Nachtruis geeft het begrip bandjesavond een nieuwe betekenis
Veelbelovende reeks in de Nachtzuster is van start
Afgelopen vrijdag vond in de Nachtzuster de eerste editie van Nachtruis plaats, een initiatief van Stijn Buschgens, Yate de Swaaf en Thijs Schnater. Toeval is het niet dat deze drie een bandjesavond organiseren, we herkennen hen namelijk al uit de Tilburgse bands Straydog en House Arrest. De twee kersverse bands treden steeds vaker binnen en buiten Tilburg op, maar daar willen ze het niet bij houden. Deze avond zien we een gevarieerde selectie van house, kleinkunst, indie soundscapes, postrock en noisepunk. De ruimte is creatief vormgegeven, zo worden de bands vergezeld met visuals en dj-duo 5014 die de toon zetten met lekkere housebeats. Én er zijn prijzen te winnen. Genoeg te zien dus.
De opwarmer van de avond is Thirza. Deze kleinkunstartiest begon anderhalf jaar geleden met liedjes schrijven, zingt, speelt gitaar en brengt met humor absurde onderwerpen. Zo behandelt ze haar verlangen om een paard te zijn, het patriarchaat, haar liefde voor Freek Vonk en onjuiste feitjes over mandarijnen allemaal in één set van iets minder dan een uur.
Als we de ruimte binnenstappen voor het optreden van Straydog heeft de ruimte zich gevuld met rook. Langzaam zien we bandleden Stijn en Yate verschijnen. Ze stappen even uit hun rol als organisator en storten zich volledig in hun muziek. Constant creëren ze met individuele elementen samen een unieke compositie. Zo zien we onder andere een strijkstok over een gitaar gaan. Hun werk is ambachtelijk, waarbij elk bandlid zijn eigenzinnige toevoeging heeft en bijna zijn eigen genre creëert.
In de pauze valt door het kopen van loten en een draai aan het rad onder andere een cd met demo’s van Straydog, merch en een My Little Pony te winnen. Dan begint Dead Duck te rammen op hun gitaren en stroomt de menigte weer naar binnen voor de Bredase post rock. Opvallend is dat een deel van de band wat ouder is dan we normaal op deze plek zien. 'Frans en ik zijn al toe aan een bejaardentehuis, dus doorbreken gaat niet meer lukken'. Met sterk opgebouwde nummers, geschreeuw en gefluister brengt Dead Duck nieuw publiek naar de Nachtzuster, wat voor een verrassend, diverse, volle crowd zorgt.
De laatste act Death Sells is een perfecte afsluiter voor wie zijn energie nog even kwijt moet. De grungy, absurde punk is vernieuwend en brengt zijn publiek direct aan het springen en beuken. De gitarist loopt bijna dreigend het publiek in en staart persoon na persoon indringend in de ogen aan. De drup staat op het voorhoofd van de gemiddelde bezoeker, al weten we niet of het zweet is van angst of plezier.