Bij het ingaan van het nieuwe jaar was het verdomd moeilijk om Nao over het hoofd te zien. In de aanloop naar Eurosonic viel ze op met haar eigen single Bad Blood, maar ook met een feature bij producer Mura Masa. De BBC zette haar op de Sound Of 2016 shortlist, en het jaar van Nao zat gebeiteld. Maar Nao liet zich niet gek maken door hype of haast, ongetwijfeld geholpen door jaren ervaring in de muziekwereld, als ghostwriter en achtergrondzangeres (voor o.a. Jarvis Cocker). Met nieuwe tracks en sterke shows bleef ze het hele jaar in beeld, maar nu pas verschijnt haar debuutalbum, een opvallend solide r&b plaat met een scherpe elektronische rand.

Nao heeft een aparte stem, een beetje afgeknepen, tikkeltje raar. Tegelijk is ze een technische zangeres, iemand met aangeleerde skills. De titel van haar album - het is vernoemd naar jazz-standard For All We Know - is het meest concrete bewijs van haar conservatoriumopleiding. Zo’n soort contrast zit ook in de productie van haar album: van ambachtelijke, slepende r&b gaat het naar vervormde post-dubstep elektronica. 

Dat ietwat vreemde randje maakt haar muziek niet een twee drie geschikt voor de radio, maar dat lijkt een bewuste keuze. Als je naam zo vaak genoemd wordt, komen ongetwijfeld grote songwriters en producers op je af, maar Nao kiest er duidelijk voor de credits bij zichzelf te houden. Ja, productioneel zoekt ze hulp bij o.a. de GRADES, een Engelse die graag klassieke 90s r&b vertaalt naar de Britse elektronische muziek van nu. Maar GRADES is geen big name superster, het is iemand van Nao’s eigen kaliber. Ze werkt verder samen met o.a. het Amerikaanse neo-r&b duo Abhi Dijon en met AK Paul, bij fijnproevers bekend als het broertje van Jai Paul. 

Wat dat betreft komt Nao zeker niet uit het niets. Haar stijl sluit aan bij wat al een paar jaar gebeurt in Engeland, en ook in het Amerikaanse blogcircuit. Ook Jamie Woon bijvoorbeeld kunnen we tot haar categorie rekenen, net als How To Dress Well en Jessie Ware. Wat direct opviel bij haar liveshow in Groningen, is dat Nao haar zaken opvallend goed voor elkaar heeft. Waar veel elektronische r&b acts een nogal dunne live-act hebben, staat er bij Nao een solide band. Dat hoor je ook terug in de studio-opnames, die zelfverzekerd en ‘af’ klinken. 

Sterkste nummers blijven toch vooral de tracks die we al kenden: Bad Blood, maar ook mid tempo sluiper Fool To Love en de meest recente single Girlfriend, dat gek genoeg helemaal achteraan de plaat beland is. Een kwetsbaar, onzeker meisje horen we in veel van die nummers, vertolkt door een zelfverzekerde zangeres die klaar is om haar vleugels uit te slaan. ‘If I was your girlfriend, could you love for two? If I was your girlfriend, could you pull me through? To make us fly!’