Na drie jaar de plas ophouden stond het Lowlands-publiek meer dan klaar om deze 2022-editie in te knallen. En dat gold net zo hard voor iedereen op het podium en achter de draaitafels. Artiesten als The Opposites en Goldband gaven het juiste antwoord op de knaldrang van veel bezoekers, Fred again.. liet overtuigend zien hoe spannend live dance-muziek kan zijn, terwijl Stromae en Eefje de Visser met hun betoverende shows alle zintuigen prikkelden. De 3voor12-redactie keek en recenseerde meer dan 90 optredens in 3 dagen en zette de 30 allermooiste shows van Lowlands 2022 voor je op een rij.

13. Coloray

Na pak ‘m beet twintig minuten komt Coloray helemaal los en ontpopt hij zich als ware frontman van zijn tweemans-show, waarbij hij ondersteuning krijgt op de synths. Hij pakt de microfoon, stapt achter zijn instrumenten vandaan en beleeft een heus popstermomentje waarbij hij als circusbaas zijn publiek opzweept.

Lees hier de hele recensie. 

12. Froukje

Froukje kan nog niet uit een krankzinnig groot oeuvre plukken, maar komt het uur toch moeiteloos door omdat elk van die nummers simpelweg van hoge kwaliteit zijn. Geen fillers, geen covers.

Lees hier de hele recensie.

11. The Murder Capital

Het helpt ook dat McGovern als kind in een ketel duistere charisma is gevallen. Intens en een tikkeltje psychopathisch tuurt hij over de mensen heen terwijl hij zijn beatgedichten de zaal in spuwt met teksten over vervreemding, eenzaamheid en zelfmoord. De muziek van The Murder Capital is bepaald geen vrolijke kost. Veertig minuten lang wordt het wordt steeds lomer, steeds duisterder. En dan hebben ze een belangrijke troef achter de hand.

Lees de hele recensie.

10. Oscar and the Wolf

Max Colombie ziet er vandaag een beetje moe, maar vooral zielsgelukkig uit. We kunnen iedere minuscule gezichtsuitdrukking volgen, want het LED-scherm over de volle breedte van het podium schakelt nergens weg richting de bandleden en toont non-stop zijn gezicht close-up. We zien hoe hij in zichzelf gekeerd giechelt in ‘Fever’, we zien hoe hij zo hard moet lachen dat hij in ‘You’re Mine’ bijna niet meer kan zingen.

Lees hier de hele recensie

9. Burna Boy

Hoppakee, vlammenwerpers erop en gassen maar. Vanaf de eerste tel begint de drummer te vlammen met aanstekelijke heupwiegritmes, om een uur lang onophoudelijk aan de heupen te trekken. Een beetje alsof je op hete kooltjes staat te dansen: je móét je voeten wel optrekken op die gesyncopeerde drumbeats. Zo laat Burna Boy Lowlands een uur lang keihard swingen.

Lees de hele recensie. 

8. Weval

Vandaag staat Weval om half vier 's middags al in de sfeervolle rozige schemerlichten van de Heineken, een veel vroeger slot dat goed past bij de muzikale hoek die ze in zijn geslagen: steeds verder weg van de dansvloer, steeds net een tikkeltje jazzier. De band durft ook steeds meer buiten de lijntjes te kleuren, en wil daarin ook nog wel eens uit de bocht schieten. Dat maakt deze show nét een tikkeltje spannender, wat hun ingetogen elektronische liedjes echt ten goede komt.

Lees de hele recensie.

7. slowthai

De opkomst met ‘Unchained Melody’? Afsluiten met een ‘Barbie Girl’-playback? Het bestie-duet met James Blake? De manier waarop slowthai de lens van die cameraman vooraan likt? De show zit vol momenten. Maar die massive wall of death? Zo’n chaos hebben we nog niet gezien, deze editie van Lowlands.

Lees hier de recensie.

6. Hang Youth

De ultrakorte nummers worden er doorheengeramd, afgewisseld met bijdehante ongein. Vijf A4’tjes aan setlist, laat Van Gijlswijk weten. Het is nodig, want er is veel in de maatschappij waarmee moet worden afgerekend. De koning die op een zwerver lijkt, mensen die iets met vlaggen doen, Rutger Bregman met z’n AKO-ideologie, oneindig vaak de overheid.

Lees hier de recensie.

5. Eefje de Visser

Pinkpop: hoogtepunt van het festival. Down the Rabbit Hole: hoogtepunt van het festival. En nu, spoiler, is Eefje de Visser weer een hoogtepunt op de eerste dag van Lowlands. Het is moeilijk om een recente Nederlandse show te bedenken die er beter uitziet dan dit.

4. Jungle

Geloof het of niet, maar Jungle heeft zichzelf gepromoveerd van fletse tot volledig sprankelende liveband. Wie de Londense formatie in de begindagen zag, kon niet voorspellen dat het zich hiertoe zou kunnen evolueren.

3. Fred again..

Het coolste aan Fred again.. is misschien wel dat-ie toch best linksige dance vertaalt naar een supertoegankelijke sound, zonder dat het naar de verkeerde kant van het spectrum schiet. Neem nou die plaat met Swedish House Mafia. Dat klinkt in theorie gewoon als een superslecht idee, in werkelijkheid is het een melancholisch breakbeat-anthem met een Future-sample. Natuurlijk is de straightfoward housebeat de rode lijn in deze show, maar des te leuker is het als er opeens een flardje jungle of drum ’n bass doorheen prikt en die met waanzinnig gebrul wordt ontvangen. Zo zou zijn muziek zomaar de ultieme gateway drug kunnen zijn voor mensen die zelden de voeten op de dansvloer zetten.

2. Goldband

Op de vorige Lowlands, drie jaar geledens, stond Goldband in Sexyland. Nog geen single uit toen ze geboekt werden, maar wel vrienden die in ze geloofden en het aandurfden. Dit jaar staan ze meteen na de verrassingscomeback van The Opposites, die de avond ervoor de halve hut hebben afgebroken. De Haagse boyband laat zien dat ze het stokje hebben overgenomen van het duo dat op vrijdag de Alpha headliner was.

1. Stromae

De headlineshow van Stromae is alles wat je wil van zo'n laatste headlineshow: muzikaal strak, visueel spectaculair, zwalkend van emotionele diepgang naar vreugdevolle euforie. Zo dirigeert de Belgische maestro Lowlands naar een climax.