Je bent natuurlijk wereldberoemd en ik ga er van uit dat iedereen je naam wel kent. Maar toch, kun je jezelf introduceren?
Ik ben Armin van Buuren, 47 jaar. Geboren in Leiden en daar woon ik ook nog steeds. Getrouwd en twee kindjes, Fenna en Remy. Ik ben dj, dus ik tour de hele wereld over en daar zullen de meeste mensen mij van kennen.
Ook ben ik eigenaar van Armada Music. Een label in Amsterdam dat ik in 2003 ben gestart met Maykel Piron en David Lewis. Inmiddels hebben we honderdzestig mensen voor ons werken op vier locaties: twee in Nederland, één in New York en Londen. Naast muziekexploitatie houden we ons ook bezig met de exploitatie van rechten en catalogi, in de breedste zin van het woord. Maar uiteindelijk zijn we echt een dance label en focussen we ons vooral daarop.
Daarnaast produceer ik al mijn hele leven muziek, mijn eerste release was in 1992. Mijn eerste succes was in 1999, de plaat ‘Communications’, die in Engeland doorbrak. Daarna was het een stijgende lijn. In 2007 werd ik voor het eerst door het Engelse blad DJ MAG uitgeroepen tot populairste dj ter wereld. En dat heb ik daarna nog vier keer mogen herhalen. Heel gaaf om die titel te mogen winnen.
Op 1 juni 2001 ben ik een eigen radioprogramma begonnen: State of Trance. Dat is een show geworden die ongeveer twee uur duurt en zich vooral focust op trance en progressive. De manier waarop ik dat uitzend, is natuurlijk totaal anders geworden. Vroeger was het alleen een mix en mijn stem erover in het Nederlands. Nu is het een radioprogramma dat op honderden dance-stations van over de hele wereld te beluisteren is. Nu ook op YouTube, Twitch, VK en je kan het ook vinden op Spotify. Ook ben ik twee jaar geleden Dance Department begonnen bij Radio 538.
Dus ja… Ik heb een druk leven.
Het lijkt me lastig om dat allemaal te combineren, daar zal je vast een strak schema voor hebben.
Ik heb een heel goed team om me heen. Allemaal lieve mensen die me helpen met het doen van mooie dingen. Vandaag op kantoor hebben we weer een radioshow opgenomen met fans erbij, ja, ik prijs mezelf gelukkig dat ik dit mag doen. Echt te gek.