Kilder: superfrisse pop met wat hulp van Mura Masa
Amsterdamse producer stopt experimentele pop, dancehall en UK house in de blender
Het verhaal van Pepijn Willemse (20) alias Kilder is dat van een modern internetsprookje. Al jarenlang produceerde hij op zijn zolderkamertje elektronische tunes en remixes op het snijvlak van UK house en hiphop, geïnspireerd door SBTRKT en Jamie xx. Hij uploadde ze via Soundcloud en kreeg daar behoorlijk wat respons op, maar het bleef wel bij dat Soundcloud-succes.
Tot anderhalf jaar geleden opeens een laaiend enthousiast berichtje binnenkwam van ene Native Management, manager van giga-hitproducer Mura Masa, zangeres Nao, Tirzah, Jadu Heart… en nu dus ook van Kilder. ‘Ik was echt een beetje verblufd door dat berichtje’, vertelt Willemse er nu over. ‘De hele scene rondom die artiesten vind ik supervet, ik haal er heel veel inspiratie uit en dat is ook wel te horen. Dat ik daar een berichtje van kreeg?!’
Fast forward en Kilder heeft zijn debuut-EP uit op VLF Records, het label van Native Management. Op Don’t Hide staan tien tracks vol spannende popliedjes met in de blender R&B, flarden dancehall en reggaeton en experimentele elektronica. Het doet wel wat denken aan de producties van Jamie xx, SBTRKT en Mura Masa, maar dan wat meer introvert en tegelijkertijd avontuurlijker. ‘De laatste tijd haal ik ook veel inspiratie uit de muziek van Yves Tumor, Amnesia Scanner en TSHA, en ik probeerde allerlei verschillende kanten op te zoeken met de EP. Er staat ook een track op met Trim, een grimerapper die met James Blake werkte. En Friday Night Plans komt uit Japan.’ Hij grinnikt. ‘Hoe dat tot stand komt? Heel saai eigenlijk, gewoon via managers en mails.’
In 2021 hoopt hij liveshows te gaan geven, en hopelijk volgt dan ook een album. Het tofste: hij kan Mura Masa altijd een berichtje sturen als hij advies nodig heeft. ‘Ik zat een beetje in de knoop. Hij kent het proces dat ik wil doorlopen, dus ik vroeg hem: “Yo, wat zou je doen?” Hij zei: “Je moet gewoon de muziek releasen die je tof vindt, en niet teveel aandacht geven aan wat mensen van je verwachten.” Dat was een hele geruststelling.’