Over hun chemie als dj-duo valt niet te twisten, ze zijn de nieuwe garde van de Rush Hour-stal, en met hun aanstekelijke sets vol italo, disco en stevige house draaien ze al de hele zomers de festivals plat. Kamma en Masalo krijgen het mooiste slot van de Lowlandsnacht: de zondagse afsluiter van de X-Ray. ‘We zijn bijna verplicht om de fakkel van de oldschool sound te dragen.’

Of 3voor12 het interview op Dekmantel wilde doen. In theorie een leuk idee, in de praktijk? Anderhalf uur op zoek naar die ene centimeter op het terrein waar de bas en de kickdrum niet genadeloos door de geluidsopname donderen, anderhalf uur dwalen via de ingewanden van het Dekmantel terrein, anderhalf uur waarin ze continu worden aangetikt door bekenden. Kamma is de stoere hosselaar die zich langs de bewaker probeert te sweet talken, Masalo is de gezellige gast die steeds uit het zicht verdwijnt omdat-ie ergens in een gesprek is verzeild geraakt. ‘Masalo is vandaag de fladderaar,’ grapt Kamma.‘Ik houd voor nu het overzicht. Althans, op papier.’

Kamma en Masalo bij Dekmantel 2019

Een trap tegen de deur van Rush Hour

Die dynamiek loopt als een rode draad door hun verhaal. Masalo is niet het type om z’n muziek op te dringen. Kamma daarentegen? Die durfde eigenhandig de deur open te trappen bij Antal, way back in 2016. Figuurlijk, dan. Antal zal Kamma en Masalo vast van gezicht hebben gekend – ze waren kind aan huis bij de Disco 3000-feesten van Rush Hour, lieten hun vingers nog wel eens door de bakken in de platenzaak glijden – maar of hij hen kénde? Da’s een groot woord. ‘Maar ik was vét brutaal,’ grinnikt ze, achteruit geploft in een bank in de backstage. Ze heeft een flinke grijns op d’r gezicht, en op d’r shirt prijkt een foto van baby Yoda achter een synthesizer. ‘Gewoon zo: “Geef me je e-mail, je moet effe de muziek van Masalo checken. Ik heb twee vette tracks van hem, die ga ik je sturen.” Ik dacht: fuck it, ik fix het wel. Antal stuurde trouwens niks terug, zo is-ie dan ook wel weer. Toen waren we bij Strange Sounds From Beyond, en draaide hij opeens een van die tracks!'

Masalo hoorde de beat inkomen, bij de eerste kick en hi-hat stond-ie al totaal verpletterd naar Antal te kijken. ‘Wooooooooow! Überhaupt de eerste keer dat mijn track op zo’n stage werd gedraaid. Echt insane.’ En toen ze twee weken later in De School stonden bij Antal? Toen draaide hij opeens die ándere plaat die Kamma had opgestuurd, de gospelhousetune ‘Testify’ met Jamie 3:26. Drie uur lang was het aardedonker en fucking rokerig in De School, maar in de break van die plaat gooide de lichtman de blinders voluit open en sloeg de dansvloer totaal op tilt. ‘Het was gewoon church,’ verzucht Masalo. ‘Volle bak, zo insane. Steven de Peven stond ernaast, die tikte me aan: “What the fuck, is deze van jou?” Ja, ik wist ook niet dat het zó aan had kunnen slaan. Echt een kippenvelmoment.’

En de rest is geschiedenis. Al jaren zijn Kamma en Masalo een vaste waarde in de Amsterdamse clubscene, onder de vleugels van Rush Hour is het dj-duo nu écht keihard aan het doorbreken. Beiden met releases op het label, zij op deze comp, hij scoorde met 'New Dance' een klapper van een neo-italohit en werkte aan tracks met Soichi Terada. Met hun feelgood-sets vol aanstekelijke italo, disco en punchy house stonden ze al op Drift, Wildeburg en Lente Kabinet, al op ADE prijkten ze in de hoogste regionen van onze toplijst, in het binnen- en buitenland zien ze de stages steeds groter worden, binnenkort komen ze met een compilatie op Rush Hour (zoals Sassy J en Hunee ook al deden), en aanstaande zondag krijgen ze het aller-, allermooiste slot van Lowlands, als afsluiters van de X-Ray.

Dansen bij Kees

Ooit ontmoetten ze elkaar op de dansvloer van Trouw. Op zaterdag 19 december 2009, om precies te zijn, bij het 25-jarige jubileum van KC The Funkaholic. Ze hadden elkaars gezicht wel eens gezien bij Boogie Bash, een piepklein boogie- en soul feestje (en label!) dat KC destijds runde in de kelder van Paradiso. Daar kwam een handjevol liefhebbers op af: niet meer dan twintig man, en dan vaak ook nog wat oudere dansers, veel veertigers en vijftigers. Kamma was er kind aan huis, dankzij haar dj-ouders. Die draaiden in de jaren tachtig en negentig als Dr. Tiong en DJ Sylvia, waren dj-collega’s van KC bij Soul Kitchen, Paradiso en RoXY, en al sinds haar vijftiende ging Kamma ‘dansen bij Kees’, om totaal verslingerd te raken aan die soulvolle clubsound.

En Masalo? Die kwam daar met zijn broer, om te nerden op de Boogie Bash-klassiekers van Patrice Rushen en Fatback Band. In dat piepkleine zaaltje ontkwamen Kamma en Masalo niet aan elkaar, twee jonkies die op die feestjes behoorlijk uit de toon vielen maar die klassieke platen wel totáál ademden. Dus toen Masalo haar twee weken later herkende op de dansvloer bij KC, tikte hij Kamma op de schouders terwijl een Inner Life-plaat door de speakers schalde. Zelf scharrelde Masalo al een tijdje rond in de Amsterdamse clubscene, niet veel later organiseerden ze samen huisfeestjes (totdat de politie wel erg vaak kwam opdagen), gingen toen legaal met The Reboot (waarvoor Kamma’s vader z’n dj-alias uit de vrieskast trok!) en begonnen samen te draaien (toen The Reboot eindelijk Brighter Days werd gedoopt). Zelden zie je dj's die elkaar zo naadloos aanvullen. Achter de draaitafels vertrouwen ze elkaar blind, hebben soms zonder één woord te wisselen al dezelfde track geselecteerd, maar gooien elkaar net zo graag keihard in het diepe.

Het breekijzer van Antal

Anders dan een boel Rush Hour-dj's hebben ze nooit achter de toonbank van de platenzaak gestaan. Antal zag gewoon iets in die jonge liefhebbers, want nadat Kamma hem die twee tracks had gemaild hield-ie een oogje in het zeil. Het liefst had-ie ‘Testify’ zelf uitgebracht als een ander label er niet al mee vandoor was gegaan, en steeds vaker nam Antal het duo op sleeptouw naar de festivals waar Rush Hour stage-hostings deed, promoveerde ze naar steeds betere slots, en uiteindelijk kwam ook die Rush Hour-release van Masalo in de vorm van ‘New Dance’. 

Je kunt het je nauwelijks voorstellen, want de dansvloer voelt opener en vrijer dan ooit, het is eerder de regel dan uitzondering om op de dansvloer platen uit alle hoeken van de wereld tegen elkaar op te horen botsen, en dat wijten Kamma en Masalo totáál aan een dj als Antal. Voor hun doorbraak zat de clubscene nog in de wurggreep van minimal en rechtdoorzee techno. DJ’s draaiden ook een stuk honkvaster, zegt Kamma. ‘Een soort verzuiling in sound,’ stemt Masalo in. ‘Óf je zat in de piepkleine disco- en boogiescene en je ging naar de feesten van Kees, of je ging naar techno- en minimalfeesten. Bij Rush Hour hoorde je gewoon boogie én Juan Atkins voorbij komen, hele mooie soulvolle disco én Braziliaanse funk én Chicago house. Antal en de dj’s die hij om zich heen verzamelde lieten zien dat je dat allemaal door elkaar kunt draaien, zolang je het maar op een bepaalde manier draait en de timing nailt. Amerikaanse dj's deden dat ook al, van new wave tot acid tot harde techno tot hele soulvolle disco. Dat contrast gebeurde al in de jaren tachtig. Maar in Nederland ging het op een gegeven moment een andere kant op. Antal is dat natuurlijk altijd blijven doen, maar heel lang snapte niemand dat. Tot die doorbraak, toen kwam alles samen. Voor ons was dat ook een verademing. Dat gaf zoveel vrijheid en inspiratie, het is wel de basis van wat we nu doen.'

Vuur voor de oldschool sound

Die liefde voor die tijdloze platen, de gelaagdheid die in de traditie van de oldschool dj’s die via Rush Hour bij hen op de radar kwam? Die ademen, die leven ze. ‘Ik denk dat wij die fakkel wel dragen,’ zegt Kamma. ‘Ik ben daar ook bijna toe verplicht, als ik naar mijn ouders kijk en wat zij hebben gedaan. Dat is mijn opvoeding en mijn roots dus dat zal ik altijd doen. Het is waar we vandaan komen, maar we banen ook ons eigen pad.'

Want nu ze op steeds grotere en grotere stages draaien, valt ook op hoe ze van hun leermeesters afwijken. Juist door soms een tikkie punchier te draaien, net dat ene zetje aan een krakkemikkig gemixte italo- of discoplaat te geven. ‘Bij sommige platen snap je waarom het nooit is aangeslagen,’ zegt Masalo. Als je het draait op een groot systeem klinkt het als een natte krant, maar als je het remixt? Dan unlock je de potentie.’ Kamma: ‘Dat is onze kracht: we hebben de kennis production-wise, we willen die oude platen naar het volgende niveau tillen. Dat is de fase waar we nu inzitten. We komen deels uit de school van Rush Hour, maar we zijn ook fan van selectors als Orpheu The Wizard, Young Marco en Tako. Wat zij doen heeft weer een andere feel of gelaagdheid, echt mega inspirerend.’

Nu komt alles full circle. Zoals Antal en Hunee in 2014 op Lowlands in de X-Ray hun doorbraak forceerden, zo gaan Kamma en Masalo ongetwijfeld hun kans grijpen op de zondagnacht. Van Lowlands krijgen ze maar liefst drie uur de tijd om iedereen met een glimlach op het gezicht en hartjes in de ogen naar huis te sturen. De nacht ligt als een rode loper voor ze klaar.