"Alexander is mijn tweede naam," lacht Arthur, temidden van al zijn gear in het 'heiligdom' waar hij zijn album helemaal in zijn eentje opnam: thuis in Leiden op zijn zolderkamer. Het staat er vol met fijne speeltjes: gitaren, keyboards, een vintage achtsporenrecorder en grote taperecorders. Aan de muren hangen afbeeldingen van zijn muzikale voorbeelden, en van skaters. "Ik was al jaren bezig met liedjes opnemen in mijn kamer, maar ik maakte nooit iets af," vertelt hij. "Na mijn eindexamen reisde ik samen met mijn vriendin een paar maanden door Azië. Die reis was een belangrijke stok achter de deur. In de maand voordat ik vertrok heb ik alles opnieuw opgenomen, gemixt en afgemaakt. Uiteindelijk was dat niet zo veel werk meer. Ik denk dat als je alle uren uit die maand zou optellen, ik er drie of vier dagen mee bezig ben geweest."
Twee weken geleden verscheen het eerste album van Thoughts of Alexander, getiteld 'I am Leaving Today'. Het is het eenmansproject van de negentienjarige Arthur Vermeij, die alle nummers oldskool analoog opnam op zijn Leidse zolderkamertje. "Deze plaat is honderd procent 'ik'," stelt Arthur. Maar wie is hij, wat inspireert hem en wat vindt hij zo mooi aan ouderwetse opnamemethoden? En wie is Alexander?
"Het mooie is dat je met niets begint, en eindigt met iets groots"
Beangstigend
Arthur speelt al sinds zijn zesde piano en later kwam daar ook nog de gitaar bij. Op ‘I Am Leaving Today’ hebben de toetsen en gitaren dan ook een prominente rol. Zijn muziek heeft een experimenteel karakter, maar zonder veel “trucjes en toefjes”, zoals hij het zelf omschrijft. Een aantal liedjes klinken mysterieus, soms zelfs wat duister, maar andere nummers bevatten wat meer catchy gitaarlicks. Als muzikale helden noemt Arthur onder meer David Bowie, John Lennon, Pink Floyd, The Cure, Warpaint en Jeff Buckley. Hij heeft verschillende manieren waarop hij nummers schrijft: soms rolt iets er in één keer uit, maar meestal begint hij met een gitaarpartij. Ook schrijft hij gedichtjes zonder muziek, die dan later heel goed bij een bepaald nummer blijken te passen. "Ik wil met mijn nummers vooral een sfeer neerzetten. De teksten moeten die sfeer ondersteunen. In het nummer ‘Lost my mind’ zitten bijvoorbeeld piano-akkoorden die beangstigend klinken. Daarom gaat de tekst ook over zoiets. Soms zit ik gewoon wat te improviseren met mijn stem en dan is er één regel die als een soort refrein komt bovendrijven. Dan schrijf ik daar de rest van de tekst omheen."
Frusciante
Hij nam al zijn nummers op in één of twee takes, omdat hij de sound puur wilde houden. John Frusciante, ex-gitarist van de Red Hot Chili Peppers, was daarbij zijn grote voorbeeld. "Hij heeft een paar soloplaten gemaakt waarbij hij ook alles analoog in twee à drie takes opnam. Ik wilde dat mijn muziek niet te gepolijst, niet te geproduceerd zou klinken. Foutjes hoeven niet altijd echt fout te zijn. Een noot die net niet vals is of een slechte timing hier en daar kan juist karakter geven aan je muziek. Zelfs The Beatles speelden niet altijd zuiver." Hoewel Arthur overtuigd is van de charme van het analoge opnemen, was het in eerste instantie uit nood geboren. "Frusciante heeft een plaat opgenomen met een viersporenrecorder. Dat vond ik inspirerend en daarom heb ik een achtsporenrecorder gekocht. Eerst deed ik daar niets mee en nam ik al mijn muziek digitaal op. Maar toen mijn laptop crashte, moest ik wel." Toen werd hij enthousiast en speurde Marktplaats af naar nog meer vintage opnameapparatuur in plaats van een nieuwe laptop aan te schaffen. "Het mooie aan werken met oude apparatuur is ook dat je niet weet wat eruit komt. Je kunt aan een knop draaien die voor één bepaald effect bedoeld is, maar dan gebeurt er nog iets anders. Er komt bijvoorbeeld een kraak in, die juist een mooie toevoeging kan geven. Vergelijk het met fotograferen met een oude camera met fotorolletjes." Een ander pluspunt van de achtsporenrecorder vindt hij dat je selectief moet zijn in wat je opneemt. Dat maakt je alert op wat echt essentieel is voor een nummer. "Digitaal zou je eindeloze mogelijkheden hebben om dingen over elkaar heen op te nemen. Nu moet ik heel goed nadenken waar ik die acht sporen mee vul."
Aankloten
Muziek maken is voor Arthur niet iets dat hij uitsluitend in zijn eentje op zijn zolderkamer doet. Hij speelt ook gitaar in de band Christopher’s Soul. Voor deze plaat heeft hij echter niet overwogen zijn bandleden te vragen het één en ander in te spelen. "Ik kan de dingen niet zo goed uit handen geven. Natuurlijk is het soms goed om er iemand anders bij te hebben, omdat die weer een andere kijk op je muziek kan bieden. Maar voor dit project wilde ik graag overal zelf de controle over houden. Doordat ik alles zelf heb gedaan, is het een heel persoonlijke plaat geworden. Dit is echt honderd procent 'ik'."
In september begint hij aan de opleiding 'Art of Sound' aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. "Daar leer je alles over opnemen en produceren. Ik vind het gewoon superleuk om dat te doen en zoek ook van alles op over hoe het moet enzo. Maar soms ben ik ook gewoon maar wat aan het aankloten. Dat kan ook weer heel leuke dingen opleveren. Het mooie aan muziek maken vind ik, dat je met niets begint en eindigt met iets groots. Het is voor mij vaak een teleurstelling als een nummer af is, omdat ik er dan niets meer aan kan doen." Optredens staan er voorlopig niet gepland, behalve ergens in november. "Ik zit bij ZIKIR Records, een label dat ik samen met twee vrienden heb, en in november willen we een avond organiseren waarop allerlei bands spelen die bij dat label zitten," vertelt hij. Daar zal Thoughts of Alexander ook één van de optredende acts zijn. Tot die tijd kun je op Spotify genieten van 'I Am Leaving Today'.