Normaliter presenteren de heetste bands uit alle hoeken van de wereld zich op Amerikaans showcasefestival SXSW, voor de internationale muziekindustrie. Eigenlijk was dit jaar niet heel anders: het festival zette in op een online editie zoals we ook bij Eurosonic Noorderslag zagen. Wij bekeken een goeie 150 streaming-shows en visten deze top 21 aan zalige ontdekkingen eruit (en maakten een Spotify-playlist met nog meer mooi spul).

Playlist: heel veel ontdekkingen en hoogtepunten van SXSW 2021

1. Sinead O'Brien

klinkt als: jonge Ierse Patti Smith met postpunkband

Terwijl haar band bestaande uit enkel drums en gitaar een kraut-groove neerzetten met post punk invloeden draagt Sinead O’Brien haar poëzie voor met een stevige portie galm over haar stem. De twee lijken los van elkaar te staan en vullen elkaar tegelijkertijd naadloos aan. De zangeres heeft een fascinerende aantrekkingskracht waardoor alle teksten aankomen ondanks dat je weg wilt spacen op de muziek.

2. CLIPPING

klinkt als: industriele beats met een van de snelst én verstaanbaarste rappers van zijn generatie

De showcase van het wereldberoemde NPR Tiny Desk belooft 4 verrassingsoptredens en de laatste van de vier is van het industriele hiphoptrio CLIPPING. Speciaal voor Tiny Desk hebben ze een mini versie van hun livesetup gebouwd, met bureau van 10 cm hoog,laptop & synths van enkele centimeters breed en een mic die amper tussen de vingers van rapper Daveed Diggs past. De liveraps zijn Diggs zijn zeer indrukwekkend en de beats van nieuwe plaat Visions Of Bodies Being Burned zijn geweldig.

3. Phoebe Green

klinkt als: verslavende indierock voor een avondje zwelgen

Durf je jezelf te zijn, of ga je toch telkens weer een rol spelen om vriendschappen te forceren? Phoebe Green legt haar relaties onder de loep in het verslavende ‘Reinvent’, met een lekker emo tekst. De rest van haar repertoire klinkt nog een stuk zwartgalliger en zwaarmoediger. Muziek om bij te zwelgen.

4. TV Priest

klinkt als: het gemene neefje van IDLES

Met z’n gejaagde postpunkgrooves, wringende gitaarlicks en cynisch gescandeerde slogans heeft TV Priest nogal veel weg van IDLES. Sterker nog: knijp je oogjes fijn en je zou zweren dat die zanger (spijkerjekkie, zeemansmutsje en dikke snor) gewoon Joe Talbot is. Maakt niet uit, want dit Londense viertal klinkt nog net wat gemener en rockt de platen uit het systeemplafond.

5. TEKE::TEKE

klinkt als: moderne covers van Japanse filmsoundtracks uit de psychedelische seventies

Welja! Een Canadese psychsurffuzzfunkrockband, vernoemd naar een Japanse gitaarheld en als geheime wapen de elektrische taishokoto. TEKE::TEKE (met de bassist van Patrick Watson in de gelederen en een deal bij Sub Pop) klinkt als een brein dat tegelijkertijd achter duizend verschillende gedachtes aan wil rennen. En verdomd, ze komen er nog mee weg ook.

6. Squid

klinkt als: tijd voor debuutalbum van onvoorspelbare postpunksensatie

Hier doet een vervormde trompet-partij haasje over bij stuwende synth-arpeggio’s, daar gaat de percussionist de gitaren te lijf met een triangel: Britse band Squid valt al een paar jaar op met onvoorspelbare gitaarsongs. Met een debuutalbum in aantocht op Warp rekken ze de grenzen nu nog verder op. Muzikale acrobatiek op het hoogste niveau.

7. Wavy The Creator

klinkt als: Dansbare, Nigeriaanse versie van S10

Opgegroeid in Nigeria en in haar tienerjaren verhuisd naar Texas: Wavy The Creator heeft een unieke achtergrond die terug te horen is in haar muziek. Haar geluid ligt tussen afropop, singer songwriter en emotionele hiphop in. Het creëert een mooie mix die inhangt tussen plezier en verdriet.

8. Black Country, New Road

klinkt als: math rock met Oost-Europese gypsy jazz-invloeden

Vorig jaar riepen we Black Country, New Road al uit tot ons hoogtepunt van ESNS en op SXSW is het opnieuw geweldig. Het kwartier dat ze hier spelen leunt sterk op gypsymuziek en is zeer losjes en dansbaar, maar het muzikale vernuft, strakke spel en de vernieuwingsdrang dringen zich toch ook constant op. Twee tegenpolen die bij elkaar geforceerd worden en in een uitbarsting van energie samensmelten.

9. TENGGER

klinkt als: een kruising tussen Indiase, Koreaanse en minimalistische elektronische muziek

Het Koreaanse stel TENGGER gebruikt harmonium en analoge synthesizers om prachtige dronemuziek te maken. Hun 8-jarige zoontje RAAI steelt de show met zijn dans en geeft daarmee het vrije gevoel weer dat bij de muziek hoort, intens, maar tegelijkertijd rustgevend.

10. Katy J Pearson

klinkt als: Stevie Nicks meets Dolly Parton in een indierockband

Die snik! Die look! Katy J Pearson was vast graag geboren in het wilde westen, maar haar wieg stond in het West Country van de UK. Haar liedjes zitten vol americana-invloeden én haar band (inclusief zalige trompetten!) heeft zo’n lekkere drive dat je aan alles voelt: Katy is klaar voor de festivals.

11. Yung Baby Tate

klinkt als: girl power-rapper met een grote bek

Met ASHNIKKO scoorde rapper Yung Baby Tate een gigaaaaantische TikTok-hit, de rapper uit Atlanta werkte ook met 6lack en Tkay Maidza, maar haar eigen hitje ‘I Am’ is haar allergrootste oorwurm, een ongecompliceerde selfempowerment-hit met een grote bek. In sessie laat ze zien nog veel veelzijdiger te zijn, met ook een zachtmoedige soulvolle kant.

12. PVA

klinkt als: acid house in The Windmill

Telkens als je denkt dat de toevoer van opwindende bands vanuit de Londense scene rondom The Windmill en Speedy Wunderground wel zo’n beetje moet opdrogen, kruipt er wéér een sensationele act tevoorschijn. PVA is een opgefokt dancerocktrio met knetterende acid-synthesizers en onderkoelde zang.

13. Doom Cannon

klinkt als: de rustige versie van To Pimp A Butterfly zonder rap

De afgelopen jaren is Doom Cannon een bekend gezicht geworden in de Britse jazzscene alsook in de popwereld als toetsenist van Celeste. Zijn eigen muziek heeft invloeden van hiphop en freejazz met als verbindende factor een groove die het geheel naar een hoger plan tilt. Een indrukwekkende showcase.

14. No Joy

klinkt als: synthrock-shoegaze met grootse productie

Je zou er zo’n beetje tegenaan kunnen leunen, die indrukwekkende muur van geluid die de Canadese artieste No Joy in elkaar heeft gemetseld. De shoegaze van haar eerdere platen is wat naar de achtergrond verschoven, over stevige nineties-dancerock-beats smeert ze dikke lagen galmende zang en synthesizers, en de gitaarversterker staat op 11.

15. Anna B Savage

klinkt als: een songwriter met de spoken in haar strot

Maffe gewaarwording: het mooiste liedje van Anna B Savage gaat over de twijfel die iedere muzikant zal herkennen (maar toch zelden op een plaat belandt). ‘Three years and still worried it's a mediocre album’, schmiert ze. En even later: ‘Is anyone listening?’ De Londense zangeres heeft een geweldige, diepe stem waarmee ze geesten kan oproepen, en die omlijst ze live met alleen een folky, elektrische gitaar.

16. School Of X

klinkt als: Sigur Ros en Destroyer samen in de studio

De Deense Rasmus Littauer drumde bij MØ en The Asteroids, Galaxy Tour. Zijn soloproject School Of X is een stuk experimenteler, maar verliest ook het popgevoel niet uit het oog. Het klinkt zowel bombastisch als eenzaam. Soms doet het denken aan jaren ’80 pop, maar ook ANOHNI of Frank Ocean zouden zomaar invloeden kunnen zijn. Galmende gitaren, huilende saxofoon en zwevende zang

17. Walt Disco

klinkt als: artpopsongs waar Franz Ferdinand een moord voor zou doen

‘Cut Your Hair’ is een funky artpop-liedje waar Franz Ferdinand een moord voor zou doen, en deze eveneens Schotse gitaarband is live nog veel charmanter. Vooral die zanger, die over het podium paradeert in een flamboyant jurkje, met zijn gezicht vol lippenstift.

18. Loshh

klinkt als: een hypnotiserende cocktail van de muziekgeschiedenis van de hele wereld

Wat een simpele discobol al niet kan betekenen voor de sfeer van een livesessie. De muziek van zijn vijfkoppige band gaat van jazzy afrobeat tot psychedelische latin in een spanne van 10 minuten en de verbindende factoren zijn de aangrijpende spoken word voordracht van Loshh en die rustig draaiende discobol in de hoek. Hypnotiserend en intens.

19. Dasom Baek

klinkt als: rustgevende klassieke fluitmuziek met Oosterse invloeden

Soms kom je op een festival muziek tegen waar je normaal gesproken nooit heen zou gaan maar die je helemaal weet te betoveren. Zo ook de Koreaanse fluitmuziek met looping station en klankschalen van Dasom Baek. Zittend op de grond met slechts een lamp op zich gericht en een mist op de grond maakt het geheel in beeld net zo betoverend als de muziek.

20. CHAII

klinkt als: de Persische MIA

CHAII is een Nieuw Zeelandse rapper en producer met Iraanse roots en familie in Los Angeles en al die invloeden zijn terug te horen in haar muziek. Grootse dancebeats met zowel Engelse raps als raps in Farsi. Van drum & bass naar EDM, dubstep en rock zonder plat te worden.

21. Paupière

klinkt als: MGMT aan de Franse chansons

Nog een vrolijkmakende Canadese ontdekking: Franstalig duo Paupière, dat synthpopsongs speelt met een psychedelisch randje en de allure van een stadionrockband.