3voor12 was de afgelopen week aanwezig in Austin voor SXSW [zeg: South by South West], het allergrootste showcasefestival ter wereld. Hier in Austin, Texaxs worden nieuwe sterren geboren en maakt de muziekindustrie plannen voor het komende jaar. Dit is de plek waar boekers besluiten of een act een plek verdient op hun festival, en welke plek dan.
Op SXSW treden de bands en artiesten op die komende festivalzomer of volgend jaar ook potjes breken in Europa. Naast muziek host het festival een conferentie over de muziekindustrie, films, games, tech en vallen in Austin elk jaar een aantal trends en ontwikkelingen te signaleren. Dit waren wat ons betreft de negen meest opvallende.
SXSW
1. Vrouwelijke MC’s
Vorig jaar stonden er al opvallend veel vrouwen op het podium tijdens SXSW en gaf Michelle Obama een inspirerende keynote. Alleen in de hiphop waren nog weinig vrouwelijke voorbeelden te vinden. Deze SXSW was dat anders: female hiphop is alom vertegenwoordigd. Van de film Patti Cake$ (over een jonge vrouwelijke rapper uit New Jersey, op zoek naar succes) via het wodkafeest van Tasha The Amazon tot hiphop singer-songwriter Jessie Reyez kon je er echt niet omheen. Young M.A. en Lizzo schopten het zelfs tot onze top 5 beste artiesten van het festival. En deze trend blijft niet beperkt tot Amerika: gefluisterd wordt dat Top Notch vergevorderde plannen heeft om het uiterst succesvolle New Wave-project een vervolg te geven met louter vrouwelijke rappers.
©
Christiaan Walraven / 3voor12
2. Indiewijsheid komt met de jaren
Waar pop, hiphop en steviger rock op SXSW wordt gedragen door de jeugdige energie van acts die vaak nog aan hun eerste album bezig zijn, zien we veel jonge indiebands door het ijs zakken in Austin. Des te meer indruk maken de meer ervaren spelers in het veld: Spoon, Future Islands en Real Estate zagen we afgelopen week gretiger aan het werk dan ooit.
©
3voor12
3. Grote merken zijn weg
Spotify House, Hype Hotel (van The Hype Machine + Taco Bell) en Fader Fort (The Fader + Converse): de afgelopen jaren waren dat de grote drie van de dagfeestjes op SXSW. Alle artiesten wilden er spelen en genoemde locaties hadden dan ook altijd een fantastische line-up (vorig jaar had Spotify Miguel op het programma, Drake stond bij The Fader). Plotseling zijn die zwaar gesponsorde feestjes weg (Spotify House, Hype Hotel) of veel kleiner (Fader Fort). Ook verdwenen: gigantische shows zoals Kanye West & Jay Z een aantal jaar geleden deden voor Samsung, de show van Justin Timberlake voor MySpace of Lady Gaga in een gigantische Doritos-automaat. Waar zijn de grote merken dit jaar? Het blijft Amerika, dus reclame is nog steeds overal op SXSW, maar niet zo onontkoombaar als eerdere jaren.
©
Christiaan Walraven
4. Brand loyalty is nothing
En tja, waarom zou je SXSW sponsoren als bezoekers je vaak snel weer vergeten zijn? We hoorden niemand over het verdwenen Spotify House (terwijl de drank daar gratis was) en eerlijk is eerlijk: als een goede streamingdienst hetzelfde biedt als Spotify, met een goede interface en de juiste content, maar tegen een lagere prijs, zijn consumenten snel gevlogen. Andere case in point: Uber. Vanwege schimmige bedrijfspraktijken zijn de inwoners van Austin erin geslaagd het bedrijf te weren (!) uit hun stad. Geen probleem: we kregen vorige week kaartjes in onze handen gedrukt van 2-3 bedrijven die in het gat sprongen. Opgelost.
5. Artist loyalty is everything
Trouw van fans blijft. Artiesten blijven daarmee de winnaars. Beter dan ooit bereiken ze fans rechtstreeks via wereldwijde streamingdiensten, social media en meer dan ooit kunnen ze dankzij die directe band uitzonderlijk succesvol worden op (min of meer) eigen kracht. Beste voorbeelden: Chance The Rapper, Stormzy en eerder Macklemore & Ryan Lewis. Natuurlijk wordt niet alles uit de eigen spaarpot van die artiesten betaald (daar tweet Chance eerlijk over), maar de eerste belangrijke stappen zetten steeds meer artiesten zelf, spelen zich zo in de kijker, waarna partijen met diepe(re) zakken aanhaken en het uitbouwen van de fanbase mede mogelijk maken. Maar reken maar dat Chance op dat moment een andere positie aan de onderhandelingstafel heeft dan jij en je startende bandje…
©
Chance The Rapper
6. Snapchat is dood
Vorig jaar waren we er zeker van: Snapchat is here to stay. Ook wij snapten afgelopen zomer vrolijk mee op alle Nederlandse festivals. Daar moeten we dit jaar op terugkomen. Of nou ja, men is overgestapt naar andere diensten die iets soortgelijks brengen, zoals Instagram Stories. De stories op WhatsApp zien we nog niet 1-2-3 gebeuren, maar Facebook komt er ook aan. De doodsteek voor Snapchat? Laten we zeggen: in elk geval onder de oudere gebruiker.
7. Pop & politiek
Vorig jaar durfde vrijwel geen artiest zich nog politiek uit te spreken. We hoorden gedurende die week slechts twee artiesten er iets over zeggen: Rae Sremmurd sprak zich uit als supporters van Bernie Sanders, Twin Peaks scandeerde ‘fuck Donald Trump’. Dit jaar doen aanzienlijk meer bands en artiesten een duit in het politieke zakje, maar meer nog broeit het in de Austin muziekscene zelf: overal hangen anti-Trumpstickers, pamfletten, kleine grapjes of wordt op straat gedemonstreerd. Niet zo gek dus dat maart ook politieke maand op 3voor12 was (lees alle artikelen hier).
©
Pussy Riot / .
8. Herrezen
New York hiphop is dood, hoe vaak hebben we dat afgelopen jaren wel niet gehoord? Atlanta, LA, Miami en natuurlijk Chicago waren de grote steden, de stad van Biggie, Diddy, Nas en Jay Z deed even niet mee. Maar New York wordt langzaam weer op de kaart gezet. Er loopt veel talent uit de Big Apple rond tijdens deze editie van SXSW. Hoofdrolspelers zijn Young M.A. en A Boogie Wit Da Hoodie, maar ook Desiigner, Princess Nokia, Sammus, Cardi B en DonMonique zetten de stad recent weer op de kaart.
9. Geen rijen voor indie en rock
De hele dag staan mensen in de rij voor Lil Wayne, Gucci Mane, Solange, Rick Ross, Rae Sremmurd of Migos, maar bij bandheadliners Weezer, Spoon en Grandaddy kun je vaak tijdens de show nog gewoon binnenlopen. Ook het afgelopen jaren drukbezochte Burger Records feest in Hotel Vegas is lang niet zo druk als andere jaren. Wie weet komen we er volgend jaar net zo hard op terug, maar voor nu: rock is dood.