Hofjesconcerten 2018, een zomers jubileum Hofjesconcerten 2018, een zomers jubileum

Okee, dat van die pittoreske plekjes is waar. Zeker tijdens zulke zonovergoten Pinksterdagen is zo’n knus en groen hofje ongetwijfeld een van de meest schilderachtige plekjes die je kunt bedenken om naar een concert te luisteren. Het muzikale aanbod van de Leidse Hofjesconcerten is echter een stuk diverser dan je misschien zou verwachten. Niet alleen de klassieke en oude muziek is goed vertegenwoordigd, maar ook voor de jazz- en wereldmuziek is een eigen route samengesteld. We namen een kijkje bij een aantal onderdelen van die route en ontdekten uiteenlopende muzikale verrassingen.

Zelfs het ophalen van de polsbandjes in de Pieterskerk gaat gepaard met muzikale klanken: terwijl een behulpzame mevrouw helpt het bandje vast te plakken – niet te los, niet te strak – horen we de stemmen van een zangensemble dat nog eventjes een stuk repeteert. We zijn meteen in de stemming. Gewapend met polsbandje en programmaboekje bestormen we de hofjes.

Iets heel anders is de dreampop van Suzanne Sanders: pakkende popliedjes met een mystieke sfeer en keltische invloeden. Tijdens de Hofjesconcerten speelt de band twee sets, beide bestaand uit eigen werk en covers. Waarin deze sets zich precies van elkaar onderscheiden is niet helemaal duidelijk, dus wij gaan gewoon kijken op een willekeurig moment. Met haar heldere stem en het pakkende ritme van het openingsnummer ‘Creatures in the night’ weet Suzanne meteen het publiek te boeien. De nummers zijn een mooie mix van dromerig en catchy en doen hier en daar wat denken aan Tori Amos. Tussendoor geeft ze wat uitleg over hoe de band te werk gaat: zij schrijft in principe de nummers, en de andere muzikanten maken daar dan hun eigen partijen bij.

“Weten jullie wat dit is?” vraagt Suzanne het publiek wanneer bassist Abdel Nadal zijn basgitaar voor een elektrische contrabas verwisselt. Even later horen we wat een mooie, warme basklanken hij uit dit instrument weet te halen. Ook mag het publiek kiezen of een bepaald nummer in majeur of mineur wordt afgesloten. Suzanne en haar achtergrondzangeres Licia van Wijngaarden zingen beide opties even voor. Dan is het tijd voor iets bekends: een cover van ‘Mad World’ van Tears for Fears (of misschien beter bekend in de versie van Gary Jules uit de film ‘Donnie Darko’). Met twee akoestische gitaren en een xylofoon maakt de band er een heel eigen, subtiele versie van. Als afsluiter speelt de band ‘Hold back the arrow’: een nummer over tijd, waarbij ‘arrow’ op de wijzers van de klok slaat.

Aangekomen bij het Eva van Hoogeveenshof aan de Doelensteeg horen we de vogels fluiten en verwonderen we ons over de mooie kleurrijke bloemen en de ouderwetse pomp. In deze landelijke setting worden een aantal meerstemmige liederen vertolkt door de dames van het koor Sedenka. Wanneer je je ogen dicht doet, waan je je met de acapella zang van deze dames in een weids Georgisch landschap.

Zo’n keyboard doet dan wat onnatuurlijk aan. Een akoestisch, resonerend instrument was misschien passender geweest. Erg prettig is de duidelijke toelichting van dirigente Liduin Stumpel bij de gezongen liedjes. Zij introduceert elk nummer met een korte, duidelijke uitleg over waar het vandaan komt en waar het over gaat. Tijdens dit optreden brengt Sedenka vooral liederen uit Kroatië en Georgië; allemaal volksliedjes uit een eeuwenoude traditie. Het meest weten de dames te raken met een verdrietig lied over een meisje dat gaat trouwen, maar daarvoor afscheid moet nemen van haar familie en mee moet gaan in de gewoonte van destijds: ze zou bij de familie van haar man gaan wonen.

Indrukwekkend is ook het optreden van zanger/gitarist Pedro Diaz en klarinettist Emilio Parrilla. Hun vertolking van een aantal Latijns-Amerikaanse muziekstukken komt zichtbaar recht uit het hart. Parrilla start met een wat ingetogen performance, maar Pedro maakt muziek met zijn hele lijf. Of beter gezegd: deze man ademt muziek. Met zijn ogen dicht en zachtjes meemompelend beroert hij zijn gitaar. Hij lijkt zich met zijn muziek te laten meevoeren naar ergens heel ver weg, maar toch is hij volkomen in het hier en nu; wanneer twee laatkomers recht voor z’n neus op de eerste rij gaan zitten op de enige twee nog lege stoelen, knikt hij hen vriendelijk groetend toe.

De zitruimte in het hofje is beperkt en daarom zit het publiek hier superdicht op de muzikanten. Dat maakt het optreden nog intiemer. Pedro en Emilio vinden het belangrijk om een band te creëren tussen de musici en de luisteraars. Daarom krijgt het publiek bij een van de nummers zelfs een actieve rol toebedeeld als percussiesectie. Daarna neemt Emilio het woord en vertelt met gevoel voor theater waar het volgende nummer over gaat: “Als je zó blij bent dat je zachtjes moet huilen, en eigenlijk niet weet waarom. En hoe dat dan kan omslaan in diep verdriet.” Het is een emotioneel nummer dat diep binnenkomt, maar gelukkig sluit het duo af met een opgewekt sambaliedje. Gaandeweg genieten wij dan ook met ons hele lijf en zitten zachtjes mee te swingen.

Het Sint Jacobshof aan de Doezastraat is het domein van Mrs. Darcy, een dameskoor dat haar naam ontleent aan het boek ‘Pride and Prejudice’ van Jane Austen. De leden kennen elkaar via het Leidse studentenkoor Collegium Musicum en zingen inmiddels alweer ruim twintig jaar samen. Ook zij spelen verschillende sets tijdens de Hofjesconcerten. Wij schuiven aan wanneer de dames een programma met gospels, slang en swing vertolken. Ze brengen acapalla-bewerkingen van onder meer songs van Randy Newman en Billy Joel.

“We gaan nu iets unieks doen,” kondigt een van de dames halverwege het optreden aan. “We gaan voor het eerst klappen en zingen tegelijk!” Ze lijkt er zelf aan te twijfelen of het wel zal lukken. Het klappen, stampen en op hun billen slaan bij wijze van ritmische ondersteuning van de zang bij het lied ‘Bring a little water, Sylvie’ gaat echter helemaal goed, en mooi synchroon. “Volgende keer gaan we dit met het publiek doen!” grapt een van de zangeressen enthousiast. We zijn benieuwd of de Hofjesconcerten daarmee volgend jaar weer een primeurtje van deze dames zullen hebben.