgt snel, waarop het publiek zijn dansmoves kan laten zien.
Na het eerste nummer is er een podium voor de dichter René Oskam, die verspreid over de show op dichtende wijze het verhaal van de bevrijding van de stad laat horen. Telkens wel met zachte dancegeluiden op de achtergrond, zodat het publiek in de vibe bleef van het optreden. Want na elke onderbreking van de dichter gaat Armin gewoon weer door waar hij gebleven was.
Nadat Armin de toon goed heeft gezet met de opening, is het tijd om de eerste gastartiest uit te nodigen. Joshua Nolet, zanger van de band Chef’Special, komt Armin vergezellen om het catchy dancepop-nummer 'Larger Than Life’ te brengen. Het nummer kwam eind mei dit jaar uit en staat sindsdien onafgebroken in de Nederlandse Top 40 en kan dus rekenen op veel herkenning in het publiek. En ja hoor: ook dit nummer werd weer luidkeels meegezongen, waardoor de prima vocalen van Nolet lastig te horen waren.
Armin speelt een erg strakke set. Hij gaat op vloeiende wijze van hit naar hit met harde en dansbare drops tussendoor. Zo worden onder andere het catchy ‘On & On’ en ‘I Follow The Light’ gespeeld. De set blijkt een ideale mix voor het brede publiek dat uit de hele stad naar het optreden is gekomen. “Wij gaan heel de wereld laten zien dat wij de leukste stad zijn”, zegt Armin even tussendoor. Onder het genot van deze muziek moet dat zeker te zien zijn.
De sterke show die de dj speelt, wordt ondersteund door goed camera- en lichtwerk om zo de set extra kracht bij te staan. Armin staat zelf op het dak van de Morspoortgarage met enkele tientallen mensen maar om hem heen. De dj staat daar op een klein, lichtgevend podium omringd door een lichtshow en vlammenwerpers. Dit wordt allemaal prachtig in beeld gebracht om zo de show in zijn volledigheid naar de mensen in de stad te kunnen overbrengen. Daarnaast wordt er ook nog eens om de zoveel nummers een flinke hoeveelheid vuurwerk de lucht in geschoten. De dj en de gemeente hebben hard gewerkt om hier een avond van te maken die Leiden niet snel gaat vergeten.
“Wij vieren hier vanavond de vrijheid”, is de boodschap van Armin ongeveer op de helft van het optreden. En het is prachtig dat wij dit elk jaar vieren, want vrijheid is niet vanzelfsprekend. Om die boodschap te versterken heeft Armin de Oekraïense zangeres Natalie Gioia uitgenodigd. De Oekraïense zingt werkelijk prachtig en wordt hierbij vergezeld door de dancetunes van Armin. Het is niet het meest dansbare gedeelte van de show, waardoor de aandacht van het publiek wat wegzakt.
De aandacht komt echter meteen weer terug als Armin weer teruggaat naar harde dansbare muziek. Het publiek gaat weer helemaal uit zijn plaat. Als Armin het publiek vraagt om te klappen, klapt het publiek. Als Armin vraagt om te zwaaien, zwaait het publiek. Als Armin vraagt om te springen, springt het publiek. En als Armin “heeeeeee” door zijn microfoon schreeuwt, schreeuwt Leiden “hooooooo” terug. En dit doet de dj allemaal met een grote grijns op zijn gezicht – hij is overduidelijk aan het genieten van ‘zijn’ avond in ‘zijn’ stad. Ondertussen worden hits, zoals ‘Blah Blah Blah’, weer keihard meegezongen.
Na bijna een uur is het tijd voor het toetje van de avond. De burgermeester van Leiden bedankt Armin en de stad, waarna het tijd is voor het laatste nummer. Voor dit laatste liedje wordt Jochem Myjer erbij gehaald en spelen de twee Leidenaren samen het onofficiële Leidse volkslied ‘La La La Leiden’. Dit nummer wordt het hardst van allemaal meegezongen. Het publiek slaat de armen om elkaar heen en de inwoners van de stad zijn meer met elkaar verbonden dan ooit. Uiteraard wordt er nog even een Arminsausje over het nummer heen gegoten, waardoor er niet alleen gezongen maar ook gedanst kon worden. Er werd afgesloten met een kneiterharde finale waarbij nog even al het laatste vuurwerk de lucht in werd geschoten. Armin heeft ‘zijn’ Leiden kunnen laten dansen, en de inwoners van Leiden hebben het Leidens Ontzet fantastisch kunnen vieren dankzij ‘hun’ Armin van Buuren.