Loop de Gashouder in, en wees klaar om weer meteen overdonderd te worden. Waar normaal de discobal is, hangt nu een enorme pop met gespreide armen. Het logo van Afterlife. En dan het geluidssysteem, zo krachtig en kraakhelder tegelijk! Mathame maakt er meteen dankbaar gebruik van, door met ‘Fade In To You’ er voor het eerst de beuk in te gooien, terwijl de melancholische vrouwenvocals er moeiteloos overheen zweven. Het duo is duidelijk in de leer geweest bij Tale Of Us, en heeft trucjes als de bas even wegdraaien en met delay een momentje creëren perfect in de vingers. Hoogtepunt van de set is ‘22’, met die scherpe bijna garage-achtige baslijn, die door het geluidssysteem weer helemaal tot zijn recht komt.
Van de spookachtige downtempo experimenten van recentste album Daemmerlicht natuurlijk geen spoor vanavond in de liveset van Recondite. Dat zou morsdood vallen in deze Gashouder, die om halfeen juist is volgelopen met mensen die barsten van de knaldrang. Wel veel Afterlife-producties met zacht zingende vrouwenstemmen, maar al snel schakelt hij door naar een vollere technovariant met een paar claps en snares. Mind Against gaat er niet overheen met meer geweld, maar creëert juist ruimte voor zichzelf met laag trillende bassen en licht pulserende beats. En wederom die weemoedige, nu wat desolate vrouwelijke zang, die de wiskundige precisie van het label een menselijke touch geeft. Jazeker, er wordt met de ogen dicht gedanst, op Awakenings. In ‘Surge’ van Justin Valentino komt de hele visie van Mind Against samen, met alleen een heel diepe kick, en verder alle ruimte voor de staccato-synth en de wat langere synthlijn. Het is minutenlang genieten, zelfs al wordt het lelijk uitgemixt.
De afgelopen jaren overweldigde Afterlife de Mediahaven en daarna Warehouse Elementenstraat met kraakheldere, minimalistische techno vol precisiebombardementen. De volgende stap is een logische: Awakenings. De labelbazen en Gashouderveteranen van Tale Of Us moeten dat aankunnen, maar houden de debutanten en livesets vanavond ook stand?
Awakenings
Vrijdagnacht van 23.00-06.00 in de Gashouder
Awakenings x Afterlife
Vrijdagnacht van 20.00 tot 08.00 in de Gashouder
Gezien: Mathame, Recondite (live), Mind Against, Stephan Bodzin (live) en Tale Of Us.
Het hoogtepunt: Valt vroeg, met de kraakheldere diepe melancholie van Mathame.
De sfeer: Er zijn best wat vaste Awakeningsgangers, maar nog meer fans van het label. Sommige hebben speciaal hun Afterlife-shirt aangetrokken. Bekende eigen tracks worden met gejuich ontvangen.
De plaat: ‘Mathame - 22’ of toch ‘Fade Into You’?
Het is indrukwekkend hoe goed Afterlife hier past in de Gashouder. Het is de eerste keer, maar voelt als meer, omdat alles klopt. Alles lijkt tot in de details uitgedacht. De zorgvuldige opbouw, met elke dj één klein schepje erbovenop. De lichtman die elk uur een nieuw trucje uit de hoge hoed tovert: stroboscopen die je nog niet had gezien, lasers die boven je hoofd een grote cirkel maken, CO2-kanonnen, en de scherpe synths die van links naar rechts door de Gashouder schieten, tegelijk met knipperende lasers. Het valt allemaal samen, en het kan toch bijna niet anders of Afterlife wordt op Awakenings net zo'n vaste waarde als bijvoorbeeld Drumcode en Electric Deluxe.
Het knappe is dat het muzikaal tot nu toe redelijk minimalistisch blijft, zodat Mind Against aan het begin van de set bijvoorbeeld nog alle kanten op kon. Kom daar maar eens om op de échte techno-nachten op Awakenings. Daar is het vanaf de opener net iets te vaak volle bak gaan. Terwijl vanavond niet eens ook maar één grassprietje voor de voeten van de volgende dj wordt weggemaaid.
(Tekst gaat verder onder de afbeelding)
Of nou ja, net op het moment dat je dat opmerkt, is het tijd voor Stephan Bodzin. Hij draait heel erg van drop naar drop, waarbij het zijn handelsmerk-synths zijn die elke paar minuten een momentje creëren. Het is elke keer hetzelfde, en je moet er niet aan denken dat hij vier uur achter elkaar zou draaien, zoals vorig jaar op ADE. Grappig hoe juist een op papier melodieuze liveset veruit het lompste van de avond is. Of eigenlijk helemaal niet grappig, want het valt enorm uit de toon. Hij zet zo ongeveer elke minuut alle registers open voor een heel lelijke delaydrop, en de kicks suggereren ook iets van: het moet keihard, want ik sta op Awakenings. Maar ja, dit is juist geen standaard Awakeningsnacht. We hadden nog geen cliché opbouw met claps en snares gehoord, totdat Bodzin het feestje kwam verpesten.
Binnen het uurtje dat hij draait beukt hij alles wat vanavond was opgebouwd grondig aan gort. Het is alsof Bodzin wist dat hij op Awakenings moest draaien, maar het mailtje heeft gemist waar in staat dat Afterlife het eens anders wilde aanpakken. Zelfs voor Tale Of Us, met al die big room-ervaring, is hier geen redden meer aan. Ze zijn gedwongen op wat hun piek had moeten worden te beginnen, en schakelen daarna gelukkig terug naar diepere Afterlife-producties, inclusief fluisterende stemmen.
Aan Rødhåd om het karwei af te maken. De juiste man op de juiste plaats: zijn sets hebben het meedogenloze waar het Awakeningspubliek in de vroege ochtend behoefte aan heeft, maar zijn diepe sound ligt daar altijd onder. En zelden is de Duitser te betrappen op een voorspelbare drop of een gemakzuchtige opbouw. Uw verslaggever van dienst had het graag willen zien, maar gaat nu heel even wat slaap pakken. Morgenochtend om 9 uur namelijk weer de dansvloer op voor alwéér een Awakeningsfeest.
(lees hieronder de volgende shift van Tale of Us die Atze de Vrieze meemaakte)
Amper uitgeslapen doet Tale Of Us het de volgende middag nog eens dunnetjes over met een zes uur set in de Loft. Hoe valt die duistere sfeertechno zonder de visuele handtekening van Afterlife? Nou, in eerste instantie niet zo goed. De filmische breaks voelen obligaat, de vocal tracks zijïg en die discoplaat tussendoor ongepast. Het publiek lijkt ook meer bezig met hun Instagram feed dan met dansen. Maar dan gaat de zon onder, breken Carmine en Matteo de dag met een larger than life knaller en valt alles op zijn plek. Van het ene op het andere moment hebben ze die trademark broeierige sfeer te pakken. Ineens is de voorspelbaarheid weg. Als je er bovenop staat kun je mooi zien hoe ze dat doen: allebei hebben ze naast hun cdj's een effectbak staan waarmee ze de dynamiek in de set maximaliseren. Tale Of Us draait heel stijlvast - open, melodieus maar donker - en binnen de kaders vergroten ze steeds precies uit wat de flow op dat moment nodig heeft. Ruimte nodig? Dan trekken we de track leeg. Power nodig? Dan komt er een sublaag onder. Tijd om te spacen? Dan gaan de phasers over de snares. Zo heeft het duo de Loft in zijn macht. Lockdown in optima forma.
Meer ADE19 in ons dossier.