Tijdens het Amsterdam Dance Event vliegt Rush Hour de crew van het Japanse festival Rainbow Disco Club in voor een speciale samenwerking. Van tien uur ‘s avonds tot acht uur ‘s ochtends kun je dansen bij de gecombineerde magie van de twee. Maar waar komt die magische connectie eigenlijk vandaan?

Honderd kilometer ten zuidoosten van Tokyo ligt Izu, het schiereiland waar het Japanse festival Rainbow Disco Club jaarlijks neerstrijkt. Om er te komen daal je neerwaarts vanuit de Japanse hoofdstad, langs de lange, blauwe kustlijn van Japan, het raampje open, een oude soulplaat die door de speakers klinkt. Je klimt een stukje omhoog, de bergen in, en terwijl je het zand onder de banden van de auto een klein beetje hoort knarsen, kom je aan op een grote, groene vlakte met een prachtig uitzicht. ‘Het is bijna spiritueel om daar muziek te luisteren,‘ bezweert Rush Hour’s Masalo.

Dat is de achtergrond voor Rainbow Disco Club, een boutiekfestival waar jaarlijks zo’n 2500 mensen op af komen om van negen uur ‘s ochtends tot negen uur ‘s avonds te dansen. Vind je dit al klinken als een verademing, dan kun je daar nog een kraakhelder geluidssysteem en één enkele maar mooie stage bij op tellen, waar klinkende namen zoals Ben UFO en Palms Trax geprogrammeerd staan naast Japanse helden zoals DJ Nobu en Soichi Terada en Rainbow Disco Club’s eigen residents Sisi en Kikiorix. En oh ja, als kers op de taart speelt Rush Hour er een thuiswedstrijd.

(Tekst gaat door onder de foto.)

© Masanori Naruse

Antal en Hunee bij Rainbow Disco Club 2019

Een thuiswedstrijd in Japan? Jazeker, want het Amsterdamse label en platenzaak is al vijf jaar vaste gast op het festival, waar het traditiegetrouw de volledige laatste dag voor zijn rekening mag nemen. Antal en Hunee sluiten nu al jaren gezamenlijk het festival af, San Proper is steevast van de partij, en ieder jaar neemt Antal, naast zijn hele familie inclusief dochters, nog een Rush Hour-crewlid mee op sleeptouw. Voorgaande jaren sprongen Sadar Bahar en Sassy J in het vliegtuig. Dit jaar was de beurt aan de Amsterdamse dj en producer Masalo, die zelf ook roots in Japan heeft en zijn moeder had meegenomen. Zo keek hij op Rainbow Disco Club glunderend toe hoe zijn moeder en DJ Nobu honderduit stonden te kletsen over een onderlinge kennis, en stond hij even later met Antal en zijn dochters te voetballen op het groene gras van het festival. Om maar even aan te geven: Rainbow Disco Club hangt aan elkaar van het familiegevoel.

© Masanori Naruse

Dat is ook meteen de conclusie die je kunt trekken uit een rondje langs Rush Hour en Rainbow Disco Club, want de gesprekken barsten uit elkaar van het wederzijdse respect. ‘Ik ben de laatste tijd een beetje allergisch voor het woord familie, maar dat is wel wat het is,‘ vertelt Antal, een uitspraak die wordt geëchood door Masa, de oprichter van Rainbow Disco Club: ‘Ik zie ze als familie. Het is absoluut de muziek die ons verbindt, ondanks de verschillen in cultuur en de landen waarin we geboren zijn,’ vertelt Masa.

Hoe die samenwerking tot stand kwam? Die hebben ze te danken aan een andere spil in Rainbow Disco Club: Knock, ofwel Yuki Yokoyama, een Japanse dj die een tijdje in Amsterdam woonde toen Trouw nog open was en die vaak naar de Rush Hour-labelavonden kwam. ‘In het weekend dat Trouw sloot, sprak ik Antal voor het eerst. Hij had net een b2b met Hunee gedaan, en ik was heel erg onder de indruk!‘ vertelt hij over de mail. Toen Yokoyama weer naar Japan vertrok, en daar bij Rainbow Disco Club begon te werken, overtuigde hij het festival er al snel van om de Rush Hour-crew uit te nodigen. ‘Vijf jaar geleden was de eerste keer, en ieder jaar hebben ze ons teruggevraagd,‘ vertelt Antal. ‘Ondertussen is het een traditie geworden.‘ En, vult Yokoyama aan: ‘Een traditie die ieder jaar magischer wordt.'

(Tekst gaat door onder de foto.)

© Masanori Naruse

Hunee en Antal op RDC

© Masanori Naruse

Vraag je aan de Rush Hour-zijde wat er zo magisch aan Rainbow Disco Club is dat hun aanwezigheid nu een vaste traditie is geworden, dan krijg je van Antal meteen een verhaal over hoe goed dat festival tot in de puntjes is geregeld, van de muziek en het geluidssysteem tot de bouillon bij het ramenkraampje; hoe verfijnd de smaak van residents Kikiorix en Sisi is; en hoe bijzonder het is dat je een festival hebt waar de artiestenbackstage is vervangen door een speeltuin voor de kids, inclusief boomhut. ‘Dat vind ik heel leuk aan de Japanse cultuur: het is heel erg doordacht, alles wordt bestudeerd en ze gaan vrij diep op alles in,‘ vertelt Antal. ‘Er is heel veel aandacht voor detail.’

‘Het voelt wel echt als een muziekfestival, maar niet zoals we dat kennen,’ zegt Masalo. ‘Het is heel sereen, maar dat betekent niet dat het een tamme boel is. Het kan er wel echt lós gaan. Mijn moeder op Dekmantel, dat zou misschien iets te heftig zijn, maar in Japan was dat heel logisch.’ Of neem bijvoorbeeld het feit dat er maar één stage is, waar mensen bij het krieken van de dag uit hun tentje allen om vervolgens de ontbijtsets mee te kunnen pakken. Masalo draaide er dit jaar vanaf stipt negen uur, vertelt hij. Meestal is de eerste shift op een festival geen dankbaar slot. ‘Maar daar is die ochtendset wel een dingetje. Het is niet zomaar een set waarbij je voor niemand staat te draaien. De muziek is op dat moment nog totaal niet clubby, maar juist ambient, soul en new age. Dan gaan ze allemaal op het grasveld zitten, of je ziet ze juist een beetje bewegen. Mensen komen op dat moment echt om aandachtig naar de muziek te luisteren.’

Hieronder vindt je nog zes tips voor Japanse dj's die je moet checken. Rush Hour x Rainbow Disco Club vindt tijdens ADE plaats op donderdagavond 17 oktober.

© Jiroken

Deze sicke dj’s en producers uit Japan moet je absoluut checken

Japan kent een schat aan bijzondere platen, van op New York-House geïnspireerde tracks tot obscure synthpop, coole boogie en disco, organischere elektronica en trippy techno. Hier een klein voorzetje.

Kikiorix

Deze resident en tevens de graphic designer van Rainbow Disco Club komt aankomende donderdag ook in de Shelter, ongetwijfeld met een platentas vol gloedvolle house enoldschool boogieplaten. Luister naar een van zijn sets en je snapt meteen waarom Rush Hour voor zijn warme, op het middenrif werkende sound zou vallen. Overigens is Kikiorix ook mede-oprichter van het label VIS REV SET, dat hij samen met zijn dj-trio TRESVIBES Soundsystem heeft opgezet.

Wata Igarashi

Een flinke afslag vanaf Kikiorix is de diepe techno van de Japanse dj en producer Wata Igarashi, die zijn diepe techno al uitbracht op coole labels zoals het Spaanse Semantica, The Bunker NY en het label van DJ Nobu. Tracks zoals ‘The Outburst‘ doen een beetje denken aan de trippy techno-sets van Donato Dozzy (die overigens ook op The Bunker heeft gereleaset). Aankomende donderdag neemt de Japanner weer een afslag: dan doet-ie een b2b met Rush Hour’s eigen Sandrien.

Sisi

Deze resident van de Rainbow Disco Club-crew is een geliefde digger uit de Japanse scene die zijn kennis ook omgiet in een blog voor diggers. (Test Trax, bij 'review' kun je recensies voor coole obscure tracks vinden. Wel in het Japans, maar je kunt ook gewoon de liedjes luisteren.) In zijn sets speelt-ie de minimalistischere house en obscure pop en disco uit de jaren '80.

DJ Nobu

Misschien een naam die vanzelfsprekend lijkt omdat Nobu nu al jaren vaste gast is op Nederlandse festivals zoals DGTL, Dekmantel en, meest recentelijk, Draaimolen, maar tegelijkertijd een naam die niet op dit lijstje mag ontbreken. Nobu wordt gekenmerkt door zijn diepe en meeslepende technos ound, en is daarnaast ook labelbaas van Bitta, waarop hij onder anderen een plaat van Wata Igarashi heeft gereleased.

Soichi Terada

Je kunt wel stellen dat de hernieuwde aandacht voor cultheld Soichi Terada te wijten is aan de Sounds From The Far East-compilatie die Hunee samenstelde voor Rush Hour. Als in: Hunee speelde hem opnieuw in de kijker, maar het echte succes is natuurlijk te wijten aan zijn het feit dat zijn charmante deephousetracks, zoals ultieme klassieker ‘Do It Again‘, echte oorwurmen zijn.

Kuniyuki Takahashi

Een aanbeveling van Masalo, die mega-fan is van de spirituele en organische klanken die deze Japanner in zijn live-set weet te verweven, deels door zijn beheersing van de Japanse fluit en door de live ingespeelde percussie. In Nederland zul je hem waarschijnlijk niet zo snel zien spelen, maar deze Boiler Room set heeft iets eigenaardig hypnotiserends waardoor je aan de beeldbuis gekluisterd blijft.