Het is druk op het eiland, en al snel gaat het publiek los bij de bekendere nummers. Ze dansen in de modder, met hun armen in de lucht, op vette beats en scheuten hardcore die voorbij komen. Ze zingen mee met nummers als ‘Als Punk geen muziek is’ en ‘Goochelaar’, en tijdens ‘The Duck’ wordt er brood op het podium gegooid. Een inside joke van fans die de band vaker hebben gezien.
De Nijmeegse Vierdaagsefeesten 2024 zijn ten einde, en wat een feest was het! De redactie van 3voor12 Gelderland kijkt met tevredenheid terug op een week vol muzikale hoogtepunten. We hebben opnieuw spannende nieuwe artiesten ontdekt op het Valkhof Festival, in de Stevenskerk, op Stadseiland Stek en andere podia verspreid door de Nijmeegse binnenstad. De redactie van 3voor12 Gelderland deed de hele week uitgebreid verslag in woord en foto's en presenteert hierbij de top 25 van dit jaar.
13. Prins S. en de Geit
12. Liam Bailey
Liam Bailey, gepland om 20:00 uur, krijgt een perfecte spot op het programma. Het is gedurfd om zijn hele set solo te doen, enkel gesteund door een gitarist, maar Bailey uit Nottingham slaagt hier moeiteloos in. Zijn prachtige zangstem en het materiaal van zijn recente album Zero Grace zijn van uitzonderlijke kwaliteit.
11. O.
O. is ontstaan tijdens de coronatijd; het Londense duo wilde zoveel mogelijk herrie maken met zo min mogelijk instrumenten. Wat Henwood uit zijn baritonsax haalt, is echt maximaal. Door gebruik te maken van een loopstation klinkt het soms alsof er metalgitaren in zijn instrument zijn verstopt, altijd met een groove. Het publiek geniet er met volle teugen van en de dansende menigte wordt na elk nummer groter.
>>> lees verder
10. Squirrel Flower
Squirrel Flower is als een mix van Mazzy Stars Hope Sandoval en R.E.M. (vooral ten tijde van Monster). Of, om hedendaags te blijven, de eeneiige tweelingzus van Molly Hamilton van Widowspeak. Maar genoeg over vergelijkingen; Squirrel Flower heeft genoeg eigen karakter om elke vergelijking te doorstaan.
9. Will Butler + Sister Squares
Oké, er zijn momenten dat de vergelijking met Arcade Fire makkelijk te maken is, terwijl Will Butler + Sister Squares op andere momenten net zo makkelijk een compleet andere muzikale weg inslaan. Uiteenlopend van experimenteel tot uitbundig, ritmisch in de beste Talking Heads-traditie of groovend a la Balthazar. Het is catchy, weird en altijd dansbaar. Misschien heeft Will niet de uitstraling van zijn broer, muzikaal is het allemaal retestrak.
>>> lees verder
8. Ustad Noor Bakhsh
Tussen het muzikale geweld van indie, electropop, freejazz en rap van de overige zondagacts houdt deze krasse oude heer zich prima staande met zijn meeslepende muziek en zijn onverstoorbare humor. Onverstaanbaar, ook. Hij kondigt zijn nummers zelf aan met een heel verhaal vol weidse gebaren zonder zich erom te bekommeren dat niemand hem verstaat. Hoewel, niemand? Voor het podium staat een klein groepje Pakistanen dat hem enthousiast van repliek dient.
7. RolRolRol
Wat krijg je als Justice besluit loungemuziek te maken en die grotendeels te baseren op Herbie Hancock-samples? De eerste twintig minuten van RolRolRol, een electrojazz-duo bestaande uit Jameszoo en Niels Broos. Hun jarenlange samenwerking resulteerde vorig jaar in debuutalbum MUSIC, een mooie verzameling elektronische jazz die even relax als onnavolgbaar als dansbaar kan zijn.
>>> lees verder
6. Fresku
Na een klein half uurtje beheerst spelen is het tijd voor verandering en wordt het publiek dan toch aangespoord om te gaan staan, om naar voren te komen. Na een treffende Joe Biden-imitatie volgt ‘Kreeft’ en barst het feest pas echt goed los. Vorige keer voelde dit dus onwennig, nu is het gepland en klopt het. Maar het is niet alleen maar knallen vanaf nu, er wordt gas terug genomen en een indrukwekkend kalme versie van ‘Kutkop’ (vloeken in de kerk) volgt. Ook de uitvoeringen van ‘Nieuwe Dag’ en ‘Nooit Meer Terug’ zijn betoverend.
>>> lees verder
5. Gurriers
Vorig jaar waren ze te vinden in Merleyn: vanavond mogen ze afsluiten. En het moet gezegd: Gurriers slopen vakkundig het laatste restje festivalkracht uit het publiek met hun furieuze set. Singles 'Nausea' en 'Top Of The Bill' komen in een razende chaos voorbij en gunnen het publiek geen tijd om op adem te komen. En terwijl iets verderop Politie Warnsveld Podium Poort afbreekt met hun optreden, doet Gurriers datzelfde op de Arc.
©
Marijn Davids
Terwijl ze al vroeg in de set 'Karma The Knife' speelt, verschijnt deze week haar nieuwe album Gemelo, volledig in het Spaans na haar Engelstalige voorlaatste album. Haar Mexicaanse roots en klassieke opleiding hebben van deze muzikale nomade een sterke vrouw gemaakt, vergelijkbaar met wereldsterren als Rosalía. Ondanks de rustige avond op het Valkhof, weet ze moeiteloos alle aanwezigen te boeien.
©
Heyta Melssen
Ook vandaag hoeven er niet veel noten gespeeld te worden voordat de eerste toeschouwers van hun stoelen komen om te dansen. De muziek van Orchestra Baobab is dan ook behoorlijk catchy en zomers. Ze combineren veel stijlen: Cubaanse muziek, Caribische muziek in bredere zin en natuurlijk traditionele Afrikaanse stijlen. Dat klinkt misschien als een hectische mengelmoes, maar gezien de verwantschap van de stijlen is het geen verrassing dat dit al vijftig jaar bijzonder goed werkt.
©
Heyta Melssen
In de 8e eeuw kwamen de Vikingen aan land in Lindisfarne, een eilandje in het noordoosten van Engeland. Vanavond enteren zeven noormannen en -vrouwen de van oorsprong katholieke Stevenskerk. Bedreigend? Allerminst: er vloeit geen bloed en middeleeuwse rituelen blijven achterwege. Wie de indrukwekkende ceremonie van 'grote broer' Heilung heeft meegemaakt, kent hun stijl. Sowulo, de rune die zon betekent, richt zich echter meer op het muzikale en vormt een fijne stijlbreuk in de Vierdaagse-programmering.
©
Heyta Melssen
Wat teleurstellen in het Iers is weten wij niet. Maar goed, dat weten de heren van Kneecap waarschijnlijk ook niet, want wat zit de set goed in elkaar. Dat wij de taal niet altijd begrijpen of dat we de situatie van Noord-Ierland niet helemaal bevatten is voor het trio geen enkel probleem. Langzaam bouwen ze de set op, via 'Better Way to Live' (helaas zonder Grian Chatten van Fontaines DC) en 'Sick In The Head' naar echte politieke statements als 'Get Your Brits Out' en ‘H.O.O.D.’. Maar daar wacht het publiek niet op. De stevige raps en catchy housebeats zorgen dat de pits al vroeg op stoom komen en gedurende de show alleen maar groter worden.