Al sinds januari van dit jaar zijn ze bezig met de ‘Theories of Flight’-tour, naar het gelijknamige album dat in 2016 verscheen. Na een eerdere serie concerten in Europa en het eerste deel van hun Amerikaanse tour, doen ze nu Europa voor de tweede keer aan. Tijdens een deel van deze tour speelt de Oostenrijkse metalband Psycho Village in het voorprogramma. Ook in Leiden mag deze jonge metalband voor hen openen. De heren zetten een strakke, energieke show neer voor een helaas halflege zaal. Achter hen een scherm met videoprojecties die nogal algemeen aandoen: een vuurzee, een sterrenhemel, vliegende kogels... De SM-achtige beelden bij het nummer ‘Tell me’ hebben nog het meeste karakter. Niettemin zijn de liedjes toegankelijk, stevig en catchy. Een prima opwarmer.
Tijdens hun huidige wereldtournee speelden de progressieve metalpioniers van Fates Warning al eerder in Nederland, maar op 3 augustus 2017 stonden ze voor het eerst in Leiden. “Het is wel stil hier,” merkt zanger Ray Alder op. Maar dat is hij inmiddels wel van Nederlanders gewend. De proggers laten zich daardoor niet uit het veld slaan en zetten een uitstekende show neer.
Psycho Village
Als het de beurt is aan Fates Warning is het inmiddels wat drukker geworden, maar toch valt de opkomst tegen. De grote zaal van Gebr. De Nobel is redelijk gevuld, maar echt vol is het niet en de balkons blijven leeg. Het heeft er wellicht mee te maken dat de band in januari van dit jaar nog te zien was in het Patronaat in Haarlem, waar waarschijnlijk veel fans uit de omgeving al naartoe geweest zijn. Jammer, want deze topband verdient een groter publiek.
Geen kil gefreak
Het optreden start met ‘From the rooftops’, ook het openingsnummer van het album ‘Theories of Flight’. Vanaf de eerste noten is het raak: de band is uitstekend in vorm en het is een genot om hun vakmanschap te zien. Het hoge zanggeluid van Ray Alder klinkt vol en zuiver. De riffs van meestergitarist Jim Matheos zijn indrukwekkend en ook zijn gitaarcollega Michael Abdow gooit al snel een hele truckendoos open. Bassist Joey Vera toont eveneens een enorme vingervlugheid en virtuositeit, en gaat bovendien zo op in zijn spel dat hij er allerlei rare grimassen bij trekt. Ook het spel van drummer Bobby Jarzombek is top: energiek, strak en veelzijdig. Ogenschijnlijk moeiteloos speelt hij wisselde ritmes en zelfs verschillende maatsoorten in één nummer (en dat bij meerdere nummers). En alles bij elkaar klinkt het geweldig. Dit is geen kil technisch gefreak, maar ook nog eens met gevoel gespeeld en zo weet Fates Warning het publiek te raken met hun uitstekende heavy melodieuze composities.
Bekende gezichten
Tussen de bandleden onderling is weinig interactie te zien, maar gelukkig weten ze wel goed contact met de zaal te maken. Met name Ray Alder en Joey Vera weten het publiek op te zwepen. Iedereen geniet en een flinke groep fanatieke fans zingt alles mee. Toch is de band blijkbaar een uitbundiger publiek gewend. “Het is wel stil hier,” zegt Ray tussendoor. “Maar dat zijn we wel gewend in Nederland. Eerst schrokken we daarvan, maar nu komen we hier al jaren en weten we wel beter.” Ray ziet zelfs bekende gezichten in het publiek. Vast mensen die ook naar de show in Haarlem zijn geweest. “Leuk dat jullie er weer zijn! Maar we doen precies hetzelfde hoor,” grapt hij, waarna de band doorknalt met het pakkende ‘Seven stars’. De setlist is gevarieerd, met een aantal nummers van ´Theories of Flight´ afgewisseld met ouder werk van vooral ‘Parallels’ en ‘A Pleasant Shade of Gray’. De vele lang uitgesponnen nummers vervelen geen moment, met af en toe hoogtepunten als ‘The light and shade of things’, dat ook op het meest recente album staat. De bandleden hebben er duidelijk plezier in en komen na afloop van het optreden nog even terug voor een toegift van twee nummers: ‘Through different eyes’ en ‘Monument’.